Pseudonim:
"Andrzej Prawdzic"
Data urodzenia:
1906-11-25
Funkcja:
dowódca kompanii
Miejsce urodzenia:
Czeladź
Przebieg służby do 1939 r.:
W latach 30. ukończył Oficerską Szkołę Policji Państwowej i w stopniu aspiranta pracował w komendzie PP w Zalesiu pod Warszawą.
Udział w wojnie obronnej 1939:
Oficer policji, uczestnik obrony stolicy.
Nazwisko konspiracyjne:
Kazimierz (Stanisław) Grabowski
Pseudonimy:
"Andrzej Prawdzic", "Andrzej"
Udział w konspiracji 1939-1944:
W listopadzie 1939 r. zorganizował kilkuosobową grupę konspiracyjną, złożoną z kolegów i funkcjonariuszy Policji Państwowej. W 1941 r. zagrożony aresztowaniem przez Gestapo wyjechał z Warszawy w Kieleckie, gdzie pracował jako gajowy. Pod koniec roku powrócił do stolicy i ponownie zaangażował się w działalność podziemną. Na początku 1942 r. wszedł w skład Grupy Wojska Polskiego "Edward", założonej i dowodzonej przez ppłk. Edwarda Franciszka Pfeiffera ("Edward", "Radwan"). Został mianowany dowódcą batalionu szturmowego "Andrzej" i prawdopodobnie awansowy do stopnia podporucznika. Od maja 1943 r. dowodził Oddziałem Specjalnym (OS) Grupy WP "Edward". W lutym Grupa WP "Edward" została włączona do struktur Armii Krajowej, a OS przekształcono w pluton 1114 ochrony sztabu dowództwa I Obwodu "Radwan" (Śródmieście) Warszawskiego Okręgu AK.
Oddział:
I Obwód "Radwan" (Śródmieście) Warszawskiego Okręgu Armii Krajowej - zgrupowanie "Bartkiewicz" - 1. kompania (dawny pluton 1114) - dowódca
Szlak bojowy:
Śródmieście Północ. 1.08.1944 r. pluton 1114 "Andrzeja Prawdzica" osłaniał miejsce wyczekiwania ppłk. "Radwana" przy pl. Dąbrowskiego 2/4. Zajął kawiarnię "U Aktorek", brał udział w zdobywaniu Poczty Głównej na pl. Napoleona, a od 3 sierpnia objął stanowiska obronne w kompleksie domów przy ul. Królewskiej od nr 25 do 35, które utrzymał do dnia kapitulacji. Od 5.08.1944 r. oddział wchodził w skład zgrupowania "Bartkiewicz" jako jego 1. kompania.
Odniesione rany:
Ranny odłamkami w głowę i kark.
Rodzeństwo walczące w Powstaniu:
Odznaczenia:
Krzyż Walecznych
Losy po Powstaniu:
Niewola niemiecka - jeniec Stalagu XI B Fallingbostel, następnie w Oflagu VII A Murnau, w którym przebywał do wyzwolenia w kwietniu 1945 r. przez oddziały amerykańskie.
Losy po wojnie:
Od końca maja 1945 r. zastępca komendanta obozu byłych jeńców wojennych w Itzehoe (Oflag X A/Z Itzehoe), od października komendant tego obozu. W niewoli i po wyzwoleniu występował pod nazwiskiem Grabowski. Do kraju powrócił w 1947 r. przywożąc ze sobą dokumentację niemiecką o pokładach ropy naftowej na Pomorzu. Dokumenty te złożył w Instytucie Nafty i Gazu w Krakowie. Do końca 1956 r. pracował w Ministerstwie Budownictwa i Materiałów Budowlanych przy ul. Mazowieckiej. Na początku 1957 r. założył warsztat produkcji zabawek przy ul. Lipskiej, w którym pracował z żoną Zofią. Po likwidacji warsztatu prowadził kwiaciarnię.
Miejsce śmierci:
Warszawa. Pochowany na Cmentarzu Bródnowskim - kwatera L 6.
