Data urodzenia:
1920-09-24
Funkcja:
dowódca kompanii
Nazwisko konspiracyjne:
Stanisław Kierski
Pseudonimy:
"Pobóg", "Stanisław"
Miejsce urodzenia:
Warszawa
Imiona rodziców:
Jan - Stanisława z domu Nowak
Wykształcenie:
Absolwent Gimnazjum i Liceum Ogólnokształcącego im. Wojciecha Górskiego. W czasie okupacji kontynuował naukę w ramach tajnych studiów Politechniki Warszawskiej, z których jednak zrezygnował w związku z pracą zawodową w straży pożarnej. W 1942 r. kończy Centralną Szkołę Pożarniczą w Warszawie oraz konspiracyjną Szkołę Podchorążych.
Udział w wojnie obronnej w 1939 r.:
We wrześniu 1939 r. zgłosił się ochotniczo do śródmiejskich oddziałów OPL, w których pełnił służbę do czasu kapitulacji Warszawy.
Udział w konspiracji 1939-1944:
Wojskowy Korpus Służby Bezpieczeństwa (WKSB). Pod konspiracyjnym nazwiskiem Stanisław Kierski działał w Strażackim Ruchu Oporu "Skała", a następnie w Wojskowym Korpusie Służby Bezpieczeństwa (WKSB). Samochodami pożarniczymi przewozi broń i żywność dla oddziałów leśnych w kieleckim i krakowskim oraz prowadzi działalność wywiadowczą. Uczestniczy również w organizacji oddziałów partyzanckich na terenie ziemi kieleckiej. Aresztowany przez gestapo w Radomiu po dwóch miesiącach tortur wykupiony przez organizację i po krótkiej rekonwalescencji skierowany do Oddziału Leśnego kpt. Marzana w rejonie Nowego Sącza. Po rozbiciu oddziału przez Niemców powrócił do Warszawy do pracy konspiracyjnej w Inspektoracie Szkolenia Organizacji Wojskowej Korpus Bezpieczeństwa. Uczestnik akcji likwidacji agenta gestapo Jana Wolańskiego, który doprowadził do aresztowania wielu działaczy OW KB, zarówno w Krakowie, jak i w Warszawie. Na krótko przed wybuchem Powstania Warszawskiego ppor. Kiersznowski otrzymuje awans na stopień porucznika.
Oddział:
Armia Krajowa - Grupa "Północ" - odcinek "Kuba" - "Sosna" - Korpus Bezpieczeństwa (KB) - 1. batalion szturmowy KB "Nałęcz" - 1. kompania; w Śródmieściu w batalionie "Piorun". 4 sierpnia 1944 r. z rozkazu Komendy Głównej OW KB Leopold został skierowany do oddziału por. Stefana Kaniewskiego ps. "Nałęcz", z którym współpracował przed powstaniem. W oddziale objął funkcję zastępcy dowódcy i przeszedł z batalionem cały jego szlak bojowy (Muranów - Stare Miasto - Śródmieście).
Szlak bojowy:
Wola - Stare Miasto - kanały - Śródmieście
Warszawski Korpus Armii Krajowej (od 20.09.1944):
8. Dywizja Piechoty AK im. Romualda Traugutta - 21. pułk piechoty im. Dzieci Warszawy
Losy po Powstaniu:
Niewola niemiecka - jeniec w Oflagu X-C Lubeka.
Losy po wojnie:
Po wyzwoleniu powrócił w 1945 r. do Warszawy.
Odznaczenia i awanse:
Za odwagę i umiejętność dowodzenia w trudnych sytuacjach odznaczony Krzyżem Srebrnym Orderu Virtuti Militari i awansowany do stopnia kapitana. Za wybitną dzielność i poświęcenie w obronie pałacu Jabłonowskich na pl. Teatralnym oraz obronę klasztoru Panien Kanoniczek odznaczony Krzyżem Walecznych. Ponadto odznaczony: Krzyżem Kawalerskim Odrodzenia Polski, Krzyżem Grunwaldu III klasy, Krzyżem Partyzanckim oraz wieloma innymi odznaczeniami. Po wojnie awansowany do stopnia majora WP
Miejsce śmierci:
Warszawa
Miejsce pochówku:
Warszawa, Cmentarz Wojskowy na Powązkach
Informacje dodatkowe:
Zastępca dowódcy batalionu "Nałęcz", dowódca 1. kompanii batalionu "Nałęcz".
W czasie najcięższych walk na Starym Mieście, żołnierze "Nałęcza" stosowali zazwyczaj taktykę działania niewielkimi grupami szturmowymi, którymi por. "Pobóg" wielokrotnie dowodził, prowadząc je do akcji i dając osobisty przykład męstwa. Szczególnie wyróżniał się w walkach o gmach Centrali Telefonów przy ul. Tłomackie 10 (tzw. Reduta"Nałęcza"), w natarciu na Szpital Maltański i w boju o pałac Radziwiłłów na Bielańskiej, gdzie został ranny. Brał także udział w obronie Reduty "Matki Boskiej" , Hotelu Polskim na Długiej 29.
Po upadku Starówki zdziesiątkowane kompanie I Batalionu Szturmowego KB "Nałęcz" przeszły kanałami do Śródmieścia i po krótkim odpoczynku weszły ponownie do walki. Kompania kpt. "Poboga" została skierowana na wzmocnienie Batalionu AK "Zaręba - Piorun" (odcinek "Topór") i obsadziła pozycje obronne w rejonie ulic Emilii Plater, Hożej oraz Ogrodu Pomologicznego, utrzymując je do ostatnich dni powstania.
Źródła:
Ryszard Budzianowski "Batalion KB" Nałęcz" w Powstaniu Warszawskim" Wydawnictwo Tekst, Warszawa 2005, materiały z archiwum rodzinnego żony mjr. Kiersznowskiego udostępnione przez p. Jacka Sztejerwalda]
