Data urodzenia:
1923-07-15
Pozycja na murze pamięci:
Kolumna: 180 Miejsce: 70
Stopień:
sierżant podchorąży
Miejsce urodzenia:
Warszawa
Adres zamieszkania przed Powstaniem:
Warszawa, ul. Korzeniowskiego 5 m. 4 (Ochota)
Oddział:
Armia Krajowa - zgrupowanie "Radosław" - pułk "Broda 53" - batalion "Zośka" - 2. kompania "Rudy” - II pluton "Alek”
Miejsce (okoliczności) śmierci:
Poległ na terenie cmentarza żydowskiego na Woli - ul. Okopowa
Odznaczenia:
Krzyż Walecznych (pośmiertnie)
Miejsce pochówku :
Cmentarz Powązkowski w Warszawie (Stare Powązki) kw. 54, rz. 1, gr. 26.
Wraz z nim pochowany jest jego brat Janusz (Jan) Zborowski (1926-1944) , który poległ w walkach na Starym Mieście. Krzysztof Zborowski upamiętniony jest także na kwaterze batalionu „Zośka" na Powązkach Wojskowych wśród nazwisk powstańców z 2. kompanii "Rudy", poległych w trakcie Powstania.
Patrz także rozdział:
Uwagi
Informacje dodatkowe - losy rodziny :
Jego matka
Matylda Zborowska z Szymańskich oraz babka
Lucyna Szymańska zostały zamordowane przez Niemców w egzekucji na Ochocie dnia 5 sierpnia 1944 r. Brat
Janusz vel Jan Zborowski (1926-1944) poległ na Starym Mieście. Ojciec, Bruno Zborowski (ur. 15 lipca 1888 w Warszawie, zm. 27 sierpnia 1983 tamże) był architektem, pedagogiem i konserwatorem zabytków. W 1905 brał udział w strajku szkolnym. Ukończył Wydział Architektury na Politechnice Lwowskiej. W 1917 podczas konkursu na projekt kapliczki upamiętniającej bitwę pod Ostrołęką jego propozycja otrzymała I miejsce. Podczas wojny polsko-bolszewickiej w 1920 walczył w obronie Lwowa. Po powrocie do Warszawy został asystentem prof. Oskara Sosnowskiego na Politechnice Warszawskiej i w 1923 otrzymał tytuł inżyniera architekta, był również wykładowcą perspektywy wykreślnej i sztuki ludowej w Szkole Sztuk Pięknych, otrzymał stypendium im. Władysława Frąckiewicza. Należał do Towarzystwa Krajoznawczego, pracował w Towarzystwie Opieki nad Zabytkami. Był współautorem osiedli Warszawskiej Spółdzielni Mieszkaniowej na Żoliborzu i budowli sakralnych. Podczas II wojny światowej inż. Brunon Zborowski był wykładowcą w Tajnej Szkole Architektów, walczył w szeregach Armii Krajowej. W 1945 wszedł w skład Naczelnej Radu Odbudowy Warszawy oraz został inspektorem w Biurze Odbudowy Stolicy. Był zaangażowany w prace związane z odbudową zniszczonych podczas II wojny światowej zabytków, szczególnie obiektów sakralnych. Jak podają autorzy "Atlasu architektury Warszawy" (Arkady, Warszawa 1977) pod kierunkiem Bruna Zborowskiego w latach 1945–1953 odbudowano kościół św. Krzyża (Zgromadzenia Księży Misjonarzy) przy Krakowskim Przedmieściu oraz barokowy, XVII-wieczny zespół klasztorny oo. Dominikanów przy ul. Freta, który wraz z kościołem św. Jacka podczas Powstania Warszawskiego uległ całkowitemu zniszczeniu. Ponadto inż. Zborowski wykładał na Wydziale Architektury Politechniki Warszawskiej i pracował w Wydziale Zabytków Nieruchomych w Ministerstwie Kultury i Sztuki. Spoczywa na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kw. 227-IV-5).
Uwagi :
Data zgonu na liście ekshumowanych (Archiwum Państwowe m. st. Warszawy) - 7 sierpnia 1944. Tam również podane miejsce tymczasowego pochowania - Warszawa, ul. Górczewska róg Płockiej. Dane z ekshumacji: wpisano: „powstaniec, pseudonim "Krzyś", odznaczony pośmiertnie Krzyżem Walecznych i mianowany sierż. pchor. (...), ubranie wojskowe, opaska, panterka, bluza zielona. Początkowo pochowany jako NN, numer znaczka 10824 (pierwsza ekshumacja nastąpiła dnia 18 kwietnia 1945 roku z ulicy Okopowej na teren szpitala Św. Stanisława na Woli [Szpital Zakaźny Miejski św. Stanisława, ul Wolska - przyp. red.]. Utożsamiony przy ekshumacji wtórnej w styczniu 1947 roku - rozpoznany przez ojca. Inna podawana w publikacjach data zgonu - 09.08.1944 (niepotwierdzona)
Źródła:
MPW-baza uczestników PW, PCK-kartoteka, MPW-kontakt, MPW-baza ofiary cywilne. Archiwum Państwowe m. st. Warszawy - listy ekshumowanych
Publikacje :
Anna Borkiewicz-Celińska: Batalion "Zośka". Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1990, s. 349, 726. ISBN 83-06-01851-6.
