Data urodzenia:
1910-11-26
Stopień:
sierżant - starszy sierżant (15.09.1944) - podporucznik (27.09.1944)
Wykształcenie i praca do 1939 r.:
Po ukończeniu szkoły powszechnej rozpoczął pracę w firmie "Jan Siudecki" jako praktykant biurowy, jednocześnie uczęszczał do Szkoły Handlowej Zgromadzenia Kupców w Warszawie.
Służba wojskowa do 1939 r.:
W latach 1932-1933 służył w 21. Pułku Piechoty im. Dzieci Warszawy, służbę ukończył w stopniu starszego strzelca. W 1936 r. przeszedł szkolenie w 2. plutonie żandarmerii w Warszawie, po którym został awansowany do stopnia kaprala. Podpisał kontrakt podoficera zawodowego. Od grudnia 1938 r. służył w Żandarmerii Polowej w stopniu plutonowego. W lipcu 1939 r. przydzielony do 139. plutonu Żandarmerii Polowej.
Udział w wojnie obronnej 1939:
Wybuch wojny zastaje go w Twierdzy Modlin. Dostał się do niewoli Sowieckiej pod Sasowem - po uprzednim zniszczeniu dokumentów pułkowych - "unikając łagru i pewnej śmierci, przedostaje się do stolicy".
Miejsce urodzenia:
Warszawa
Udział w konspiracji 1939-1944:
W konspiracji od listopada 1942 roku - szef 3. kompanii "Szare Szeregi" - "Sępy" batalionu Armii Krajowej "Kiliński". Uczestniczył w szkoleniu wojskowym młodszych żołnierzy, zabezpieczał lokale konspiracyjne oraz transport i magazynowanie broni.
Oddział:
Armia Krajowa - batalion "Kiliński" - 3. kompania "Szare Szeregi" - "Junior" ("Sępy") - szef kompanii, od zranienia ppor. "Tadeusza" (Tadeusz Usarzewski) pełnił obowiązku dowódcy 3. kompanii.
Szlak bojowy:
Śródmieście Północ. 1 sierpnia uczestniczył w ataku na Gimnazjum im. Wojciecha Górskiego, w którym od rana następnego dnia zakwaterowano kompanię. Brał udział w atakach na budynek PAST-y przy ul. Zielnej 37/39 oraz w transporcie ropy do motopompy, którą 20 sierpnia ten budynek został podpalony, 25 sierpnia 1944 r. uczestniczył w opanowaniu "Café-Clubu" przy Nowym Świecie 15, od 8 do 15 września brał udział w walkach o kamienicę i oficyny przy ul. Brackiej 18; w dniu 8 września pomagał w wyniesieniu z pola walki ciężko rannego w walkach o kino "Colosseum" (Nowy Świat 19) dowódcę batalionu - rtm. "Leliwę" (Henryk Roycewicz). Na odcinku zakwaterowania 3. kompanii (Górskiego - Nowy Świat - Chmielna - Szpitalna) zorganizował służby obrony przeciwpożarowej i punkt sanitarny. Po kapitulacji ochotniczo zgłosił się do kompanii osłonowej, zabezpieczającej wyjście powstańców do niewoli, ewakuację szpitali oraz składów amunicji.
Awanse:
Rozkazem nr 28 Komendy Warszawskiego Okręgu AK z 15.09.1944 mianowany do stopnia starszego sierżanta, rozkazem z 27.09.1944 mianowany podporucznikiem
Warszawski Korpus Armii Krajowej (od 20.09.1944):
Batalion osłonowy - zabezpieczenie wyjścia oddziałów AK po kapitulacji (5-9.10.1944).
Losy po Powstaniu:
Niewola niemiecka - jeniec Stalagu X B Sandbostel, uciekł z niewoli 13 kwietnia 1945 r. i 27 tego miesiąca, ranny dotarł do oddziałów brytyjskich.
Losy po wojnie:
Po zakończeniu działań wojennych przebywał w Polskim Ośrodku Wojskowym nr 111 przy Brytyjskiej Armii Renu w Seedorf, później w Stade. W czerwcu 1946 r. podjął decyzje o powrocie do kraju. Od 1949 r. pracował w "Veritasie" później w ZZG "INCO".
Odznaczenia:
Krzyż Walecznych (1965), Srebrny Krzyż Zasługi z Mieczami (1965), Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari (20.12.1966), Medal "Za Warszawę 1939-1945", Medal "Zwycięstwa i Wolności", Odznaka Grunwaldzka (1969), Krzyż Partyzancki (1970),Krzyż Armii Krajowej (pośmiertnie - 1995), Warszawski Krzyż Powstańczy (pośmiertnie - 1997), Odznaka Pamiątkowa Batalionu AK Kiliński (powtórnie - 1999, z pierwszą Odznaką nr. 82 został pochowany).
Miejsce śmierci:
Warszawa. Pochowany w grobie rodzinnym na Starych Powązkach, IV brama, litera T, kw 187.
