Data urodzenia:
1909-10-17
Miejsce urodzenia:
Warszawa
Imiona rodziców:
Wiktor Teofil - Franciszka Żelewska z domu Matuszewska
Wykształcenie do 1944 r.:
Po ukończeniu szkoły powszechnej uczył się w warszawskim Gimnazjum Michała Kreczmara oraz Gimnazjum Towarzystwa Szkół Pracy w Ostrowie pod Wieleniem. Maturę uzyskał w czerwcu 1928 r. w warszawskim Gimnazjum im. Jana Zamoyskiego. W następnych latach studiował na Wydziale Prawa Uniwersytetu Warszawskiego, a także na Akademii Nauk Politycznych (Wydział Dyplomatyczno-Konsularny). Podczas okupacji kontynuował studia na tajnym Uniwersytecie Warszawskim (psychologia i socjologia).
Działalność do 1939 r.:
W 1935 r. zadebiutował tekstem pt.: "Nauczyciel Norwida" (publikacja: "Myśl Narodowa", nr 17). W latach 1935-1939 był członkiem redakcji encyklopedii Ultima Thule, współpracował też z pismem "Pion" (1935-1936). Następnie należał do zespołu redakcyjnego "Ateneum" (1938-1939).
Udział w konspiracji 1939-1944:
Komenda Główna Armii Krajowej - Oddział VI BiP (Biuro Informacji i Propagandy). W latach okupacji działał w podziemiu kulturalnym. Prowadził dwa antykwariaty książkowe, publikował konspiracyjne wydania twórczości Norwida, Żeromskiego, oraz swego ojca - Wiktora Gomulickiego.
Oddział:
V Obwód (Mokotów) Warszawskiego Okręgu Armii Krajowej - Oddział BiP (Biuro Informacji i Propagandy)
Losy po Powstaniu:
Niewola niemiecka - jeniec Stalagu X B Sandbostel, następnie Oflagu II D Gross-Born
Losy po wojnie:
Po wyzwoleniu powrócił do kraju. Od grudnia 1945 do 1946 był naczelnikiem Wydziału Upowszechniania Literatury w Ministerstwie Kultury i Sztuki. W latach 1947-1948 był był kierownikiem działu wydawniczego Centralnego Instytutu Kultury. Następnie był zastępcą redaktora naczelnego i redaktorem naczelnym "Nowych Książek" (1949-1953). W 1957 r. był współzałożycielem Towarzystwa Przyjaciół Książki. Od 1957 r. współpracował stale z "Rocznikiem Literackim", prowadząc tam działy: "Oświecenie" (1957-1964), "Wiedza o książce. Bibliografia. Encyklopedie. Słowniki" (1957-1968), "Pamiętniki. Wspomnienia" (1973-1977), "Literatura w informatorach. Miscelanea literackie" (od 1979 r.). Wchodził w skład komitetu redakcyjnego "Encyklopedii współczesnej PWN", redagując tam dział literatury i sztuki (1957-1959). W latach 1957-1960 publikował w "Nowych Książkach" cykl pt.: "Podróże po Szpargalii". Mieszaniny literacko-obyczajowe, zawierający przedruki i pierwodruki tekstów (z autorskim komentarzem) Józefa Ignacego Kraszewskiego, Antoniego Magiera, Teofila Lenartowicza, Adama Naruszewicza, Stanisława Trembeckiego, Cypriana Kamila Norwida. W latach 1957-1960 i 1983-1985 był wykładowcą literatury i tekstologii na Uniwersytecie Warszawskim. W latach 1961-1965 był radnym Stołecznej Rady Narodowej. Był ponadto recenzentem w Państwowym Instytucie Wydawniczym, pracownikiem Instytutu Badań Literackich PAN, doradcą naukowym Ossolineum. W 1983 r. otrzymał doktorat honoris causa Uniwersytetu Wrocławskiego (promotor: prof. Mieczysław Klimowicz). W roku 1994 otrzymał tytuł honorowego obywatela miasta Warszawy, jednak odmówił jego przyjęcia. Jako edytor zajmował się przede wszystkim twórczością Norwida, opracowując jego "Pisma wybrane" (t. 1-5, 1968, 1980) oraz "Pisma wszystkie" (t. 1-11, 1971-1976). Jego zainteresowania badawcze dotyczyły głównie literatury oświecenia i XIX w oraz historii Warszawy. W 90. rocznicę urodzin Gomulickiego opublikowano specjalny numer pisma "Kronika Warszawy" (nr 3-4
Odznaczenia:
Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski z Gwiazdą (2003), Order Sztandaru Pracy II klasy (1984), Krzyż Oficerski (1971) i Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (1957).
Miejsce śmierci:
Warszawa. Pochowany 17 lipca 2006 r. na Cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kwatera 202, rząd 4).
