Data urodzenia:
1895-07-02
Stopień:
kapitan rezerwy Korpusu Sanitarnego WP
Miejsce urodzenia:
Czardżuj nad Amu-Darią (Turkmenia)
Imiona rodziców:
Piotr - Zofia z domu Hercyk-Połubińska
Wykształcenie:
W 1917 r. ukończył medycynę w Carskiej Akademii Wojskowo-Medycznej w Petersburgu.
Przebieg służby wojskowej do 1939 r.:
Po ukończeniu Akademii był lekarzem wojskowym w armii carskiej. Od listopada 1918 r. do maja 1922 r. służył w I Korpusie Polskim w Bobrujsku pod dowództwem gen. Józefa Dowbór-Muśnickiego. W 1935 r. awansowany do stopnia kapitana rezerwy w Korpusie Sanitarnym CWSan.
Praca zawodowa do 1939 r.:
W 1922 r. podjął pracę asystenta w Katedrze Kliniki Chorób Skórnych i Wenerycznych w Warszawie, pod kierunkiem prof. Franciszka Krzyształowicza. W 1930 r. doktoryzował się, a w 1933 r. został doktorem habilitowanym. Odbył podróże naukowe do Paryża, Lyonu, Strasburga, Wiednia. W 1935 r. z tytułem profesora nadzwyczajnego objął kierownictwo Warszawskiej Kliniki Dermatologicznej przy ul. Nowogrodzkiej. Wspaniały wykładowca w dziedzinie dermatologii i wenerologii, ceniony w kraju i zagranicą, autor 80 prac naukowych i podręczników. Zyskał światową sławę dzięki badaniom histopatologicznym chorób skóry. Pracował nad patogenezą bielactwa i mięsaków. Prowadził ożywioną pracę społeczną, w latach 1933-1939 był prezesem Polskiego Związku Przeciwwenerycznego.
Udział w konspiracji 1939-1944:
W latach okupacji niemieckiej wykładał na konspiracyjnych zajęciach Wydziału Lekarskiego Tajnego Uniwersytetu Warszawskiego, równocześnie był członkiem konspiracyjnej Rady Wydziału Lekarskiego UW. Na terenie Kliniki Dermatologicznej zorganizował skrzynkę kontaktową Delegatury Rządu na Kraj. Organizował pomoc rodzinom lekarzy uwięzionych na wschodzie i w obozach niemieckich. Przed Powstaniem na rozkaz Szefostwa Sanitarnego Okręgu Warszawskiego AK zorganizował w prowadzonej przez siebie Klinice magazyn leków, materiałów opatrunkowych oraz broni.
Oddział:
"Bakcyl" (Sanitariat Okręgu Warszawskiego Armii Krajowej) - Szpital Dzieciątka Jezus ul. Nowogrodzka.
Dzielnica:
Śródmieście Południe
Rodzeństwo walczące w Powstaniu Warszawskim:
Jego brat
Józef był lekarzem Szpitala Wolskiego przy ul. Płockiej 26 - zamordowany przez Niemców 5 sierpnia 1944 r. w grupie chorych, rannych i personelu medycznego tego szpitala.
Losy po Powstaniu:
We wrześniu 1944 r. ewakuowany wraz ze szpitalem do Dulagu 121 w Pruszkowie.
Losy po wojnie:
Od 1945 r. stanął na czele Kliniki Dermatologicznej w Warszawie przy ul. Koszykowej 82a. Organizował Polskie Towarzystwo Dermatologiczne. Aresztowany 26.11.1949 r. przez funkcjonariuszy Ministerstwa Bezpieczeństwa Publicznego w związku ze sprawą Stanisława Tatara. Podstawą aresztowania był sfabrykowany zarzut o współpracę z rządem Londyńskim. Zrehabilitowany pośmiertnie
podczas uroczystej akademii w dniu 05.04.1957 r.
Okoliczności śmierci:
Zmarł tragicznie, prawdopodobnie na serce, podczas bestialskiego przesłuchania przez oficera UB.
Miejsce pochówku:
Pochowany na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie (kwatera D-1B-40).
Publikacje:
Wspaniali i niezapomniani (cz. 5). Studia medyczne w latach 1941-1949 w: Magazyn Puls, OIL, 10 lipca 2011; Marek Wroński, Zagadka śmierci Profesora Mariana Grzybowskiego, Warszawa. Argraf 2004
