Data urodzenia:
1898-03-12
Stopień:
kapitan rezerwy piechoty (05.1944)
Miejsce urodzenia:
Warszawa
Imiona rodziców:
Emil - Paulina
Wykształcenie i praca do 1939 r.:
W latach 1915-1917 uczęszczał do Klas Rzemieślniczo-Przemysłowych Muzeum Przemysłu i Rolnictwa w Warszawie.
W latach 1917-1918 uczeń Szkoły Sztuk Zdobniczych przy Muzeum Rzemiosła i Sztuki Stosowanej. W maju 1924 uzyskał dyplom nauczyciela rysunku po skończeniu Państwowych Kursów Pedagogicznych dla Nauczycieli Rysunku w Szkole Sztuk Pięknych w Warszawie. Następnie studiował w Szkole Sztuk Pięknych, później w Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie. Dyplom uzyskał w 1932 roku. W latach 1922-1929 pracował jako nauczyciel rysunku w Instytucie Głuchoniemych i Ociemniałych w Warszawie. Był jednym z założycieli Spółdzielni Artystów ”LAD”, której był dyrektorem w latach 1927-1932 oraz 1936-1937. W latach 1934-1938 był samodzielnym wykładowcą tkactwa zakardowskiego w Szkole Sztuk Pięknych w Warszawie. 1.09.1938 został mianowany dyrektorem Instytutu Sztuk Plastycznych w Poznaniu. Wówczas przeprowadził się z Warszawy do Poznania wraz żoną Haliną Karpinską-Kintopf, z którą pobrał się 20.12.1934 roku w Warszawie. Oboje powrócili do stolicy po wybuchu wojny w 1939 roku. W lutym 1942 roku urodził im się syn Piotr. W latach okupacji mieszkali na Chłodnej 5.
Przebieg służby wojskowej do 1939 r.:
W 1918 roku wstąpił ochotniczo do Legii Akademickiej. Według Książeczki Stanu Służby Oficerskiej od 9.11.1918 (strzelec) do 5.12.1920 (sierżant) służył w 36. Pułku Piechoty. Brał udział w obronie Lwowa - ranny w brzuch. Otrzymał Odznakę Honorową “Orlęta” (19.03.1919 - L.14547). Szkołę Podchorążych Rezerwy w Zambrowie ukończył 31.08.1932. Mianowany podporucznikiem rezerwy 1.09.1932. Awansowany do stopnia porucznika rezerwy 19.03.1939. Ćwiczenia w rezerwie odbywał w 44. Pułku Strzelców Kresowych. W 1939 roku w rezerwowej kadrze oficerskiej DOK VII w Poznaniu.
Pseudonimy:
"Paweł", "Jan", "Brona"
Udział w konspiracji 1939-1944:
W konspiracji od 4.09.1942 - Komenda Główna Armii Krajowej - Oddział V (Dowodzenie i Łączność) - Wydział odbioru zrzutów V-S ("Syrena", "Import", "MII-Grad") - dowódca patroli ewakuacyjnych, Kierownik Ewakuacji Materiałowej.
Oddział:
Armia Krajowa - Grupa "Północ" - oddział odbioru zrzutów, następnie V Obwód (Mokotów) Warszawskiego Okręgu Armii Krajowej - sztab - Referat Przerzutów Powietrznych.
Szlak bojowy:
Stare Miasto - kanały - Śródmieście - kanały - Mokotów
Losy po Powstaniu:
Niewola niemiecka - jeniec Stalagu X B Sandbostel, następnie w Oflagu X C Lübeck.
Losy po wojnie:
W kwietniu 1946 roku powrócił do Polski. Osiedlił się w Poznaniu, gdzie przebywała jego żona z synem, którzy wrócili z wysiedlenia w Kieleckie po Powstaniu Warszawskim. W 1946 roku objął funkcję profesora na Wydziale Rzeźby i Sztuki Wnętrza, jako kierownik Zakładu Tkactwa w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych w Poznaniu.
Na skutek reorganizacji szkolnictwa artystycznego w 1950 roku, po likwidacji tkactwa w Poznaniu, rozpoczął pracę w PWSSP w Łodzi, jako profesor na Wydziale Wzornictwa Przemysłowego w Zakładzie Tkactwa. Po reorganizacji PWSSP która pozbawiła go samodzielnego stanowiska, w 1955 powrócił do rodziny do Poznania. Od tego czasu zajmował się pracą twórczą bez stałego miejsca zatrudnienia. W 1969 zmarła jego żona Halina, w 1971 przeniósł się na stale do Łodzi, gdzie zamieszkał razem z synem i synową.
Odznaczenia:
Krzyż Walecznych (11.11.1943 - rozkaz Dowódcy AK nr 112/BP), Krzyż Virtuti Militari V klasy (24.09.1944 - rozkaz Dowódcy AK nr 458), Złoty Krzyż Zasługi (1957), Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (1979).
Miejsce pochówku:
Poznań, Cmentarz Junikowo. Pochowany wraz z żoną.
Źródła:
Muzeum Powstania Warszawskiego, archiwum rodzinne - prezentowane w biogramie fotografie i dokumenty udostępnił p. Piotr Kintopf, syn Powstańca (2012)
