Data urodzenia:
1885-11-02
Imiona rodziców:
Walery - Zofia z domu Lipińska
Wykształcenie i praca do 1944 r.:
W 1902 otrzymał świadectwo dojrzałości w Kazaniu, następnie rozpoczął studia na Wydziale Lekarskim Uniwersytetu w Kazaniu. W 1905 aresztowany i zesłany do Sołwyczagocka, skąd uciekł i kontynuował studia na Uniwersytecie w Dorpacie, gdzie 22.11.1907 otrzymał dyplom doktora wszech nauk lekarskich. Rozpoczął pracę w szpitalu w Kochanówku pod Łodzią, pod kierunkiem dr Witolda Chodźki; zachorował na gruźlicę. Wyjechał na pół roku do sanatorium w Rudce, gdzie także pracował, a następnie do Nervi. W latach 1914-1918 był asystentem w Sanatorium Dłuskich w Kościeliskach pod Zakopanem, a od 1918 do 1921 pełnił funkcję dyrektora tego Sanatorium. W latach 1921-1928 prowadził praktykę prywatną. W 1928, po wykupieniu Sanatorium Dłuskiego przez Ministerstwo Spraw Wojskowych, został w nim konsultantem. Odbył wiele podróży naukowych do Danii i Norwegii, Szwecji oraz do Włoch - gdzie poznał nowy lek przeciwgruźliczy - sanochryzynę - którą jako pierwszy zastosował w Polsce. W latach 1934-1940 pełnił funkcję dyrektora Sanatorium "Odrodzenie” w Zakopanem. Na początku 1940 aresztowany przez zakopiańskie Gestapo, po zwolnieniu, otrzymał zakaz przebywania w Zakopanem. W kwietniu tego roku przeniósł się do Warszawy, gdzie został ordynatorem w Szpitalu Skarbowców przy ul. Leszno 1, skąd przeniósł się do Szpitala Wolskiego przy ul. Płockiej 26. Od listopada 1940 do sierpnia 1944 był tam ordynatorem Oddziału Gruźlicy, składającego się ze 120 łóżek. Część tego Oddziału przeznaczona była jedynie dla pacjentów niemieckich, lecz za jego wiedzą ukrywani tam byli Polacy. Wprowadził nową metodę leczenia jam gruźliczych, drenażem ssącym, sposobem Monaldiego; opracował do tej metody swoje wskazania, przeciwwskazania oraz technikę zabiegu i sposób prowadzenia leczenia. Badał wpływ barwnika, błękitu Nilu, na prątki gruźlicy. Prowadził badania nad wpływem płukania jam gruźliczych roztworem soli fizjologicznej.
Adres przed Powstaniem Warszawskim:
Warszawa ul. Górnośląska
Oddział:
"Bakcyl" (Sanitariat Okręgu Warszawskiego Armii Krajowej) - III Obwód "Waligóra" (Wola) Okręgu Warszawskiego AK - Szpital Wolski ul. Płocka 26 - ordynator Oddziału Gruźlicy.
Miejsce (okoliczności) śmierci:
Rozstrzelany przez Niemców w grupie pracowników i pacjentów Szpitala Wolskiego na rogu ul. Górczewskiej i Zagłoby.
Źródła:
J.B.Gliński, Słownik biograficzny lekarzy i farmaceutów ofiar drugiej wojny światowej, tom I, Wydawnictwo Medyczne Urban & Partner, Warszawa 1997; Szpital Dobrej Woli. Szpital Wolski 1939-1945, Czytelnik, 2004, Warszawa, Z.Woźniewski, Historia Szpitala Wolskiego w Warszawie 1877-1944, Warszawa 1991; S.Bayer, Służba zdrowia warszawy w walce z okupantem 1939-1945, Wydawnictwo MON, Warszawa 1985; W.Lisowski, Polska służba zdrowia w powstaniach narodowych 1794-1944, Dom Wydawniczy Bellona, Warszawa 2006; Polski Słownik Biograficzny, tom XL, www.ipsb.nina.gov.pl/a/biografia/olgierd-sokolowski
