Data urodzenia:
1897-01-31
Funkcja:
naczelny chirurg
Miejsce urodzenia:
Petersburg - Rosja
Wykształcenie i praca zawodowa:
W latach 1915-1918 studiował medycynę w Dorpacie (obecnie Tartu). W 1918 r. wyjechał do Polski i wstąpił na Wydział Lekarski Uniwersytetu Warszawskiego. W latach 1920-1921 służył jako sanitariusz w Wojsku Polskim, po demobilizacji wrócił na studia. W 1923 r. otrzymał stopień doktora wszech nauk lekarskich. Od 1923 r. do 1928 r. mieszkał w Święcanach, gdzie był dyrektorem szpitala, w którym był także ordynatorem Oddziału Chirurgicznego. Pełnił tez funkcje kierownika Wydziału Zdrowia i był wykładowcą w Seminarium Nauczycielskim. W 1928 r. powrócił do Warszawy i rozpoczął pracę w II Klinice Chirurgicznej Uniwersytetu Warszawskiego prowadzonej przez prof. Zygmunta Radlińskiego.
Udział w wojnie obronnej 1939:
We wrześniu 1939 r. służył jako lekarz w czołówce chirurgicznej.
Praca w latach okupacji niemieckiej 1939-1944:
Po ustaniu działań wojennych powrócił do macierzystej Kliniki, przemianowanej w 1940 r. na I Klinikę Szpitala Dzieciątka Jezus. W 1942 r., po śmierci prof. Z. Radlińskiego objął kierownictwo Kliniki
Adres przed Powstaniem Warszawskim:
Warszawa ul. Lwowska 13.
Oddział:
"Bakcyl" (Sanitariat Okręgu Warszawskiego Armii Krajowej) - Szpital Polowy "Sano" ul. Lwowska 13 - naczelny chirurg.
Szlak bojowy:
Śródmieście Południe.
Losy po Powstaniu:
Wyjechał z Warszawy z rannymi - ewakuował się wraz z I Kliniką Szpitala Dzieciątka Jezus do Milanówka.
Losy po wojnie:
Do października 1945 r. zarządzał Kliniką w Milanówku. W listopadzie tego roku został kierownikiem I Kliniki Chirurgicznej Uniwersytetu Łódzkiego. W 1946 r. otrzymał tytuł profesora nadzwyczajnego. W latach 1955-1968 był rektorem Akademii Medycznej w Łodzi, tam też brał udział w pracach przygotowawczych do zorganizowania Wojskowej Akademii Medycznej. W latach 1964-1966 był prezesem Towarzystwa Chirurgów Polskich. W 1970 r. otrzymał tytuł honoris causa Akademii Medycznej w Łodzi. Odegrał w Polsce pionierską rolę w zakresie leczenia nowotworów trzustki.
Źródła:
W.Rudowski, A.Śródka Album chirurgów Polskich, Zakład Narodowy im. Ossolińskich, Wrocław 1990; M.Wiśniewska, M.Sikora Szpitale powstańczej Warszawy, Oficyna Wydawnicza Rytm, Warszawa 1991; W.Lisowski Polska Służba zdrowia w powstaniach narodowych 1794-1944, Dom Wydawniczy Bellona, Warszawa 2006;
