Data urodzenia:
1920-05-08
Stopień:
kapral podchorąży
Miejsce urodzenia:
Warszawa
Imiona rodziców:
Wacław - Michalina z domu Skorupińska
Wykształcenie do 1939 r.:
Był uczniem Prywatnego Gimnazjum Zgromadzenia Kupców m.st. Warszawy, a następnie Gimnazjum Ogólnokształcącego. W 1937 r. został przyjęty do licealnej klasy matematyczno-fizycznej w Prywatnym Męskim Gimnazjum i Liceum im. Mikołaja Reja Zboru Ewangelicko-Augsburskiego Świętej Trójcy w Warszawie.
Działalność społeczna:
Aktywny społecznie, również poza szkołą. W latach 1938-1939 został przewodniczącym Koła Młodzieży, powstałym przy Stowarzyszeniu Byłych Więźniów Politycznych, do którego należeli jego rodzice.
Udział w wojnie obronnej 1939:
We wrześniu 1939 r. uczestniczył w cywilnej obronie Warszawy, na dachach domów pełnił dyżury w ramach służby OPL, kopał rowy przeciwczołgowe i w rejonie ul. Dzielnej gasił pożary powstające w wyniku bombardowań.
Używane pseudonimy:
"Zbigniew", "Marek"
Udział w konspiracji 1939-1944:
W konspiracji od 1941 r. - członek MBD (Międzyorganizacyjne Biuro Dokumentacyjne), którego kierownikiem był Henryk Aleksander Weiss ("Maria", "Bródka"). W sierpniu 1943 r. MBD zostało podporządkowane Delegaturze Rządu na Kraj. W okresie pracy w MBD ukończył konspiracyjną Szkołę Podchorążych. W czerwcu 1943 r. w kościele ewangelicko-reformowanym przy ul. Leszno zawarł związek małżeński z Wandą Emilią z domu Ruder, która pomagała mu w pracy konspiracyjnej, przenosząc tajne dokumenty. Gdy przed lokalem MBD na ul. Pięknej 3 Gestapo aresztowało Henryka A. Weissa, komórka legalizacyjna - łącznie 8 osób - uległa rozwiązaniu. Po nawiązaniu kontaktu za pośrednictwem brata Waldemara, z Janem Mulakiem ("Franciszek"), podjął działalność w analogicznej komórce Robotniczej Partii Polskich Socjalistów (RPPS).
Adres przed Powstaniem Warszawskim:
Warszawa, ul. Dzielna 44
Oddział:
Polska Armia Ludowa (PAL) - przydział nieznany.
Szlak bojowy:
Śródmieście Północ
Losy po Powstaniu:
Niewola niemiecka - jeniec Stalagu 344 Lamsdorf, następnie w Stalagu XIII D Nürnberg/Langwasser.
Losy po wojnie:
Po wyzwoleniu służył w kompanii wartowniczej. Do Warszawy powrócił wiosną 1947 r. Od maja do lipca 1956 r. więziony przez UB na Mokotowie. W latach 70. był naczelnikiem sekretariatu Zarządu Centralnego Związku Spółdzielczości Pracy. W okresie zatrudnienia ukończył Studium Organizacji Pracy I i II stopnia. Był członkiem Komitetu Obchodów 40 rocznicy Powstania Warszawskiego przy Zarządzie Wojewódzkim ZBoWiD m.st. Warszawy, a także członkiem Komisji Ochrony Pamiątek Społecznego Instytutu Historycznego przy Parafii Ewangelicko-Augsburskiego Świętej Trójcy w Warszawie. Działał w Zespole Archiwalnym i Zespole Badawczo-Redakcyjnym tejże Komisji.
Odznaczenia:
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Krzyż Walecznych, Krzyż Partyzancki, Warszawski Krzyż Powstańczy
Miejsce śmierci:
Warszawa, pochowany w grobie rodzinnym na Cmentarzu Ewangelicko-Augsburskim (al. 65 nr 80).
Źródła:
Ewangelicy warszawscy w walce o niepodległość Polski 1939-45. Słownik biograficzny, oprac. A.E.Janowska z zesp., Parafia Ewangelicko-Augsburska Świętej Trójcy w Warszawie, Warszawa 2007.
