Pseudonim:
"Borowianka", "Danuta" "Klara"
Pozycja na murze pamięci:
Kolumna: 139 Miejsce: 17
Numer legitymacji AK:
21550
Imiona rodziców:
Czesław - Zofia z domu Sikorska
Wykształcenie do 1944 r.:
Maturę zdała w czasie wojny w ramach tajnych kompletów Liceum im. Aleksandry Piłsudskiej. W 1943 roku ukończyła Warszawską Szkołę Pielęgniarstwa. Studentka Wydziału Lekarskiego Uniwersytetu Ziem Zachodnich.
Udział w konspiracji 1939 -1944:
Harcerka, drużynowa 8 drużyny Chorągwi Warszawskiej OH. W konspiracji od połowy 1943 roku. Po aresztowaniu matki, Zofii Jaxa-Bykowskiej przejęła po niej kierownictwo sanitariatu Pogotowia Harcerek na Żoliborzu.
Adres zamieszkania przed Powstaniem:
Warszawa, ul. Słowackiego 2
Oddział:
II Obwód „Żywiciel” (Żoliborz) Warszawskiego Okręgu Armii Krajowej - sanitariat - Punkt Opatrunkowy nr 115 ul. Mickiewicza 34. Podczas Powstania „Klara„ kierowała harcerskim patrolem sanitarnym zgrupowania ”Żmija" oraz powstańczym punktem opatrunkowym nr 115.
Miejsce (okoliczności) śmierci:
Ciężko ranna w nogę na Placu Lelewela, zmarła z upływu krwi.
Miejsce pochówku:
Warszawa, Cmentarz Wojskowy na Powązkach, kw. A-28.
Informacje dodatkowe:
Upamiętniona jest na tablicy pamiątkowe Liceum Ogólnokształcącego im. Stefanii Sempołowskiej w Warszawie.
Losy rodziny:
Jej matka Zofia Jaxa-Bykowska była działaczką oświatową i społeczną, uczestniczyła w I wojnie światowej jako sanitariuszka (1918 rok - Legiony Polskie), we wrześniu 1939 roku zorganizowała wysunięty punkt opatrunkowy na Placu Wilsona. Była organizatorką i komendantką podziemnego sanitariatu harcerskiego na Żoliborzu oraz kierowniczką żoliborskiej komórki Towarzystwa Opieki nad Więźniami „Patronat”. Współpracowała w komórką więzienną „Krata" Referatu 998 Wydziału Bezpieczeństwa i Kontrwywiadu Oddz. Informacyjno-Wywiadowczego KG AK i była Szefem Składnicy Konspiracyjnej AK na kraj. Aresztowana we własnym mieszkaniu wraz z mężem i młodszą córką w nocy z 17 na 18 maja 1943 roku. Wszyscy troje (Zofia Jaxa-Bykowska, Czesław Ziemowit Jaxa-Bykowski oraz ich córka Anna) po krótkim pobycie na Pawiaku zostali rozstrzelani 29 maja 1943 roku w ruinach getta, w egzekucji ponad 500 więźniów.
