Data urodzenia:
1894-11-29
Funkcja:
Komendant 1. Rejonu „Marianowo-Brzozów”
Stopień:
major służby stałej lotnictwa
Miejsce urodzenia:
Armenia
Imiona rodziców:
Jan - Adela
Wykształcenie:
Nauki pobierał w Tbilisi (szkoła realna), a później w Batumi, gdzie w 1915 roku ukończył gimnazjum klasyczne. Studia prawnicze rozpoczął na Wydziale Prawa Uniwersytetu Petersburskiego u prof. Petrażyckiego.
Przebieg służby wojskowej 1916-1939 :
W roku 1916 Roman Kłoczkowski został powołany do czynnej służby w rosyjskiej armii carskiej. Ukończył w Piotrogrodzie szkołę wojenną, uzyskując stopień młodszego oficera i funkcję instruktora szkoły podoficerskiej w Batumi. W 1918 roku brał udział w wojnie tureckiej, dostał się do niewoli, w której przebywał do września 1919 roku. W 1920 roku wrócił do kraju. Jako ochotnik wstąpił do armii gen. Żeligowskiego w Wilnie i brał udział w wojnie polsko-bolszewickiej. Po zakończeniu działań wojennych, w 1921 roku, został przeniesiony do tworzących się w Toruniu wojsk balonowych. Po odbytym przeszkoleniu otrzymał przydział do jednostki w Legionowie, gdzie do września 1939 roku był kwatermistrzem 2. Batalionu Balonowego i dowódcą szkoły podoficerskiej w randze majora. Uczestnik kampanii wrześniowej.
Udział w konspiracji 1939-1944:
VII Obwód "Obroża" (powiat warszawski) Warszawskiego Okręgu Armii Krajowej - 1 Rejon "Brzozów" (Legionowo). Był jednym z założycieli Związku Walki Zbrojnej na terenie Legionowa. Działał początkowo jako organizator, a potem dowódca batalionu (od marca 1942 roku). Po przeniesieniu dotychczasowego dowódcy legionowskiego rejonu, kpt. Franciszka Amałowicza, do Rembertowa, został mianowany na jego miejsce dowódcą I Rejonu „Marianowo-Brzozów” VII Obwodu „Obroża” Okręgu Warszawskiego Armii Krajowej. Nosił pseudonim „Grosz”. W okresie swojej służby na stanowisku dowódcy rejonu zorganizował i wyszkolił jednostki pierwszej linii i służb pomocniczych, w tym Oddziały Dywersji Bojowej, Wojskową Służbę Kobiet, Wojskową Służbę Ochrony Powstania i Kadrę Obywatelską. Konspiracyjny pułk Armii Krajowej liczył ponad 2300 żołnierzy, sformowanych w trzy bataliony: w Legionowie, Jabłonnie i Nieporęcie.
Adres zamieszkania przed Powstaniem:
Legionowo, ul. Słoneczna 5
Oddział:
VII Obwód "Obroża" (powiat warszawski) Warszawskiego Okręgu Armii Krajowej - 1 Rejon "Brzozów" (Legionowo). W dniach 1-4 VIII 1944 r. dowodził Powstaniem Warszawskim na terenie Legionowa i okolic. Po wygaśnięciu działań powstańczych na terenie 1 Rejonu „Marianowo-Brzozów” zarządził przejście batalionu por. Bolesława Szymkiewicza „Znicza” do Puszczy Kampinoskiej (ok. 220 dobrze uzbrojonych ludzi). Batalion ten w składzie Grupy „Kampinos” brał udział w wielu akcjach (Brzozówka, Leoncin, Polesie Nowe), aż do tragicznej bitwy pod Jaktorowem w dniu 29 września 1944 roku.
Losy po Powstaniu:
Po upadku Powstania Warszawskiego w październiku 1944 r. mianowano go ostatnim komendantem „Obroży” - ppłk Roman Kłoczkowski zastąpił wówczas przebywającego w niewoli dowódcę VII Obwodu „Obroża” płk. Kazimierza Krzyżaka. Funkcje tę pełnił do 17 stycznia 1945 roku.
Odznaczenia:
Za całokształt działalności bojowej w okresie konspiracji i wyróżniające się męstwo w okresie „Burzy” odznaczony został Orderem Wojennym Virtuti Militari V klasy. Odznaczony również Srebrnym Krzyżem Zasługi.
Losy po wojnie:
Po zakończeniu działań wojennych ppłk Roman Kłoczkowski wrócił do Legionowa i podjął próbę włączenia się w jego odbudowę. Zorganizował koło ZBoWiD, jednak wobec grożącego mu aresztowania przez UB wyjechał do Wrocławia, gdzie po pewnym czasie pozwolono mu pracować, jak pisał: w roli inteligentnego gońca, w miejscowej stacji Pogotowia Ratunkowego. a następnie jako sanitariuszowi we wrocławskim Wojewódzkim Wydziale Zdrowia. Z czasem dotknęły go nasilone działania Służby Bezpieczeństwa przeciwko byłym żołnierzom podziemia.
Miejsce śmierci:
Wrocław - zmarł nagle, po powrocie do domu, na zawał serca 24 grudnia 1952 roku, po trwającym kilka dni jednym z przesłuchań.
Miejsce pochówku :
Wrocław, Cmentarz św. Wawrzyńca, ul. Odona Bujwida 51, Pole 1, Aleja główna, grób nr 199
Źródła:
Muzeum Powstania Warszawskiego, Baza ewidencyjna uczestników Powstania Warszawskiego, archiwum rodzinne - skan udostępniała Pani Mishka Foster (Australia), wnuczka Władysława Czecha.
