Data urodzenia:
1922-01-01
Miejsce urodzenia:
Warszawa
Imiona rodziców:
Aleksander Doliwa-Pawłowski - Henryka z domu Troczewska
Pierwotne nazwisko:
Karol Pawłowski
Pseudonimy:
"Karol", "Andrzej Cholewicz”, "Chudy"
Udział w konspiracji 1939-1944:
W 1939 r. wyjechał z rodziną do majątku Giełczyn koło Łomży. Tam zastał ich wybuch wojny i okupacja sowiecka. Karol Pawłowski uczestniczył w buncie młodzieży harcerskiej z Gimnazjum im. T. Kościuszki w Łomży. Na terenie miasta NKWD przeprowadza liczne aresztowania i wywózki Polaków. W tej grupie aresztowano również Karola. Po ciężkim śledztwie i procesie, wraz z dwiema koleżankami, został skazany na śmierć . W wyniku interwencji prawników opłaconych przez grupę kolejarzy z Łap Białostockich, cała trójka doczekała się złagodzenia wyroku do 15 lat ciężkich robót. Mieli zostać wywiezieni do jednej z kopalni za Uralem, ale na tydzień przed planowaną wywózką Niemcy zaatakowali ZSRR (czerwiec 1941). Atak niemiecki na Sowietów uratował Karola przed wywózką, ale jego rodzinę zdążono wywieźć do Kazachstanu, gdzie jego ociec zmarł tragicznie, a matka z siostrami wróciły do kraju dopiero po 6 latach. W rejonie Kolna dołączył do grupy partyzantów kpt. "Białego (Kozłowski). Zagrożony aresztowaniem przez Gestapo wyjechał z Giełczyna, zmienił nazwisko na Troczewski (nazwisko panieńskie matki) i wyrobił sobie fałszywą Kennkartę na nazwisko herbowe Karola Prus Troczewskiego (herb Troczewskich) urodzonego w 31.12.1917 r. we Włodzimierzu Wołyńskim. Na Białostocczyźnie dołączył do oddziału mjr. "Bogdana", w którym został kurierem. Jeździł do Warszawy po fałszywe dokumenty, gazetki i broń, którą dostarczał do oddziału. W 1944 r. w stolicy nawiązał kontakty z NOW (Narodowa Organizacja Wojskowa), w szeregach której miał uczestniczyć w nadchodzącym powstaniu.
Oddział:
Armia Krajowa - zgrupowanie "Harnaś" - kompania "Grażyna"
Szlak bojowy:
Śródmieście Północ
Odniesione rany:
Ciężko ranny (wyeliminowany z dalszych walk) 1 sierpnia 1944 r. - postrzały obu nóg. Wymaga specjalistycznej opieki lekarskiej i do końca Powstania przebywa w szpitalach: W budynku gimnazjum im. Mikołaja Reja przy ul. Złotej, w szpitalu przy ul. Chmielnej (do czasu bombardowania), w szpitalu przy ul. Kopernika, przyległego do Polskiej Akademii Nauk, w szpitalu przy ul. Pięknej, w szpitalu przy ul. Poznańskiej 13 (do kapitulacji).
Losy po Powstaniu:
Wywieziony w grupie rannych do Stalagu XI-A Altengrabow. W obozowym lazarecie przeszedł amputację nogi
Losy po wojnie:
Po wyzwoleniu wywieziony z rannymi do szpitala w Poznaniu. Tam ukończył Politechnikę Poznańską. Po wojnie nadal używał przybranego nazwiska Prus-Troczewski
