Data urodzenia:
1908-11-13
Funkcja:
zastępca dowódcy zgrupowania
Stopień:
kapitan służby stałej artylerii
Miejsce urodzenia:
Nieżyn, gubernia Czernihowska (Ukraina)
Imiona rodziców:
Arkadiusz - Stanisława z domu Borewicz
Lata 1920-1923 - harcerstwo:
W 1920 roku wstąpił do zakonspirowanej drużyny harcerskiej w Nieżynie i pracował w niej do chwili swego wyjazdu do Polski, w końcu 1923 r. W drużynie pełnił funkcję zastępowego męskiego zastępu "Kogutów"
Przebieg służby wojskowej do 1939 r.:
W 1931 r. ukończył Szkołę Podchorążych Artylerii w Toruniu w stopniu podporucznika stałej artylerii. Służył w 1. Dywizjonie Artylerii Konnej im. gen. Józefa Bema w Warszawie, był dowódcą plutonu, awansował do stopnia porucznika służby stałej artylerii. W 1939 ukończył kurs dowódców baterii w Toruniu.
Udział w wojnie obronnej 1939:
We wrześniu 1939 r. dowódca 3. baterii 1. dak w składzie Grupy Operacyjnej Kawalerii gen. Władysława Andersa.
Udział w konspiracji 1939-1944:
W okresie okupacji organizator, a od marca 1940 r. dowódca "Grupy Bema” (konspiracyjny 1. dak), od jesieni 1942 r. zastępca dowódcy zgrupowania "Bema” ("1703"), awansowany do stopnia kapitana.
Oddział:
V Obwód (Mokotów) Warszawskiego Okręgu Armii Krajowej - 1. Rejon - 1. Dywizjon Artylerii Konnej im. Józefa Bema
Szlak bojowy:
Czerniaków - Sielce - Las Kabacki - Lasy Chojnowskie. Po nieudanym ataku na koszary 1. dak przy ul. Podchorążych przeprowadzonym 1 sierpnia o godzinie "W", w nocy 2 / 3 sierpnia 1944 r. wyszedł z miasta z resztkami zgrupowania docierając do podwarszawskich lasów, gdzie od 7.08.1944 r. z rozkazu komendanta Okręgu Warszawskiego AK był dowódcą oddziału osłony zrzutów lotniczych.
Rodzina walcząca w Powstaniu Warszawskim:
Podczas Powstania poległ młodszy brat Mieczysława - Zygmunt Sokołowski (urodzony 27 lutego 1912 roku w Nieżynie, poległ w Alejach Jerozolimskich 123, nieopodal Placu Zawiszy) oraz bratowa (żona Zygmunta) - Hanna Sokołowska z d. Zajdler, sanitariuszka ps."Isia" z 3 kompanii I batalionu "Lecha Żelaznego" w Zgrupowaniu "Chrobry II" - ciężko ranna 11 sierpnia 1944 r. na Dworcu Pocztowym, zmarła w wyniku odniesionych ran w wieku 31 lat. Osierocili troje dzieci.
Losy po wojnie:
W 1945 r. wstąpił do Ludowego Wojska Polskiego. Aresztowany w marcu 1946 r. i osadzony w więzieniu mokotowskim przy ul. Rakowieckiej. Wyrokiem Wojskowego Sądu Okręgowego w Warszawie z 28.10.1946 r. skazany na karę śmierci.
Miejsce (okoliczności) śmierci:
Rozstrzelany 30 listopada 1946 r. o godz 18:30 w więzieniu mokotowskim przy ul. Rakowieckiej.
