Data urodzenia:
1921-08-16
Pozycja na murze pamięci:
Kolumna: 179 Miejsce: 38
Miejsce urodzenia:
Gdańsk
Imiona rodziców:
Bernard - Jadwiga z domu Pyczyńska
Wykształcenie do 1944 r.:
Do czerwca 1939 r. ukończył Szkołę Powszechną „Macierzy Szkolnej” oraz pierwszą klasę licealną Gimnazjum Polskiego w Gdańsku. Był członkiem szkolnej IV Drużyny Harcerzy im. Franciszka Żwirki i Stanisława Wigury. W 1939 r. ukończył Kurs Przysposobienia Wojskowego.
Udział w konspiracji 1939-1944:
Od 1942 r. w konspiracji w Szarych Szeregach, 1 sierpnia 1944 r. otrzymał przydział :
Kedyw Komendy Głównej Armii Krajowej - Brygada Dywersyjna "Broda 53" - batalion "Zośka" - 2. kompania "Rudy” - II pluton "Alek”
Praca w czasie okupacji:
W latach 1942 - 1944 pracował w Przedsiębiorstwie Elektrotechnicznym inż. J. Chmielarza.
Oddział:
Armia Krajowa - zgrupowanie "Radosław" - pułk "Broda 53" - batalion "Zośka" - 2. kompania "Rudy” - II pluton "Alek”
Szlak bojowy:
Wola - Stare Miasto
Odniesione rany:
Ciężko ranny w walkach na terenie szpitala Jana Bożego przy ul. Bonifraterskiej, zmarł z odniesionych ran 22 sierpnia 1944 r.
Rodzeństwo walczące w Powstaniu Warszawskim:
Jego brat
Tadeusz walczył w tym samym plutonie - poległ 5 sierpnia 1944 r. na Woli.
Odznaczenia:
Krzyż Walecznych
Miejsce śmierci:
Zmarł w Szpitalu Jana Bożego przy ul. Bonifraterskiej.
Informacje dodatkowe - losy rodziny:
Syn Bernarda, urzędnika Dyrekcji Gdańskiej PKP, i Jadwigi z domu Pyczyńskiej. Rodzice jego byli działaczami polonijnymi Wolnego Miasta Gdańska. Ojciec, od 1920 r. do 1939 r. aktywista Gminy Polskiej i Towarzystwa Zawodowego Polskiego. W latach 1945 -1967 działacz Towarzystwa Ziem Zachodnich w Gdańsku. Jego imieniem została nazwana jedna z ulic Gdańska. Matka, współzałożycielka i członkini Towarzystwa Kobiet Polskich. Rodzina od 1935 r. mieszkała we Wrzeszczu, następnie w Sopocie. Kazimierz tuż przed wybuchem wojny wyjechał wraz z bratem Tadeuszem do Warszawy, gdzie przebywała ich matka, młodszy brat Stanisław oraz siostra Jadwiga. Z Warszawy wyjechał do Kowla, gdzie poznał
Wojciecha Omyłę. We wrześniu 1939 r. w ucieczce przed Niemcami trafił na Litwę do Kowna. W październiku 1941 r. powrócił do Warszawy i przyłączył się do konspiracji . W Powstaniu Warszawskim walczył na Woli i Starym Mieście.