Pseudonim:
"Lech Cichocki", "Wisłocki", "Leszek"
Data urodzenia:
1916-05-21
Stopień:
porucznik rezerwy artylerii
Imiona rodziców:
Władysław - Amelia z domu Węgrzyńska
Nazwisko konspiracyjne:
Cichocki
Wykształcenie do 1939 r. :
W 1933 ukończył Gimnazjum w Poznaniu. Następnie podjął studia na Uniwersytecie Poznańskim, które ukończył w roku 1938.
Udział w konspiracji 1939-1944:
Narodowe Siły Zbrojne - Okręg I Warszawa - Brygada Dyspozycyjno-Zmotoryzowana NSZ "Koło" - dywizjon artylerii "Młot". Od lutego do końca lipca 1944 roku instruktor w tajnej szkole podchorążych artylerii w Warszawie.
Oddział:
Armia Krajowa - Grupa "Północ" - zgrupowanie "Róg" - Brygada Dyspozycyjno-Zmotoryzowana NSZ "Koło" - dywizjon artylerii "Młot". Uczestniczył w obronie PWPW oraz ataku na Dworzec Gdański. Na przemian z ppor. Wacławem Dąbrowskim pełnił funkcję dowódcy barykady na ul. Piwnej.
Szlak bojowy:
Stare Miasto - kanały - Śródmieście Północ
Losy po Powstaniu:
Niewola niemiecka - jeniec Stalagu XI B Fallingbostel oraz Oflagu II D Gross Born (Grossborn-Westfalenhof) - Borne Sulinowo. Po koniec pobytu w obozie jako chory został umieszczony w szpitalu obozowym. W 1945 r. część sprawnych fizycznie, zdolnych do długiego marszu jeńców zostało poprowadzonych z Oflagu II D do miejscowości Sandbostel, natomiast szpital nie został ewakuowany, w związku z tym Lech Włodarski pozostał w obozie, gdzie doczekał 5 lutego 1945 roku oswobodzenia przez żołnierzy polskich z jednostki 1 Armii Wojska Polskiego.
Losy po wojnie:
Profesor matematyki Uniwersytetu Łódzkiego, na którym pracował od 1945 roku aż do przejścia na emeryturę w 1981 r. W latach 1957–1970 pełnił funkcję kierownika Katedry Analizy Matematycznej. W okresie od 1945 do 1958 pracował również na Politechnice Łódzkiej, gdzie od 1954 roku kierował Zakładem Matematyki Ogólnej na Wydziale Chemicznym. Był także pracownikiem Instytutu Matematycznego PAN. W 1954 roku napisał rozprawę doktorską pod tytułem „Ciągłe metody limesowalności”. W latach 1953–1956 pracował na stanowisku zastępcy profesora, a od 1956 roku na stanowisku docenta. W 1963 roku uzyskał tytuł profesora. Był członkiem Polskiego Towarzystwa Matematycznego. Głównym obszarem jego zainteresowań była analiza funkcjonalna i jej zastosowania do teorii sumowalności. Wraz z Włodzimierzem Krysickim był współautorem popularnego podręcznika akademickiego do analizy matematycznej – „Analiza matematyczna w zadaniach”
Odznaczenia:
Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski, Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Medal za Udział w Wojnie Obronnej 1939, Warszawski Krzyż Powstańczy a także uhonorowany odznaczeniami za działalność na rzecz szkolnictwa: medalem "Zasłużony Nauczyciel PRL" oraz Medalem Uniwersytetu Łódzkiego W Służbie Społeczeństwa i Nauki.
Uwagi:
Spotykany także pseudonim w formie "Wisłocki"
Źródła:
Muzeum Powstania Warszawskiego, Baza Ewidencyjna uczestników Powstania Warszawskiego, Teczki personalne uczestników Powstania Warszawskiego: Włodarski Lech, zasób Działu Kombatanta MPW, archiwum rodzinne - uzupełnienie informacji nadesłała p. Wanda Lewa z domu Włodarska (2024).
