Data urodzenia:
1927-01-14
Stopień:
kapral podchorąży
Miejsce urodzenia:
Warszawa
Imiona rodziców:
Włodzimierz - Maria z domu Moszyńska
Pseudonimy:
"Rudy", "Brenner"
Wykształcenie:
Uczeń Państwowego Gimnazjum Stefana Batorego w Warszawie.
(naukę w gimnazjum przerwała wojna)
Udział w konspiracji 1939-1944:
W konspiracji od maja 1941 r. - Armia Krajowa - I Obwód "Radwan" (Śródmieście) Okręgu Warszawskiego AK - 1. Rejon - III zgrupowanie "Konrad" - 3. kompania - pluton 1140
Adres przed Powstaniem Warszawskim:
Warszawa ul. Solec 41 m.42
Oddział:
Armia Krajowa - zgrupowanie "Kryska" - 3. kompania por. "Igora" - II pluton (dawny 1140), następnie zgrupowanie "Radosław" - batalion "Czata 49".
Szlak bojowy:
Górny Czerniaków
Losy po Powstaniu:
Wyszedł z Warszawy z ludnością cywilną. Uciekł z kolumny jenieckiej tuż przed obozem w Ożarowie.
Losy po wojnie:
Działał w konspiracji, od 2 sierpnia 1945 w delegaturze Sił Zbrojnych. Aresztowany i zwolniony.
Ponownie aresztowany w listopadzie 1945 i ostatecznie w 1949 aresztowany przez UB pod zarzutem
szpiegostwa dla Amerykanów ( był polskim szefem amerykańskiej misji poszukującej
lotników USA zaginionych na terenie Polski). W więzieniu siedział razem z Władysławem
Bartoszewskim i niemieckim zbrodniarzem wojennym Kurtem Fischerem. Skazany na 9 lat
więzienia. Jako więzień pracował m.in. w kamieniołomach wapiennych w Bielawie koło
Inowrocławia.Zwolniony w 1955 roku.
Po wyjściu na wolność pracował w budownictwie, od 1961 do emerytury prowadził zakład
rzemieślniczy.
Odznaczenia:
Krzyż Srebrny Orderu Wojennego Virtuti Militari,
Krzyż Walecznych (dwukrotnie)
Informacje dodatkowe:
Od maja 1941 w Szarych Szeregach. Dwukrotnie, w mundurze Luftwaffe, w
lutym i w kwietniu 1944, jako kurier Komendy Głównej przewoził pocztę do 27. Wołyńskiej Dywizji
Piechoty AK. Przed Powstaniem Warszawskim został przydzielony do zgrupowania "Konrad".
Godzina "W" zastała go na Powiślu, w domu przy ul. Solec 24. Był dowódcą grupy szturmowej ze
zgrupowania AK por. "Konrada", którego zadaniem było zajęcie warszawskiego przyczółka mostu
Poniatowskiego. przez tydzień na Czerniakowie w 3. kompanii zgrupowania "Kryska". 4 sierpnia
odpierał atak niemieckiej kolumny zmechanizowanej, która uderzyła na Czerniaków, cofając się z
Pragi przez most Poniatowskiego. W nocy z 5 na 6 sierpnia wyprowadził swoją grupę na Mokotów.
Po przejściu na Mokotów znalazł się w Dywizjonie 1. Pułku Szwoleżerów marszałka Józefa
Piłsudskiego, grupie bojowej oficerów i podoficerów pod dowództwem por. Aleksandra Tyszkiewicza
ps. "Góral". Na Mokotowie był w grupie pierwszych powstańców, którzy wkroczyli na ulicę Belgijską,
na której niemieccy żandarmi dokonali masakry cywilów. 27 września przeszedł kanałami do Śródmieścia. Do chwili kapitulacji powstania dowodził obroną budynku przy ulicy Nowogrodzkiej. Dzięki jego staraniom upamiętniono tablicą pamiątkową męczeństwo więźniów NKWD i UB w budynku przy ul. Strzeleckiej 8 w Warszawie. W ostatnich latach był konsultantem tekstów o Powstaniu Warszawskim publikowanych w "Gazecie Stołecznej".
Miejsce pochówku:
Cmentarz Stare Powązki
Źródła:
MPW-baza uczestników PW. Fot. z 1944 r. ze zbiorów Muzeum Powstania Warszawskiego, sygn. MPW-IH/753
Publikacje:
Jerzy S. Majewski, 1 sierpnia zmarł Jerzy Sienkiewicz „Rudy”, „Gazeta Stołeczna” Sobota-niedziela 2-3 sierpnia 2014, s. 2.
Archiwum Historii Mówionej:
