Powstańcze Biogramy - Jerzy Marek

Pseudonim:

"Maczuga"

Funkcja:

-

Stopień:

kapral

Miejsce urodzenia:

Brześć nad Bugiem

Imiona rodziców :

Józef - Janina z domu Sikorska

Nazwisko konspiracyjne w czasie okupacji, niewoli i wczesnym okresie powojennym:

Tadeusz Andrzej Marcinkowski - Jerzy Marek "Maczuga" "lewe" nazwisko Marcinkowski otrzymał w okresie okupacji niemieckiej najprawdopodobniej po człowieku, który zmarł jeszcze przed wojną. Otrzymał dokumenty na dane: Tadeusz Andrzej Marcinkowski, syn Franciszka i Stefanii z domu Biernackiej, ur. 05.07.1922 w Lidzie, w okręgu wileńskim. Zobacz także: zaświadczenie o tożsamości w okresie konspiracji i powrocie do nazwiska Jerzy Marek.

Oddział:

Armia Krajowa - Grupa "Północ" - zgrupowanie "Róg" - I batalion WSOP "Dzik" (Wojskowa Służba Ochrony Powstania) - 12. kompania

Szlak bojowy:

Stare Miasto - kanały - Śródmieście Północ

Losy po Powstaniu:

Niewola niemiecka - jeniec Stalagu XI B Fallingbostel.

Numer jeniecki :

140451

Miejsce śmierci:

Koszalin

Miejsce pochówku:

-

Źródła:

Muzeum Powstania Warszawskiego, baza uczestników PW. Prezentowane w biogramie fotografie i dokumenty pochodzą ze zbiorów rodzinnych, skany udostępnił p. Jacek T. Marek, syn Powstańca.

Uwagi :

W zapisach jenieckich figuruje jako Tadeusz Andrzej Marcinkowski

Informacje dodatkowe:

Według informacji przekazanych przez Pana Jacka Marka, syna Powstańca, Jerzy Marek "Maczuga" znał bardzo dobrze język niemiecki z technikum budowlanego w Brześciu i w związku ze swoją powierzchownością był wykorzystywany w konspiracji do inwigilowania oficerów niemieckich (pracując jako krupier bakarata w kasynie dla oficerów). Po wyzwoleniu obozu jenieckiego ukończył pierwszy rok architektury w Niemczech i ożenił się z Ireną Rogalską, która podczas Powstania jako niezrzeszona w AK pracowała jako pielęgniarka w punkcie sanitarnym). Powrócili do kraju w 1946r., gdzie na Politechnice we Wrocławiu uznano ojcu pierwszy rok architektury z Niemiec i pozwoliło mu to ukończyc architekturę jako pierwszemu rocznikowi po wojnie. Miał trzech synów Krzysztofa (1947), Jacka (1950) i Wojciecha (1955). Pracował we Wrocławiu, Olsztynie, Zielonej Górze, Opolu i Koszalinie.

Jerzy Ludwik Marek

Pomóż uzupełnić bazę biogramów

Jerzy Ludwik Marek

Pomóż uzupełnić bazę biogramów

Nasz newsletter