Małgorzata Irena Korwin-Szymanowska

Pseudonim:
"Kostka"
Data urodzenia:
1915-06-04
Data śmierci:
1995-03-03
Funkcja:
kierownik kuchni powstańczej
Stopień:
strzelec
Miejsce urodzenia:
Petersburg
Imiona rodziców:
Stanisław - Teresa z domu Domachowska
Losy przedwojenne:
Po opuszczeniu Rosji, wskutek sytuacji wynikłej po Rewolucji Październikowej, od września 1918 roku zamieszkała z matką i bratem w Warszawie przy ul. Czerwonego Krzyża. Rok później, po zlikwidowaniu gabinetu lekarskiego w Petersburgu, do Polski powrócił ojciec. Od śmierci matki w 1929 r. do wybuchu wojny mieszkała z ojcem przy ul. Wiejskiej.
Wykształcenie:
W 1933 r. ukończyła Państwowe Gimnazjum im. Królowej Jadwigi i uzyskała świadectwo maturalne. W roku akademickim 1933/34 studiowała anglistykę na Uniwersytecie warszawskim, a w latach 1934-1939 na Wydziale Ogrodniczym Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego. Po zakończeniu studiów uzyskała tytuł inżyniera ogrodnika.
Praca w okresie okupacji 1939-1944:
Po wyeksmitowaniu z mieszkania przy ul. Wiejskiej przez niemieckie władze okupacyjne mieszkała z rodziną przy ul. Złotej. W czasie okupacji pracowała w Warszawie jako: ekspedientka w sklepie z artykułami mydlarskimi i kosmetycznym (1.II.1940-15.IV.1942), instruktor w Okręgowym Związku Towarzystwa Ogródków Działkowych (16.IV.1942-30.XI.1943), inżynier ogrodnik w Biurze Technicznym Ochrony Roślin Janusza Antoniego Czyżewskiego (1.XII.1943-31.VII.1944)
Nazwisko po mężu:
Małgorzata Irena Ossowska - podczas Powstania używała nazwiska panieńskiego.
Pseudonimy:
"Kostka", "Małgorzata"
Numer legitymacji AK:
12106
Oddział:
Okręg Warszawski Armii Krajowej - I Obwód "Radwan" - IV zgrupowanie "Gurt" - kwatermistrzostwo - kuchnia PŻ ("Pomoc Żołnierzom")
Dzielnica:
Śródmieście Północ. Była organizatorką i kierowniczką kuchni powstańczych, w których żywili się żołnierze 1. i 2. kompanii IV zgrupowania "Gurt”. Pierwsza kuchnia została zorganizowana przy ul. Śliskiej 22, a po jej zbombardowaniu przeniesiono ją najpierw na ul. Marszałkowską, a później na ul. Złotą. Pod koniec września zachorowała na tyfus (dur brzuszny). Do kapitulacji Powstania chora przebywała w piwnicy domu w Śródmieściu.
Losy po Powstaniu:
Po przekupieniu niemieckich żołnierzy przez przyjaciela jej męża została wywieziona ciężarówką do Brwinowa, gdzie była leczona przez dr Marię Tarwid i przechodziła rekonwalescencję.
Losy po wojnie:
W latach 1945-1950 mieszkała w Sopocie przy ul. Mickiewicza 13. Pracowała w Wydziale Aprowizacji i Handlu w Zarządzie m. Sopot. Od 1950 r. aż do śmierci mieszkała w Warszawie (przy ul. Promenada 1/3, a później przy ul. M. Wysłouchowej 5). W okresie 1.IV.1965-30.X.1975 r. pracowała jako inż. ogrodnik w śródmiejskim oddziale Miejskiego Przedsiębiorstwa Robót Ogrodniczych.
Odznaczenia:
Warszawski Krzyż Powstańczy
Miejsce śmierci:
Warszawa. Pochowana na Starych Powązkach, kw. 8
Posiadasz jakiekolwiek dane lub materiały o mieszkańcach stolicy, którzy zginęli lub zaginęli w trakcie Powstania Warszawskiego? Chcesz poprawić biogram lub dodać nowe informacje o ofiarach cywilnych? Zaproponuj zmiany w formularzu. Wszystkie uwagi będą weryfikowanie przez grono historyków Muzeum Powstania Warszawskiego i po weryfikacji uzupełniane w bazie.

Pomóż uzupełnić bazę biogramów

Małgorzata Irena Korwin-Szymanowska - dyplom SGGW

Małgorzata Irena Korwin-Szymanowska - dyplom SGGW

Zdjęcie z okresu okupacji: Małgorzata Irena Korwin-Szymanowska i Bożena Nelard (u dołu)

Zdjęcie z okresu okupacji: Małgorzata Irena Korwin-Szymanowska i Bożena Nelard (u dołu)

Legitymacja Armii Krajowej - awers

Legitymacja Armii Krajowej - awers

Legitymacja Armii Krajowej - rewers

Legitymacja Armii Krajowej - rewers

Małgorzata Ossowska - zdjęcie powojenne

Małgorzata Ossowska - zdjęcie powojenne

Nasz newsletter