Data urodzenia:
1901-12-04
Funkcja:
szef pocztu d-cy batalionu
Stopień:
starszy sierżant
Miejsce urodzenia:
Dąbie powiat Koło, woj. poznańskie
Imiona rodziców:
Stanisław - Julianna z domu Nitecka
Przebieg służby wojskowej:
Do września 1939 roku służył w 79 pułku piechoty Strzelców Słonimskich imienia Hetmana Lwa Sapiehy (79 pp) - garnizon Słonim - stopniu sierżanta.
Kampania wrześniowa:
W II batalionie rez. 179 pp wchodzącego w skład Samodzielnej Grupy Operacyjnej „Polesie” (SGO „Polesie”). Po bitwie pod Kockiem 4/5.10.1939 roku wzięty do niewoli. W październiku 1939 r. wydostał się z obozu jeńców wojennych w Radomiu.
Udział w konspiracji 1939-1944:
W konspiracji od lutego 1942 roku. Przydział:
Okręg Armii Krajowej "Nów" (Nowogródek) - Stołpecko-Nalibockie zgrupowanie AK por. "Góry" ("Doliny"). Od 1942 roku dowódca placówki AK w powiecie Słonim. Prowadził szkolenia bojowe żołnierzy oddziału. Od 4 lipca 1944 roku w szeregach 78 pp AK - poczet dowódcy batalionu por. "Dźwiga". Uczestnik przemarszu do Puszczy Kampinoskiej. Mianowany szefem pocztu dowódcy II batalionu por. "Strzały"
Adres przed Powstaniem Warszawskim:
Słonim woj. nowogródzkie
Oddział:
Armia Krajowa - Grupa "Kampinos" - II batalion por. "Strzały"
Szlak bojowy:
Kampinos - Jaktorów (niewola)
Odniesione rany:
Ranny w bitwie pod Jaktorowem
Losy po Powstaniu:
Niewola niemiecka - wzięty do niewoli w Żyrardowie po bitwie pod Jaktorowem, przebywał w Stalagu XI A Altengrabow i w Stalagu XI B Fallingbostel. Po wyzwoleniu służył w Kompanii Wartowniczej na terenie Niemiec, w strefie okupacyjnej brytyjskiej. W czerwcu 1947 roku powrócił do kraju i zarejestrował się w Punkcie Przyjęcia Państwowego Urzędu Repatriacyjnego (PUR) w Szczecinie.
Losy po wojnie:
Po powrocie do kraju pracował w administracji państwowej. Od 1956 roku ze względu na zły stan zdrowia przebywał na rencie.
Odznaczenia i awanse:
Ostatni stopień wojskowy w Armii Krajowej: starszy sierżant. Przedstawiony do odznaczenia Krzyżem Walecznych. Pośmiertnie w 1988 roku odznaczony Warszawskim Krzyżem Powstańczym. Postanowieniem Prezydenta RP nr 355/2016 z dn. 16.07.2016 r. odznaczony pośmiertnie Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski
Miejsce pochówku:
Cmentarz Św. Wawrzyńca we Wrocławiu, ul. Odona Bujwida 51
Informacje dodatkowe:
Żonaty z Józefą z domu Zabulewicz, we wrześniu 1931 roku przyszedł na świat jego syn Bernard, a w roku 1933 córka Zofia.
Źródła:
Muzeum Powstania Warszawskiego, Baza ewidencyjna uczestników Powstania Warszawskiego, MPW-ankieta, archiwum rodzinne syna, p. Bernarda Gwiaździńskiego (2016).
Publikacje:
Wielka Ilustrowana Encyklopedia Powstania Warszawskiego T.4 - Jeńcy wojenni - żołnierze Powstania Warszawskiego, oprac. Tomasz Łabuszewski, red. Andrzej Krzysztof Kunert (red. nacz.) Warszawa: ARS Print Production, 1997 s. 499
