Data urodzenia:
1906-06-04
Stopień:
kapral podchorąży
Miejsce urodzenia:
Częstochowa
Imiona rodziców:
Feliks - Joanna z domu Rejment
Udział w konspiracji 1939-1944:
Komenda Główna Armii Krajowej - II Oddział (Informacyjno-Wywiadowczy) - Oddział Bojowy Kontrwywiadu AK ("Wapiennik" - "993 / W" - "Wykonawczy")
Oddział:
Okręg Warszawski Armii Krajowej - I Obwód "Radwan" (Śródmieście) - 3. Rejon "Ratusz - Wojskowa Służba Ochrony Powstania - VI zgrupowanie WSOP - batalion "Bełt" - 2. kompania
Szlak bojowy:
Śródmieście Południe
Warszawski Korpus Armii Krajowej (od 20.09.1944):
8. Dywizja Piechoty AK im. Romualda Traugutta - 21. pułk piechoty im. Dzieci Warszawy
Losy po Powstaniu:
Niewola niemiecka - jeniec Stalagu 344 Lamsdorf (Łambinowice k/Opola). W styczniu 1945 r. przeniesiony do Oflagu II D Gross Born
Miejsce śmierci:
Warszawa.
Informacje dodatkowe:
Wobec zbliżającej się wojny Mieczysław Makowiecki w dniu 26 sierpnia 1939 roku otrzymał kartę powołania. 3 września 1939 r. wcielony do wojska w Sarnach. Rozbrojony przez wojska sowieckie w rejonie Kołek koło Równego i zgrupowany w koszarach w Równem. Do Warszawy powrócił w pierwszych dniach października 1939 roku. Od listopada 1939 r. do marca 1943 r. uczestniczył w ruchu oporu w ramach OW UNIA jako dowódca plutonu w pierwszej kompanii Warszawa-Południe. Od marca do września 1943 r. w Oddziale 214 na stanowisku dowódcy plutonu.
Od września 1943 roku do wybuchu Powstania Warszawskiego był wcielony do Oddziału 993/W Komendy Głównej AK pod dowództwem Stefana Matuszczyka ps. „Porawa”. 2 sierpnia 1944 r. dołączył do Baonu „Bełt” AK do kompanii por. Kazimierza Przecławskiego ps.”Budzisz”. Pełnił służbę na placówkach bojowych w rejonach ulic: Kruczej, Marszałkowskiej, Wspólnej, Nowogrodzkiej, Al. Jerozolimskich i Książęcej. Brał udział w budowie i ochronie barykady - przejścia przez Al. Jerozolimskie. Brał również udział w walce o Szkołę Pożarniczą przy ul. Książęcej. W połowie września został korespondentem wojennym oraz otrzymał nominację w stopniu podporucznika.
Po kapitulacji Powstania przebywał w niewoli niemieckiej w obozie Lamsdorf ( nr jeniecki 102456). 20 stycznia 1945 roku został przeniesiony do Oflagu II D Gross-Born, a od 30 stycznia 1945 roku przebywał w Szpitalu Montgomery w Bad-Rehburgu (przez 7 miesięcy). Do kraju powrócił 1 marca 1946 roku.