Data urodzenia:
1920-01-07
Miejsce urodzenia:
Majątek Wyszaków koło Środy Wielkopolskiej
Imiona rodziców:
Stanisław Emil Rembowski - Zofia z domu Dąmbska
Udział w kampanii wrześniowej 1939 r.:
W kampanii wrześniowej 1939 roku brał udział jako dowódca trzeciego plutonu w pierwszym szwadronie kawalerii. Uczestniczył w walkach Armii Poznań nad Bzurą i w Puszczy Kampinoskiej. Odznaczony Krzyżem Walecznych. Po przedarciu się do stolicy brał udział w obronie Warszawy, aż do kapitulacji.
Praca w czasie okupacji :
Pracował jako kierownik gospodarstwa rolnego przy Torach Wyścigów Konnych na Służewcu
Udział w konspiracji 1939-1944:
W konspiracji w Warszawie od początku okupacji niemieckiej w Służbie Zwycięstwu Polski, a następnie Związku Walki Zbrojnej i Armii Krajowej. Organizował tajne szkolenia strzeleckie. W 1943 roku był więźniem Pawiaka. Przydział w lipcu 1944 - V Obwód (Mokotów) Warszawskiego Okręgu Armii Krajowej - sztab - oficer dyspozycyjny
Oddział:
Komenda Główna Armii Krajowej - pułk "Baszta" - batalion "Karpaty" - kompania K-2
Odniesione rany :
Ranny podczas walk o gmach szkoły przy ul. Woronicza.
Losy po Powstaniu:
Niewola niemiecka - przebywał w obozach jenieckich Altengrabow (Stalag XI A), Sandbostel (Stalag X B) oraz Lübeck (Stalag X E).
Losy po wyzwoleniu:
Po wyzwoleniu służył w Polskich Siłach Zbrojnych.
Losy po wojnie:
Do kraju powrócił pod koniec 1946 roku. Zamieszkał w Poznaniu. Po odmowie przyjęcia na Uniwersytet Poznański podjął pracę w Centrali Nasiennej, gdzie specjalizował się w nasiennictwie roślin motylkowych. W 1951 roku jako eksternista uzyskał tytuł inżyniera. W roku 1950 ożenił się z Marią z domu Marciniec, z którą miał syna Tomasza (ur. 1951) i córkę Annę (ur.1953). Po śmierci żony w 1967 r. pracując samodzielnie prowadził dom. Ożenił się ponownie 2 grudnia 1968 r. z Zofią z Wichlińskich. W 1970 roku podjął się kierowania gospodarstwem rolnym w Pieścidłach koło Płońska, należącym do Zakładu dla Niewidomych w Laskach koło Warszawy. Po przejściu na emeryturę w roku 1980 powrócił do Poznania.
Odznaczenia :
Krzyż Walecznych. Na mocy rozkazu Dowódcy Armii Krajowej (rozkaz nr 512 z 2.10.1944 r.) odznaczony Krzyżem Srebrnym Orderu Virtuti Militari - nr nadania 12.809.
Miejsce pochówku :
Cmentarz Komunalny Junikowo w Poznaniu, pole 15, kwatera E, rząd 4, miejsce 4
Informacje dodatkowe - losy rodziny :
Gdy miał zaledwie pół roku, stracił ojca, który poległ 18 sierpnia 1920 roku pod Brodnicą na przedpolach Bitwy Warszawskiej. Po kilku latach jego matka, Zofia Rembowska z domu Dąmbska, ponownie wyszła za mąż za Franciszka Unruga. Maciej miał dwie siostry: starsza
Elżbieta (1916-1944), zamężna z Witoldem Sokolnickim, poległa podczas działań Powstania Warszawskiego. Jej mąż,
Witold Sokolinicki ps. "Kaczmarek" był oficerem Komendy Głównej Armii Krajowej w Oddziale II (Informacyjno-Wywiadowczym). Witold i Elżbieta mieli córkę Aleksandrę (ur. 1943). Młodsza siostra Antonina Unrug (1925-1982) nie założyła rodziny.
Źródła:
MPW-baza uczestników PW, MPW-zbiory P/4995, ŚZŻAK - Okręg Wielkopolska, biogramy, www.akwielkopolska.pl
