Data urodzenia:
1925-04-09
Miejsce urodzenia:
Warszawa
Imiona rodziców:
Stefan - Władysława z domu Pionkowska
Adres przed Powstaniem:
Warszawa, ul. Chmielna 112 m. 55
Praca przed wybuchem Powstania Warszawskiego:
Członek służby przeciwpożarowej (OPL Ratusz i Teatry, Senatorska 14/16)*
Oddział:
Okręg Warszawski Armii Krajowej - I Obwód "Radwan" (Śródmieście) - 3. Rejon "Ratusz - Wojskowa Służba Ochrony Powstania - VI zgrupowanie WSOP - batalion "Bełt" - 1. kompania (dawna 31. kompania WSOP) - pluton "Wysocki"
Szlak bojowy:
Śródmieście Południe
Losy po Powstaniu:
Po nieudanych próbach przebicia się na Przyczółek Czerniakowski do przeprawy przez Wisłę, 4 października 1944 r. wyszedł do niewoli niemieckiej wraz z IV plutonem dowodzonym przez por. "Wysockiego". Początkowo przebywał w obozie przejściowym jeńców AK mieszczącym się w Fabryce Kabli w Ożarowie, następnie wywieziony został do Stalagu 344 Lamsdorf (Łambinowice k.Opola), skąd 11 listopada 1944 r. przekazany został do obozu jenieckiego w Niemczech - Stalag VII A Moosburg, gdzie przebywał do maja 1945 roku.
Losy po wyzwoleniu:
Wyzwolony przez wojska amerykańskie. Wyczerpany chorobą skierowany został do szpitala wojskowego, a następnie po powrocie do zdrowia wstąpił do polskich kompanii wartowniczych podległych armii amerykańskiej, gdzie awansował do stopnia sierżanta.
Losy po wojnie:
Do kraju powrócił na jesieni 1947 roku. Tu zdał maturę i w 1949 roku rozpoczął studia w Szkole Głównej Handlowej (dyplom 1953 r.) Pracował w Resorcie Budownictwa w kraju i za granicą. W roku 1984 został odznaczony Warszawskim Krzyżem Powstańczym.
Miejsce śmierci:
Warszawa.
Miejsce pochówku:
Cmentarz Wawrzyszewski w Warszawie
Informacje dodatkowe:
Brał udział w walkach na ul. Nowogrodzkiej przy Marszałkowskiej, w Al. Jerozolimskich na odcinku od ul. Marszałkowskiej do Banku Gospodarstwa Krajowego (BGK), przy przy budowie i obronie barykady - przejścia w Al. Jerozolimskich 17 oraz w wypadach na ul. Bracką, Nowy Świat i Książęcą na tyłach szpitala Św. Łazarza i Instytutu Głuchoniemych. Uczestniczył w akcjach likwidujących niemieckich strzelców (tzw. gołębiarzy) na dachach budynków przy ulicach: Hożej, Wspólnej i przy Placu Trzech Krzyży. Brał udział w szturmach i wypadach na Bar "Żywiec", "Cristal", BGK na Nowy Świat. Podczas Powstania Warszawskiego poległa jego ówczesna sympatia/ narzeczona - łączniczka
Barbara Julita Klingenberg "Wróbelek" (1926-1944). Do dnia dzisiejszego w albumach rodzinnych Państwa Krasińskich przechowywana jest jej fotografia. Po wojnie Jerzy Krasiński uczestniczył w ochronie gmachu Trybunału Norymberskiego podczas procesów niemieckich zbrodniarzy wojennych. Zmarł w Warszawie w wieku 66 lat w czerwcu 1991 roku, pochowany został na Cmentarzu Wawrzyszewskim niedaleko swego dowódcy por. "Skiby” (Ignacy Łyskanowski). Jego II imię to Mirosław.
Źródła:
Muzeum Powstania Warszawskiego, baza uczestników PW, Polski Czerwony Krzyż, materiały z archiwum rodzinnego udostępnione przez p. Wiesławę Krasińską, żonę Powstańca. Skany wykonano w Muzeum Powstania Warszawskiego - 2016 r.
