Data urodzenia:
1925-02-14
Miejsce urodzenia:
Warszawa
Imiona rodziców:
Władysław - Marianna z domu Walczyk
Wykształcenie i praca do 1944 r.:
Szkołę Powszechną ukończył w 1939 roku. W 1940 r. rozpoczął pracę, początkowo jako pomocnik montera samochodowego, potem jako samodzielny mechanik. Jednocześnie uczęszczał wieczorowo do szkoły zawodowej, którą z bardzo dobrymi ocenami ukończył w 1944 roku.
Adres przed Powstaniem Warszawskim:
Warszawa ul. Radzymińska 123 m.16
Oddział:
II Obwód "Żywiciel" (Żoliborz) Warszawskiego Okręgu Armii Krajowej - zgrupowanie "Żyrafa" - IV Batalion OW PPS im. Jarosława Dąbrowskiego - 2. kompania im. Komuny Paryskiej - pluton 219/I
Odniesione rany:
Ranny w rękę, utracił słuch w jednym uchu.
Losy po Powstaniu:
Niewola niemiecka - z obozu jenieckiego został wywieziony do obozu pracy przymusowej w miejscowości Elbingerode (Dolna Saksonia) - numer obozowy 83452. Tam pracował w fabryce urządzeń samochodowych. Z tego okresu zachował się pamiętnik z wpisami kolegów, współwięźniów z obozu.
Losy po wojnie:
Do Polski powrócił w grudniu 1945 roku. Wraz z rodziną zamieszkał w swoim dawnym domu na warszawskim Targówku. Pracował głównie, jako monter samochodowy w zakładach i warsztatach mechanicznych. W 1958 r. ożenił się w z Marianną (zm. 1977), w 1960 na świat przyszła córka. Początkowo mieszkali na Targówku, a od 1966 roku na Grochowie. Nigdy nie zaakceptował polskiej rzeczywistości po wojnie, reżimu komunistycznego, państwa, w którym musiał ukrywać swoją AK-owską przeszłość i udział w Powstaniu Warszawskim. Ojczyzna, o którą walczył, jako bardzo młody chłopak wraz ze swoimi kolegami i przyjaciółmi, nadal była zniewolona. W 1980 roku przeżywał radość z powstania "Solidarności".
Odznaczenia:
W 1995 roku, 14 lat po śmierci, ponad 50 lat po Powstaniu Warszawskim, został pośmiertnie odznaczony przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej Lecha Wałęsę, Krzyżem Armii Krajowej, Krzyżem Partyzanckim, Medalem za Warszawę 1939-1945 oraz Warszawskim Krzyżem Powstańczym.
Miejsce śmierci:
Warszawa.
