Pseudonim:
"Rena"
Data urodzenia:
1914-07-14
Data śmierci:
1993-06-11
Funkcja:
peżetka
Miejsce urodzenia:
Warszawa
Imiona rodziców:
Józef - Zofia z domu Zatorska
Wykształcenie - praca:
W latach 30. na Uniwersytecie Józefa Piłsudskiego w Warszawie uzyskała tytuł magistra filozofii w dziedzinie historii oraz ukończyła Studium Pedagogiczne przy UW. W 1939 roku pracowała jako nauczycielka-wychowawczyni w przytułku dla bezdomnych dzieci (chłopców) oraz dzieci zagubionych w czasie działań wojennych, tzw. "Jerzyków".
Adres przed Powstaniem Warszawskim:
Warszawa ul. Zakroczymska 1.
Oddział:
Komenda Główna Armii Krajowej - Oddział VI BiP (Biuro Informacji i Propagandy) - Referat PŻ (Podwydział "Pomocy Żołnierzowi")
Koncentracja przed godziną "W":
Kawiarnia "U Aktorek" - ul. Mazowiecka 5.
Szlak bojowy:
Śródmieście Północ - Śródmieście Południe - Górny Czerniaków - kanały - Mokotów. Kolejne kwatery: podziemia gmachu PKO (Jasna - Świętokrzyska), Komunalna Kasa Oszczędności ul. Traugutta 5 róg Czackiego 18. Przydzielona na krótko do zgrupowań (batalionów): "Kiliński", NOW-AK "Harnasie" i "Kryska". Kwaterowała w piwnicach przy ul. Świętokrzyskiej na wprost "Prudentialu", przy ul. Boduena w pobliżu pl. Napoleona mieściła się jej Komenda. We wrześniu 1944 r. wraz z innymi "peżetkami", za zgodą władz PŻ, przedzierała się do Lasów Kabackich. Ze Śródmieścia przeszła na Górny Czerniaków, gdzie zameldowała się u komendanta kanału. 12 lub 13 września weszła do kanału przy ul. Zagórnej. W grupie 25 osób przeszła na Mokotów, na teren działania pułku KG AK "Baszta". Po kilkudniowym pobycie w piwnicach przy ul. Tynieckiej, w grupie kilkunastu osób, wyruszyła ul. Puławską w kierunku Wyścigów Konnych na Służewcu. Tam grupa natknęła się na patrol niemiecki. Po długich pertraktacjach, Niemcy puścili ich. Następnie grupa dotarła do Zalesia Górnego.
Rodzina w Powstaniu Warszawskim:
W Powstaniu Warszawskim uczestniczyli: jej siostra Halina i brat Tadeusz. Matka, Zofia (1888), po upadku Starego Miasta została wywieziona do niemieckiego obozu koncentracyjnego KL Ravensbrück. W kwietniu 1945 r. dzięki Szwedzkiemu Czerwonemu Krzyżowi ewakuowana z obozu do Malmö, a potem do Eksta Betna w Szwecji. Do kraju powróciła 6 grudnia 1945 roku. Zmarła 20.12.1969 roku w Warszawie. Ojciec, Józef (1885), po upadku Starego Miasta dostał się do niewoli, a następnie został rozstrzelany na boisku "Skry" w pobliżu Cmentarza Żydowskiego przy ulicy Okopowej. Jego zwłoki zostały prawdopodobnie spalone razem ze zwłokami innych rozstrzelanych osób.
Losy po Powstaniu:
Z Piaseczna wyjechała pociągiem do Krakowa.
Losy po wojnie:
W 1945 r. powróciła do zrujnowanej Warszawy. Początkowo pracowała w szkolnictwie, potem przez wiele lat w księgarstwie, najpierw w "Domu Książki", a następnie w dziale handlowym Oddziału Warszawskiego Wydawnictwa Narodowego im. Ossolińskich.
Miejsce śmierci:
Warszawa
Posiadasz jakiekolwiek dane lub materiały o mieszkańcach stolicy, którzy zginęli lub zaginęli w trakcie Powstania Warszawskiego? Chcesz poprawić biogram lub dodać nowe informacje o ofiarach cywilnych? Zaproponuj zmiany w formularzu. Wszystkie uwagi będą weryfikowanie przez grono historyków Muzeum Powstania Warszawskiego i po weryfikacji uzupełniane w bazie.

Pomóż uzupełnić bazę biogramów

Rok 1935. W pierwszym rzędzie od lewej: Zofia Wiaczkis z Zatorskich, Halina Wiaczkis (najstarsza córka) i Józef Wiaczkis. W drugim rzędzie od lewej: Zofia Antonina Wiaczkis (najmłodsza córka), Tadeusz Wiaczkis (najmłodsze dziecko) i Otolia Wiaczkis.

Rok 1935. W pierwszym rzędzie od lewej: Zofia Wiaczkis z Zatorskich, Halina Wiaczkis (najstarsza córka) i Józef Wiaczkis. W drugim rzędzie od lewej: Zofia Antonina Wiaczkis (najmłodsza córka), Tadeusz Wiaczkis (najmłodsze dziecko) i Otolia Wiaczkis.

Nasz newsletter