Jego żona
Irena Idalia Niklewicz, I-voto Makarewicz, z domu Romiszewska ps. "Kiera", ranna 25.08.1944 r. podczas obrony reduty PWPW, została zamordowana przez Niemców w grupie personelu i rannych w Centralnym Szpitalu Chirurgicznym nr 1 przy ul. Długiej 7 (Pałac Raczyńskich), po zajęciu Starego Miasta przez oddziały niemieckie, 2 września 1944. Brat
Bolesław ps. Korybut, rocznik 1922, był żołnierzem batalionów Iwo i Ostoja, zmarł po Powstaniu w obozie jenieckim na zapalenie mózgu. Miał 22 lata.