Krystyna Eugenia Vorbrodt

"Kinga"

sanitariuszka

Kolumna: 136 Miejsce: 66

strzelec

Warszawa

Wacław - Eugenia z domu Gaberlé

Była absolwentką Gimnazjum i Liceum im. Cecylii Plater- Zyberkówny. W 1942 lub 1943 roku uzyskała maturę na tajnych kompletach.

źródło: informacje Ewy Orlikowskiej - Krasnowolskiej na podstawie materiałów Komitetu Redakcyjnego „Zarysu monograficznego Szkoły im. C. Plater - Zyberkówny. Natomiast ”Słownik uczestniczek walki o niepodległość Polski 1934-1945 podaje, że Krystyna była uczennicą gimnazjum im. Aleksandry Piłsudskiej w Warszawie.

Szare Szeregi

Warszawa ul. Niegolewskiego 18

Armia Krajowa - zgrupowanie "Radosław" - pułk "Broda 53" - batalion "Zośka" - 2. kompania "Rudy” - dołączyła do oddziału na Starym Mieście

Stare Miasto - kanały - Śródmieście Północ - Górny Czerniaków

Poległa w walkach na Górnym Czerniakowie

Upamiętniona na Mogile Symbolicznej tzw. „Barykadzie” na Kwaterze Batalionu „Zośka" na Powązkach Wojskowych oraz na tablicy nagrobnej na Cmentarzu Powstańców Warszawy w kw. 89, gdzie spoczywa jej matka. Wymieniona na tablicy w gmachu warszawskiego liceum im. S. Sempołowskiej oraz w Kościele św. Stanisława Kostki na Żoliborzu.

Córka ppłk. WP Wacława Antoniego Vorbrodta (1880-1975), inżyniera mechanika, po kampanii wrześniowej 1939 r. jeńca Stalagu VI E w Dorsten. Matka Krystyny - Eugenia Vorbrodtowa z domu Gaberlé zginęła w trakcie Powstania Warszawskiego na Żoliborzu, od pocisku i została pochowana przy ul. Kossaka 10. Pierwszą żoną ppłk. Wacława Vorbrodta była Helena z Antonowiczów Capińska (rozwód 5.10.1922), z którą miał syna Stefana Wacława Vorbrodta (przyrodni brat Krystyny). Stefan Vorbrodt, ur. 2 IX 1911 r. w Warszawie, który po wojnie pracował jako kierownik aprowizacji i handlu w starostwie powiatowym w Międzyrzeczu, we wrześniu 1945 r. został członkiem Polskiego Związku Wojskowego, a w listopadzie 1945 r. jako kwatermistrz (ps. „Kusy”) znalazł się w sztabie PZW. Wyrokiem Wojskowego Sądu Rejonowego w Poznaniu 2 grudnia 1946 r. wraz z 11 członkami Polskiego Związku Wojskowego został skazany na karę śmierci. Wyrok wykonano przez rozstrzelanie 19 lutego 1947 r. prawdopodobnie w Poznaniu lub Ławicy, w obecności prokuratora por. Walentego Kurawicza, lekarza dra Stefana Jeżewskiego, duchownego ks. Jana Dobrowolskiego i naczelnika więzienia Kazimierza Kępy. Miejsce jego pochówku pozostaje obecnie nieznane, tak jak nieznane jest miejsce spoczynku Krystyny. Po wojnie, w 1957 roku Krystyna Vorbrodtówna była zgłoszona do Polskiego Czerwonego Krzyża przez Janinę Kalinowską-Vorbrodt (ur. 1899, zm. 1988, kolejną żonę Wacława i macochę Krystyny - informacja za Ewą Orlikowską – Krasnowolską, biogram w aktach Fundacji im. gen. Elżbiety Zawackiej - Archiwum Pomorskiej AK i WSP w Toruniu), która podała, że Krystyna prawdopodobnie zginęła w rejonie ul. Wilanowskiej 18/20. Ciała nie odnaleziono.

Polski Czerwony Krzyż, Archiwum środowiska "Zośka", Fundacja im. gen. Elżbiety Zawackiej - Teczka osobowa Krystyny Vorbrodt ps. Klara. Dostęp on-line: Kujawsko - Pomorska Biblioteka Cyfrowa, kpbc.umk.pl, archiwum rodzinne - kontakt: p. Joanna Vorbrodt (linia potomków Stefana Wacława Vorbrodta).

Anna Borkiewicz-Celińska: Batalion "Zośka" / monografia/ PIW 1990; "Słownik uczestniczek walki o niepodległość Polski 1939-1945. Poległe i zmarłe w okresie okupacji niemieckiej” oprac. Hanna Michalska, PIW 1988

Spotykany także błędny zapis nazwiska w formie "Vornbrodt".