Data urodzenia:
1903-05-25
Miejsce urodzenia:
Nowe Miasto
Wykształcenie i działalność do 1939 roku:
Absolwent Prawa. Prokurent Państwowego Banku Rolnego
Oddział:
Armia Krajowa - Grupa "Północ” - przydział nieznany.
Szlak bojowy:
Stare Miasto do 2.09.1944 r.
Losy po Powstaniu :
Wyszedł z ludnością cywilną, następnie z obozu przejściowego w Pruszkowie (Dulag 121) został wywieziony do niemieckiego obozu koncentracyjnego KL Groß-Rosen, a potem do KL Mauthausen.
Miejsce śmierci:
Zginął w KL Gusen - filii niemieckiego obozu koncentracyjnego KL Mauthausen.
Źródła:
MPW-baza uczestników PW, baza straty.pl - dane IPN GK 131/13, KZ-Gedenkstätte Mauthausen, Polskiego Czerwonego Krzyża, Muzeum Dulag 121 - Wysiedlony przez Pruszków. Nekrolog prasowy - „Życie Warszawy”, 1946 rok. Dane z serwisu www.mauthausen-memorial.org
Uwagi :
Według listy transportowej zarejestrowany jako więzień przewieziony 20 września 1944 r. transportem 1225 więźniów z obozu koncentracyjnego Groß-Rosen. Podany zawód - „Beamter” - „Urzędnik”, numer obozowy nadany w KL Mauthausen - 104981, nadana kategoria - „Schutzhäftling” - więzień polityczny (inaczej „więźniowie prewencyjni”). Według rejestrów wpisu departamentu politycznego ( AMM / Y / 36b) Józef Pyszkowski został następnie przeniesiony do oddziału obozu w Gusen (na skanach kod „Gu” w czwartej kolumnie).
Obóz Gusen został założony do obsługi kamieniołomów. Wkrótce jednak stał się obozem śmierci, w którym systematycznie mordowano całe grupy więźniów, w szczególności Polaków i Hiszpanów. Później więźniowie coraz częściej pracowali przy produkcji broni dla firm Steyr-Daimler-Puch i Messerschmitt. Według rejestrów śmierci obozu KL Gusen ( AMM / 1.1.6.1.), Józef Pyszkowski zmarł w Gusen 29 grudnia 1944 r. o godzinie 6:05 z powodu „Herzmuskelschwäche b. Nierenentzündung ”(tj. z powodu "osłabienia mięśnia sercowego, zapalenia nerek”). Należy pamiętać, że podana przyczyna śmierci niekoniecznie koreluje z rzeczywistymi przyczynami śmierci więźnia. Często jako „naturalne przypadki śmierci" maskowane były mordy. [źródło: KZ-Gedenkstätte Mauthausen, Katharina Kniefacz]
