Data urodzenia:
1898-01-08
Stopień:
starszy wachmistrz podchorąży - podporucznik
Służba wojskowa i działalność do 1939 r.:
W latach 1912-1914 brał czynny udział w ruchu niepodległościowym w tajnej wówczas Polskiej Organizacji Skautowej, która była ekspozyturą konspiracyjnej Polskiej Organizacji Wojskowej (POW). Na początku 1915 roku, bez wiedzy rodziców, zgłasza się ochotniczo do Legionów Polskich tworzonych przez Józefa Piłsudskiego z przydziałem do 1. pułku piechoty I Brygady Legionów Polskich. W bitwie pod Jastkowem zostaje ciężko ranny w prawą nogę. W 1917 roku, podobnie jak większość legionistów, odmawia złożenia przysięgi na wierność cesarzowi niemieckiemu Wilhelmowi II. Wraz z innymi legionistami z byłego Królestwa Polskiego zostaje osadzony w obozie w Szczypiornie pod Kaliszem. W końcu 1917 roku po zwolnieniu młodych roczników ze Szczypiorna wstąpił do tajnej POW. 11 listopada 1918 roku bierze czynny udział w rozbrajaniu Niemców w Łodzi, a następnie zostaje oddelegowany do Tuszyna jako komendant tego rejonu. W stopniu wachmistrza zostaje przydzielony do 9 pułku ułanów, w którym bierze udział w wojnie polsko-bolszewickiej w latach 1918 -1920 (uczestnicząc m.in. w wyprawie kijowskiej w 1920 r). W czasie walk ranny w nogę. Za męstwo odznaczony zostaje trzykrotnie Krzyżem Walecznych. W latach 1921-1939 czynny działacz społeczny; wieloletni prezes Związku Legionistów w Łodzi, radny miasta Łodzi. Działacz i prezes Robotniczego Towarzystwa Sportowego Widzew, późniejszy honorowy członek Łódzkiego Związku Piłki Nożnej i Honorowy Prezes Widzewa Łódź. Pracownik państwowy Izby Skarbowej w Łodzi. W 1932 r. ukończył kurs podchorążych rezerwy i otrzymał stopień podchorążego rezerwy.
Udział w wojnie obronnej 1939:
We wrześniu 1939 roku reklamowany od czynnej służby wojskowej - nie powołany do wojska.
Udział w konspiracji 1939-1944:
Po wkroczeniu Niemców do Łodzi, w nocy 14/15 stycznia 1940 r. został wysiedlony z rodziną z mieszkania na Osiedlu Montwiła Mireckiego do obozu przejściowego przy ul. Łąkowej, a następnie wywieziony do Generalnej Guberni. Zamieszkał w Skierniewicach, gdzie związał się z podziemiem. Był organizatorem Powiatowego Komitetu Konwentu Organizacji Niepodległościowych. Wkrótce nawiązał kontakt ze Związkiem Walki Zbrojnej, a później Armią Krajową.
Oddział:
Armia Krajowa - batalion "Kiliński" - 1. kompania "Wigry" - pluton 162.
Szlak bojowy:
Śródmieście Północ
Awanse:
Awansowany do stopnia podporucznika rozkazem Komendanta I Obwodu Okręgu Warszawskiego AK z dn. 27.09.1944 r.
Warszawski Korpus Armii Krajowej:
Po kapitulacji oficer w batalionie osłonowym.
Odznaczenia:
Krzyż Niepodległości, Krzyż Walecznych (trzykrotnie), Złoty Krzyż Zasługi
Losy po Powstaniu:
Niewola niemiecka - jeniec obozu w Tandstedt
Losy po wojnie:
Po wyzwoleniu służył w Polskich Siłach Zbrojnych na Zachodzie przy Brytyjskiej Armii Renu. Do kraju powrócił w 1947 r. Podjął pracę w łódzkiej Izbie Skarbowej
Okoliczności śmierci:
Aresztowany przez funkcjonariuszy UB 30 października 1952 z kilkoma kolegami z biura Izby Skarbowej w Łodzi za rzekomo szeptaną propagandę. Zginął w niewyjaśnionych okolicznościach w 6 tygodniu pobytu w szpitalnym więzieniu Urzędu Bezpieczeństwa Publicznego w Łodzi.
