Data urodzenia:
1889-03-16
Funkcja:
Inspektor Główny WSOP
Stopień:
pułkownik służby stałej kawalerii (broni pancernej)
Miejsce urodzenia:
Mokrzyska
Imiona rodziców:
Julian - Jadwiga z domu Wesołowska
Wykształcenie:
W 1911 ukończył Gimnazjum w Bochni. Po maturze studiował na Wydziale Prawa na Uniwersytetu Jagiellońskiego, a równocześnie w Akademii Handlowej. Należał w tym okresie do Zrzeszenia Akademickiego "Znicz" i Polskich Drużyn Strzeleckich.
Służba wojskowa do 1939 r.:
Wkrótce po wybuchu I wojny światowej, 31.07.1914 r. wstąpił do I Brygady Legionów Polskich. Początkowo służył w piechocie, następnie w 1. Pułku Ułanów Legionów Polskich Prażmowskiego-"Beliny". Po kryzysie przysięgowym został wcielony do armii austro-węgierskiej, należał do Polskiej Organizacji Wojskowej. Z chwilą odzyskania przez Polskę niepodległości, w listopadzie 1918 r. wstąpił do 11. Pułku Ułanów Legionowych w odrodzonym Wojsku Polskim. Brał udział w wojnie polsko-bolszewickiej 1920 r., podczas której został ranny. W 11. pułku służył do 1927 r. Następnie był kwatermistrzem 5. Pułku Ułanów Zasławskich, po czym w latach 1928-1931 był zastępcą dowódcy 18. Pułku Ułanów Pomorskich. 8.07.1931 r., jako oficer kawalerii objął dowództwo 2. Pułku Pancernego w Żurawicy. W grudniu 1933 r. pułk został przeformowany na 2. Batalion Czołgów i Samochodów Pancernych. Batalionem dowodził do 7.06.1934 r. Powrócił na krótko do kawalerii, będąc w latach 1934-1936 zastępcą dowódcy, od 1935 r. dowódcą 2. Pułku Ułanów Grochowskich. Od 27.03.1936 r. był dowódcą Broni Pancernych (po Tadeuszu Kossakowskim). Ustąpił z tego stanowiska 3.04.1937 r. uznając się za zbyt mało kompetentnego w sprawach produkcji i techniki. Następnie od 1.05.1937 r. do wybuchu wojny był dowódcą 1 Grupy Pancernej (była to jednostka zajmująca się m.in. szkoleniem i przygotowaniami mobilizacyjnymi podległych jednostek: 1, 3, 8 i 10 Batalionów Pancernych).
Udział w wojnie obronnej 1939:
We wrześniu 1939 r. był dowódcą Broni Pancernych Armii "Prusy". Ewakuował się na Węgry, gdzie został internowany. Wydostał się następnie z internowania i w 1941 r. powrócił do okupowanej Polski.
Udział w konspiracji 1939-1944:
W konspiracji prawdopodobnie od 1941 roku. Oficer Komendy Głównej Związku Walki Zbrojnej - Armii Krajowej. Po aresztowaniu przez Gestapo w czerwcu i straceniu we wrześniu 1943 r. Inspektora Głównego WSOP ppłk. "Poręby" (Władysław Galica) objął po nim dowodzenie WSOP. Według niektórych źródeł w okresie tuż przed Powstaniem Warszawskim Inspektorem Głównym WSOP był płk "Wilk" (Edward Biernacki).
Oddział:
Komenda Główna Armii Krajowej - Oddział IV (Kwatermistrzowski) - WSOP (Wojskowa Służba Ochrony Powstania) - Inspektor Główny.
Szlak bojowy:
.... Śródmieście ...
Losy po Powstaniu:
Niewola niemiecka - jeniec Oflagu II C Woldenberg.
Losy po wojnie:
Po wyzwoleniu z niewoli powrócił do kraju. Do przejścia na emeryturę w 1958 r. pracował w rolnictwie.
Odznaczenia:
Krzyż Srebrny Orderu Wojennego Virtuti Militari (1923), Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Krzyż Niepodległości (1931), Krzyż Walecznych (1922), Złoty Krzyż Zasługi (1929).
Źródła:
M.Ney-Krawicz, "Komenda Główna AK 1939-1945", Warszawa, 1990; Janusz Marszalec, "Ochrona porządku i bezpieczeństwa publicznego w Powstaniu Warszawskim", Oficyna Wydawnicza "Rytm", Warszawa, 1999
