Józef Chadaj

"Jeżyna"

-

starszy strzelec

Michałówka powiat Garwolin

Paweł - Wiktoria z domu Effenberger

Przed wojną ukończył Szkołę Powszechną w Chełmie Lubelskim, po czym był uczniem Gimnazjum w Cieszynie, gdzie w ramach harcerstwa i Polskiego Związku Zachodniego brał aktywny udział w wykrywaniu niemieckich dywersantów. W 1943 r. zrobił "małą maturę" na tajnych kompletach w Kielcach.

Franciszek Chadaj

Podczas pobytu w Kielcach otrzymał wezwanie do stawienia się w organizacji Baudienst (niemiecka służba budowlana), co było bezpośrednim powodem jego wyjazdu do Warszawy oraz zmiany imienia na Franciszek i roku urodzenia. Były to dane jego brata stryjecznego, w tym czasie już nieżyjącego, Franciszka Chadaja urodzonego w Ułężu. W styczniu 1943 r. złożył przysięgę i wstąpił do konspiracji w ramach III drużyny 207. plutonu 21. pułku piechoty II Obwodu (Żoliborz) Warszawskiego Okręgu Armii Krajowej.

Warszawa ul. Rakowiecka 3

II Obwód "Żywiciel" (Żoliborz) Warszawskiego Okręgu Armii Krajowej - zgrupowanie "Żaglowiec" - pluton 205

Żoliborz - Kampinos - Wawrzyszew - Żoliborz. Wybuch Powstania zaskoczył go na ul. Krajewskiego. Nie mogąc dotrzeć do punktu koncentracji 207. plutonu, który znajdował się po przeciwnej stronie ul. Dymińskiej, dołączył do najbliższego, wyruszającego w tym czasie na Cytadelę, 205 plutonu. Z tym plutonem brał udział w następujących akcjach bojowych: 1.08.1944 w ataku na Cytadelę i wycofaniu się do Kampinosu, po powrocie 3.08.1944 r. uczestniczył w walkach pod Wawrzyszewem - Zdobyczą Robotniczą; 4-6.08.1944 r. w walkach o pl. Komuny Paryskiej, pl. Inwalidów i ul. gen. Zajączka; w nocy 20/22.08.1944 r. brał udział w natarciu na Dworzec Gdański; od 30 sierpnia do 30 września 1944 r. walczył w rejonie ul. Śmiałej, pl. Słonecznego, pl. Inwalidów i Al. Wojska Polskiego.

Do niewoli wyszedł podając fałszywe dane jako Franciszek Chadaj urodzony w 1920 r. w Ułęży - z Dulagu 121 w Pruszkowie jako jeniec trafił do Stalagu XI A Altengrabow, następnie przebywał w fili obozu w Magdeburgu, gdzie 13.04.1945 r. został wyzwolony przez oddziały amerykańskie.

46303

Do kraju powrócił 10.11.1945 roku. W tym roku rozpoczął studia w Wyższej Szkole Gospodarstwa Wiejskiego w Łodzi. Po zakończeniu studiów otrzymał nominację do stopnia podporucznika (rozkaz 1043 z dn. 16.12 1949 roku), a po odbyciu ćwiczeń w latach 1950, 1955, 1960, dnia 16.09.1963 r. otrzymał nominację do stopnia porucznika (rozkaz nr. 0413). Po studiach od 1.07.1947 r. rozpoczął pracę w Rejonowej Spółdzielni Ogrodniczej w Świdnicy jako inspektor kontroli. Krótko był wychowawcą (od 1.04. do 1.06.1951) w świdnickim zakładzie poprawczym, po czym z żoną wyjechał do Warszawy, gdzie od 1.06 1951 r. rozpoczął pracę w Dyrekcji Rozbudowy Miasta, jako inspektor nadzoru terenów zielonych. Razem z żoną założył Spółdzielnię Ogrodniczą Dendrobudowa. W ramach walki z inicjatywami gospodarczymi w ówczesnej Polsce, zostali niesłusznie oskarżeni i siedzieli w więzieniu (1961-1962) do sprawy sądowej. Po powrocie więzienia, awansował w Dyrekcji Rozbudowy Miasta i został kierownikiem komisji odbiorów. W DRM pracował przez 16 lat, po czym od 1.06.1968 r. rozpoczął pracę w Ministerstwie Kultury. Został inspektorem nadzoru parków zabytkowych w zarządzie obiektów kultury w Warszawie. Był pierwszym pomysłodawcą i wykonawcą skatalogowania parków przydworskich, bezprzykładnie niszczonych w powojennej Polsce. Korzystając z nadarzającej się okazji po 20 latach spędzonych Warszawie 1.05.1970 r. rozpoczął pracę jako kierownik Gospodarstwa Pomocniczego (rolnego) w Nieborowie, podległego Ministerstwu Kultury w Warszawie. W następnych latach prowadził gospodarstwa rolne: od 1.10.1973 do 15.10.1978 w Jasionnej Łowickiej; od 1.04.1978 do 15.10.1978 PGR Seroczyn woj. Siedleckie; od 15.10.1978 do 31.12.1984 - jako dyrektor gospodarstwa Zbroszki. W 1984 r. przeszedł na emeryturę

Złoty Krzyż Zasługi, Medal 40-lecia PRL, Warszawski Krzyż Powstańczy

Warszawa