Data urodzenia:
1922-07-26
Miejsce urodzenia:
Warszawa
Imiona rodziców:
Stanisław - Zofia z domu Ogonek
Wykształcenie do 1944 r.:
Po ukończeniu Publicznej Szkoły Powszechnej Nr 132 przy ul. Bema 76, podjął naukę w I Miejskiej Szkole Męskiej Zawodowej im. M. Konarskiego. W 1940 r. Gimnazjum Mechaniczne z ul. Leszno 72 zostało przeniesione na ul. Sandomierską 12. W roku szkolnym 1941/42 ukończył czteroletnią naukę na kierunku ślusarsko-mechanicznym i w czerwcu 1942 r. zdał egzamin czeladniczy.
Praca w latach okupacji:
Po ukończeniu szkoły zawodowej pracował jako ślusarz w słynnej Fabryce Piór Stalowych K. Wasilewski i S-ka przy ul. Płockiej 29.
Pseudonimy:
"Bosman", "Góral", "Kazimierz Olszewski", "Sobolewski", w środowisku "Zadrugi" - "Wszebor".
Nazwisko konspiracyjne:
Kazimierz Olszewski
Udział w konspiracji 1939-1944:
Późną jesienią 1939 r. lub na początku 1940 r. zetknął się ze środowiskiem "Zadrugi" - jej grono młodych sympatyków lider środowiska, Jan Stachniuk, określał mianem "kosynierów. Do listopada 1941 r. żołnierz Konfederacji Wojskowej, następnie przeszedł do Związku Walki Zbrojnej. Przydział w lipcu 1944 r. - III Obwód "Waligóra" (Wola) Warszawskiego Okręgu Armii Krajowej - 2 Rejon (Koło - cmentarze) - 4. kompania (IV zgrupowanie) ppor. "Prusa" (Władysław Pietrzak) - pluton 343 plut. pchor. "Żara" (Czesław Więcko).
Adres przed Powstaniem Warszawskim:
Warszawa ul. Ludwiki 5 m.8.
Oddział:
III Obwód "Waligóra" (Wola) Warszawskiego Okręgu Armii Krajowej - 2 Rejon (Koło - cmentarze) - 4. kompania - pluton 343, następnie w zgrupowaniu kpt. "Hala" (Wacław Stykowski).
Szlak bojowy:
Wola - Śródmieście Północ - Śródmieście Południe (szpitale).
Odniesione rany:
Ranny w głowę odłamkami granatu 3.08.1944 r. podczas walk na tyłach Domów Wawelberga przy ul. Górczewskiej; opatrzony na punkcie sanitarnym pod nr 8 na tej ulicy, następnego dnia powrócił do oddziału. Ranny po raz drugi 19 sierpnia 1944 r. na ul. Waliców - postrzał nogi i ręki, podczas akcji likwidowania "gołębiarza" - niemieckiego strzelca wyborowego. Leczony w szpitalach polowych przy ul. Mariańskiej 1, Boduena, Nowogrodzkiej i Kruczej.
Losy po Powstaniu:
Niewola niemiecka - jako ranny wywieziony do obozu przejściowego w Ożarowie, następnie do Stalagu 344 Lamsdorf, z którego 17.11.1944 r. trafił do Stalagu VIII C Sagan. W lutym 1945 r. jeńców pognano pieszo na zachód, i po miesiącu dotarli do kopali miedzi w okolicy Gotha, gdzie 2 kwietnia zostali wyzwoleni przez oddziały 3. Armii gen. Pattona.
Losy po wojnie:
Po wyzwoleniu przebywał w brytyjskim obozie wojskowym w Nordheim. W lipcu 1945 r. powrócił do kraju. W latach 1945-1952 ukrywał się przed funkcjonariuszami Urzędu Bezpieczeństwa pod przybranym nazwiskiem Kazimierz Sobolewski.
