Data urodzenia:
1898-10-14
Miejsce urodzenia:
Mińsk Litewski
Imiona rodziców:
Henryk - Antonina z domu Niemira
Wykształcenie i działalność do 1939 r.:
W 1916 r. wstąpił do Polskiej Organizacji Wojskowej (POW), w 1917 r. został mianowany zastępcą Komendanta Obwodu Błońskiego POW. W 1918 r. zdał maturę w Gimnazjum im. Mikołaja Reja w Warszawie, w 1919 r. rozpoczął studia na wydziale Lekarskim Uniwersytetu Warszawskiego przerwane w 1921 r. W latach 1919-1920 był redaktorem naczelnym dwutygodnika "Głos Pruszkowa”, wydawanego przez "Koło Młodzieży" przy Towarzystwie Krajoznawczym w Pruszkowie. Po przerwanych studiach pracował jako administrator w Sanatorium dla Psychicznie Chorych we Wrzesinie. W 1921 r. został radnym Rady Miejskiej Pruszkowa. W latach 1923-1927 współpracował z redakcją "Echo Pruszkowskie”. Od 1926 r. do 1930 r. był wiceburmistrzem Pruszkowa. W latach 1930-1939 kontynuował wydawanie "Głosu Pruszkowa”. W 1937 r. wstąpił do Stronnictwa Pracy.
Pseudonimy:
"Niemira”, "Rafał”, "Podmiejski”
Udział w konspiracji 1939-1944:
W latach okupacji niemieckiej był Okręgowym Delegatem Rządu RP na województwo warszawskie (1940-1942) oraz przedstawicielem Stronnictwa Pracy w Politycznym Komitecie Porozumiewawczym (PKP), przekształconym w 1943 r. w Krajową Reprezentację Polityczną. W 1940 r. został członkiem Rady Jedności Narodowej. Od 1942 r. uczestniczył w tworzeniu Służby Ochrony Powstania, przekształconej w 1943 r. w Wojskową Służbę Ochrony Powstania.
Oddział:
Delegatura Rządu na Kraj - brak informacji na temat przydziału
Losy po Powstaniu:
Wyszedł z Warszawy z ludnością cywilną.
Losy po wojnie:
W 1945 r. zasiadł w ławach Krajowej Rady Narodowej z nominacji SP, z której odwołano go we wrześniu 1946 r. wraz z Karolem Popielem i Antonim Antczakiem. Od 1945 do 1946 pełnił obowiązki wiceprezesa Zarządu Głównego SP. Członek redakcji "Tygodnika Warszawskiego". W sierpniu 1947 r. aresztowany, torturowany i sądzony w dniach 18-21 marca 1951 r. w sfingowanym procesie członków "Unii" przed Wojskowym Sądem Rejonowym w Warszawie, skazany na dożywocie. Karę odbywał m.in. we Wronkach i Rawiczu. Na wolność wyszedł w 1956 r. Zrehabilitowany.
Odznaczenia:
Krzyż Niepodległości, Złoty Krzyż Zasługi z Mieczami, Order Pro Ecclesia et Pontifice.
Miejsce śmierci:
Pruszków
