Pseudonim:
"Józef"
Data urodzenia:
1902-03-16
Data śmierci:
1963-06-02
Funkcja:
-
Stopień:
podpułkownik służby stałej łączności
Miejsce urodzenia:
Bliżyn pow. kielecki
Imiona rodziców:
Stefan - Maria z domu Stępniewska
Wykształcenie, praca i kariera wojskowa do 1939 r.:
Od 1909 r. wychowywał się w Sosnowcu. Od 1912 r. uczył się tam w szkole realnej, a od 1914 r. w gimnazjum. Od 1917 r. kontynuował naukę w w późniejszym Państwowym Gimnazjum im. Jana Śniadeckiego w Kielcach ( matura w 1920 r. ) W listopadzie 1918 r. uczestniczył w rozbrajaniu Niemców. Od lipca do listopada 1920 r. służył ochotniczo w WP, kolejno w 2. Pułku artylerii ciężkiej Leg. i w 2 pułku artylerii polowej Leg. Od grudnia 1920 r. studiował na Wydziale Elektrycznym Politechniki Warszawskiej, a od grudnia 1923 r. pracował jako technik w warsztacie optycznym Zbrojowni nr 2 w Warszawie. W 1925 r. postanowił poświęcić się służbie wojskowej i po ukończeniu z pierwszą lokatą Szkoły Podchorążych Inżynierii w Warszawie (sierpień 1929 r. ) dowodził plutonem w pułku radiotelegraficznym. Od września 1931 w stanie nieczynnym, do pułku radiotelegraficznego powrócił we wrześniu 1932 r. na stanowisko dowódcy plutonu. Od lutego 1933 r. był zastępcą komendanta parku, od listopada 1933 – instruktorem kompanii szkolnej, a od kwietnia 1934 r. komendantem parku. Jednocześnie kontynuował studia na Politechnice Warszawskiej i w listopadzie 1936 r. otrzymał dyplom inżyniera – elektryka. Zastępca szefa Biura Studiów Technicznych Dowództwa Wojsk Łączności w MS Wojsk. (1936) Uczestniczył w Międzynarodowych Konferencjach Telekomunikacyjnych w Montreux ( lata 1938 i 1939). W lipcu 1939 r. wchodził w skład misji wojskowej gen. Tadeusza Kossakowskiego zabiegającej w Paryżu o dostawy broni i amunicji. Udał się też do Londynu, by nadzorować sprawę dostawy czołgów. Powrócił ostatnim pociągiem jaki został przepuszczony przez terytorium Niemiec 30.08.1939 r.
Kampania wrześniowa 1939:
Ewakuowany wraz z Dowództwem Wojsk Łączności z Warszawy do Lublina zgłosił się ochotniczo na stanowisko zastępcy szefa łączności do spraw łączności radiowej w sztabie Armii „Lublin”. Po kapitulacji pod Tomaszowie Lubelskim (20.09.1939) wzięty do niewoli . W listopadzie 1939 r. udało mu się uzyskać zwolnienie ze szpitala jenieckiego w Krakowie i przybyć do Warszawy.
Udział w konspiracji 1939-1944:
W konspiracji od grudnia 1939 / stycznia 1940 r. w SZP-ZWZ-AK : przyjęty osobiście przez płk. Stefana Roweckiego. Mianowany szefem Łączności Technicznej w Oddziale V K-dy Okupacji Niemieckiej ZWZ, a od czerwca 1940 r. – KG ZWZ. Rozkazem L.1 z 1 lipca 1940 r. mianowany majorem służby stałej. W maju 1942 r. objął funkcję zastępcy mjr Jerzego Uszyckiego - Dowódcy Wojsk Łączności. Funkcję tę pełnił aż do kapitulacji Powstania Warszawskiego (nadzorując bezpośrednio pracę działów administracji produkcji w Dowództwie Wojsk Łączności.
Oddział:
Komenda Główna Armii Krajowej - Oddział V (Dowodzenie i Łączność)
Szlak bojowy:
Śródmieście
Awanse:
Oficer służby stałej łączności WP, kapitan (1937), major (01.07.1940). W Powstaniu awansowany do stopnia podpułkownika służby stałej. (08-09/1944)
Losy po Powstaniu:
Niewola niemiecka - jeniec Stalagu 344 Lamsdorf i oflagu II C Woldenberg. W lutym 1945 r. powrócił do kraju. Aresztowany na krótko w kwietniu 1945. Po zwolnieniu z więzienia został w połowie kwietnia szefem łączności w sztabie nowo utworzonej Delegatury Sił Zbrojnych.
Numer jeniecki:
101427
Losy po wojnie:
Ponownie aresztowany 27.06 wyrokiem Sądu Wojskowego z 26.11.1945 r. został skazany na karę śmierci, zamienioną następnie na 10 lat więzienia. Zwolniony w 1951 r. (?) pracował w Biurze Konstrukcyjnym Zakładów Wytwórczych Lamp Elektrycznych. Starszy radca w Zespole Przemysłu Maszynowego Komisji Planowania przy Radzie Ministrów, a od 1957 r. kierownik techniczny i wiceprezes Spółdzielni „Elektromoc” w Warszawie.
Odznaczenia:
Srebrny Krzyż Zasługi (1938), Virtuti Militari V kl. (08-09.1944)
Miejsce śmierci:
Ciechocinek
Źródła i publikacje:
Pozostawił relację pt. „Zagadnienie łączności krajowej i zagranicznej w okresie konspiracji 1940 -1944” przechowywaną w zbiorach IH PAN. Andrzej Krzysztof Kunert: Słownik biograficzny konspiracji warszawskiej : 1939-1944.
Posiadasz jakiekolwiek dane lub materiały o mieszkańcach stolicy, którzy zginęli lub zaginęli w trakcie Powstania Warszawskiego? Chcesz poprawić biogram lub dodać nowe informacje o ofiarach cywilnych? Zaproponuj zmiany w formularzu. Wszystkie uwagi będą weryfikowanie przez grono historyków Muzeum Powstania Warszawskiego i po weryfikacji uzupełniane w bazie.

Pomóż uzupełnić bazę biogramów

Wszystkie zamieszczone zdjęcia Józefa Srebrzyńskiego pochodzą z archiwum Michała Srebrzyńskiego

Wszystkie zamieszczone zdjęcia Józefa Srebrzyńskiego pochodzą z archiwum Michała Srebrzyńskiego

"Kurier Poranny" z 17.08.1928 r., w którym napisano o młodym ppor. J. Srebrzyńskim. Archiwum M.Srebrzyńskiego.

"Kurier Poranny" z 17.08.1928 r., w którym napisano o młodym ppor. J. Srebrzyńskim. Archiwum M.Srebrzyńskiego.

Gazeta "Polska Zbrojna" z 16.08.1928 r. Archiwum M. Srebrzyńskiego.

Gazeta "Polska Zbrojna" z 16.08.1928 r. Archiwum M. Srebrzyńskiego.

Nasz newsletter