Data urodzenia:
1891-06-08
Stopień:
Oficer dyplomowany korpusu sanitarnego - pułkownik (19.03.1939)
Miejsce urodzenia:
Hermanówka (obecnie Ukraina)
Imiona rodziców:
Władysław - Oktawia z domu Nałęcz
Wykształcenie:
W latach 1901-1909 uczył się w II Gimnazjum w Żytomierzu, następnie studiował na Wydziale Lekarskim Uniwersytetu św. Włodzimierza w Kijowie. W 1918 r. otrzymał dyplom doktora wszech nauk medycznych, nostryfikowany w 1920 r. na Uniwersytecie Warszawskim.
Przebieg służby wojskowej do 1939 r.:
W czasie I wojny światowej był kolejno: - młodszym ordynatorem sanatorium dla nerwowo chorych oficerów w Szpitalu Czerwonego Krzyża przy Sztabie XXV Korpusu, w Światoszczynie pod Kijowem; - od czerwca 1916 r. do maja 1917 r. był młodszym, a następnie starszym lekarzem 486. pułku piechoty, a od maja 1917 r. lekarzem w 3. Pułku Strzelców, który latem tego roku wszedł w skład I Korpusu Polskiego na Wschodzie. Przypuszczalnie na początku 1919 r. powrócił do kraju; od 6.01.1919 r. służył w Departamencie Sanitarnym Ministerstwa Spraw Wojskowych, a od 15.03.1921 r. był referentem Szefostwa Sanitarnego Dowództwa Okręgu Generalnego I Warszawa, później referentem w Departamencie VIII Sanitarnym MSWoj. 1.06.1920 r. awansowany do stopnia porucznika; 6.10.1920 r. - kapitana, a 29.05.1922 - majora. Od listopada 1922 r. do listopada 1923 r. pełnił funkcję eksperymentatora w Instytucie Badawczym Broni Chemicznej. W latach 1923-1924 odbył kurs doszkalający w Wyższej Szkole Wojennej, jako hospitant. Krótko służył jako lekarz w 11. pułku piechoty. Od maja 1924 r. pracował w I Okręgowym Szefostwie Sanitarnym, w 1930 objął dowództwo 1. baonu sanitarnego. 1.01.1931 r. awansowany do stopnia podpułkownika służby stałej. 23.10.1931 r. został przydzielony do Oddziału IV (Kwatermistrzowskiego) Sztabu Głównego. Od 1931 r. wykładał w Wyższej Szkole Wojennej, 7.04.1934 r. został wykładowcą w Centrum Wyszkolenia Sanitarnego w Warszawie. Od przełomu 1933/1934 pracował jako lekarz w Zakładzie Przyrodoleczniczym Kasy Chorych w Warszawie. W październiku 1935 r. został komendantem 9. Szpitala Okręgowego, w kwietniu 1936 r. - komendantem 5. Szpitala Okręgowego, a w 1938 r. - komendantem 8. Szpitala Okręgowego. W lutym 1939 r. został szefem Szefostwa Sanitarnego DOK IV w Łodzi którym był także w chwili wybuchu wojny. 19.03.1939 r. awansowany do stopnia pułkownika służby stałej korpusu sanitarnego.
Udział w konspiracji 1939-1944:
Prawdopodobnie od 1940 r. był szefem Służby Zdrowia Komendy Głównej Związku Walki Zbrojnej - Armii Krajowej, funkcję tę pełnił do 1.03.1944 r. Jednym z jego pierwszych rozkazów było gromadzenie leków i materiałów sanitarnych, by uchronić je przed okupantem. W Warszawie wykorzystano magazyny apteczne I Wojskowego Szpitala Wojskowego, Szpitala Ujazdowskiego i Szpitala Maltańskiego. Stworzono pod patronatem PCK składnicę sanitarną przy ul. Jaworzyńskiej 6, którą z powodu zagrożenia dekonspiracją przeniesiono na ul. Pańską 3. Składnica ta, kierowana przez mgr Zenona Olszewskiego, przetrwała do Powstania. Równocześnie od marca 1944 r. działał w PCK - m.in. kierował lecznicą PCK przy ul. Piusa XI.
Oddział:
"Bakcyl" (Sanitariat Okręgu Warszawskiego Armii Krajowej) - przydział nieznany.
Losy po Powstaniu:
Wyjechał z Warszawy z rannymi - trafił do Krakowa.
Odznaczenia:
Medal Niepodległości, Złoty Krzyż Zasługi, ordery rosyjskie: - Krzyż św. Anny II klasy z Mieczami, Krzyż św. Stanisława II klasy z Mieczami
Miejsce śmierci:
Warszawa - pochowany na Cmentarzu Powązkowskim.
