Pseudonim:
"Przyjaciel"
Data urodzenia:
1926-03-03
Data śmierci:
2012-11-16
Funkcja:
łączniczka
Miejsce urodzenia:
Warszawa
Imiona rodziców:
Tadeusz - Józefa z domu Zalewska
Dzieciństwo:
Pierwsze lata dzieciństwa spędziła w majątku ojca Zakrzewszczyzna pod Grodnem. Po rozwodzie rodziców w 1928 roku zamieszkała z matką i babcią w Warszawie, na Żoliborzu. Jej matka pracowała jako księgowa w fabryce Norblina, w 1933 roku powtórnie wyszła za mąż za Stanisława Lechowskiego, z którym miała drugą córkę Barbarę. Marta Werner uczęszczała do przedszkola zmartwychwstanek, a następnie do placówki Robotniczego Towarzystwa Przyjaciół Dzieci przy pl. Wilsona. Edukację kontynuowała w państwowej szkole powszechnej przy ul. Gdańskiej, a po szóstej klasie w gimnazjum im. Aleksandry Piłsudskiej, gdzie wstąpiła do harcerstwa.
Wykształcenie do 1944 r.:
W czasie wojny kontynuowała naukę w szkole dziewiarskiej, uczęszczała także na tajne komplety. Po małej maturze uczęszczała do klasy przyrodniczej w Liceum im. Aleksandry Piłsudskiej, gdzie zdała maturę w 1944 roku i dostała się na tajne studia chemiczne na Politechnice.
Udział w konspiracji 1939-1944:
W okresie konspiracji przeszła szkolenia z obsługi broni oraz z łączności. II Obwód "Żywiciel" (Żoliborz) Warszawskiego Okręgu Armii Krajowej, jej dowódcą by por. Józef Krzeski ps. „Słuchawka”.
Adres zamieszkania przed Powstaniem Warszawskim:
Warszawa ul. Słowackiego 35/43 m. 62
Oddział:
II Obwód "Żywiciel" (Żoliborz) Warszawskiego Okręgu Armii Krajowej - kompania sztabowa - pluton 228
Szlak bojowy:
Żoliborz
Losy po Powstaniu:
Wyszła z Warszawy z ludnością cywilną. Udało się jej wraz z bliskim zbiec do Brwinowa. Pod koniec wojny rozpoczęła studia na Wydziale Chemii Politechniki Łódzkiej.
Nazwisko po mężu:
Werner|Jurowska - Werner|Jurowska-Wernerowa - w 1946 roku wyszła za mąż za Powstańca Warszawskiego Stanisława Wernera "Stasiak" (1914-2013)
Losy po wojnie:
Studia ukończyła w Poznaniu. Po kilku latach wraz z mężem powrócili do Brwinowa. Pracowała w Państwowym Wydawnictwie Naukowym, jako starszy asystent w Instytucie Chemii, następnie wiele lat w radiu prowadziła szkolne audycje z zakresu chemii. Przez rok towarzyszyła mężowi w Tunezji, dokąd wyjechał na dwa lata do pracy. Po powrocie otrzymała pracę w placówkach handlu zagranicznego (Polimex-Cekop). Przed emeryturą pracowała w Wydawnictwach Naukowo-Technicznych (od 1961 roku Państwowych Wydawnictwach Technicznych, opracowywała słowniki i leksykony z dziedziny chemii). Działała w Solidarności, m.in. kolportowała prasę.
Miejsce pochówku:
Cmentarz Ewangelicko-Reformowany w Warszawie przy ul. Żytniej 42, Sektor S, rząd 3, grób 5
Archiwum Historii Mówionej:
Marta Halina Werner Pseudonim: "Przyjaciel" Zobacz grób
Posiadasz jakiekolwiek dane lub materiały o mieszkańcach stolicy, którzy zginęli lub zaginęli w trakcie Powstania Warszawskiego? Chcesz poprawić biogram lub dodać nowe informacje o ofiarach cywilnych? Zaproponuj zmiany w formularzu. Wszystkie uwagi będą weryfikowanie przez grono historyków Muzeum Powstania Warszawskiego i po weryfikacji uzupełniane w bazie.

Pomóż uzupełnić bazę biogramów

Nasz newsletter