Data urodzenia:
1900-08-15
Stopień:
oficer służby stałej piechoty WP: kapitan (1938), major (11.XI.1943)
Miejsce urodzenia:
Wysoka
Imiona rodziców:
Michał - Jadwiga
Wykształcenie (w tym wojskowe) do 1939 r.:
Uczył się w Gimnazjum w Łańcucie (do czwartej klasy), a następnie przez 2 lata w Szkole Rolniczej w Miłocinie koło Rzeszowa. Od października 1921 r. do maja 1922 r. uzupełniał wykształcenie na wojskowych kursach maturalnych w Wilnie. W latach 1926-1928 ukończył Oficerską Szkołę dla Podoficerów w Bydgoszczy.
Przebieg służby wojskowej do 1939 r.:
Od listopada 1918 r. służył ochotniczo w Wojsku Polskim, początkowo w 5. pułku piechoty Legionów. Po zakończeniu wojny polsko-sowieckiej w 1920 r. pozostał w tej jednostce jako podoficer zawodowy. Od lutego 1925 r. był szefem kompanii ciężkich karabinów maszynowych w 5. pp Leg. Od 1938 r. oficer Korpusu Ochrony Pogranicza (KOP). Brak szczegółowych danych na temat jego udziału w wojnie obronnej 1939 r.
Pseudonimy:
"Gerwazy", "Gniewosz", "Wysocki"
Udział w konspiracji 1939-1944:
W konspiracji od grudnia 1939 (Służba Zwycięstwu Polki - Związek Walki Zbrojnej - Armia Krajowa, SZP-ZWZ-AK) w Warszawie. Początkowo dowodził III batalionem ("Narew") odtwarzanego w ZWZ 7. pułku piechoty. Po aresztowaniu kpt. "Grzyba" - Kazimierza Langa (1.II.1942) został dowódcą 7. pułku piechoty AK ("Madagaskar" - "Garłuch" - "Gromada") i jednocześnie komendantem VIII Samodzielnego Rejonu Okęcie (na prawach Obwodu) Okręgu Warszawa AK, pod pseudonimem "Wysocki". Rozkazem L.113/BP z 11 listopada 1943 r. mianowany majorem służby stałej.
Oddział:
W czasie Powstania Warszawskiego nadal dowodził VIII Samodzielnym Rejonem Okęcie i 7. pp "Garłuch", początkowo pod pseudonimem "Gerwazy", a od 9.VIII.1944 ponownie "Wysocki".
Szlak bojowy:
Okęcie - Piastów
Odznaczenia:
Medal Niepodległości (1938), Krzyż Walecznych (1944), Warszawski Krzyż Powstańczy (pośmiertnie - 1983)
Losy po Powstaniu:
Po kapitulacji oddziałów powstańczych opuścił Warszawę z ludnością cywilną. Po ucieczce z obozu przejściowego ukrywał się w Ursusie, potem w Piastowie.
Losy po wojnie:
Od 1945 r. mieszkał w Buku koło Poznania, gdzie zmarł na gruźlicę.
