Data urodzenia:
1924-09-04
Miejsce urodzenia:
Warszawa
Imiona rodziców:
Tadeusz - Halina z domu Średnicka
Wykształcenie do 1939 r.:
Przed wybuchem II wojny światowej był uczęszczał w Warszawie do szkoły powszechnej. W 1937 roku poszedł do Gimnazjum im. S. Staszica. Wybuch wojny w 1939 przerwał Ficowskiemu naukę.
Udział w konspiracji 1939-1944:
W konspiracji od 1941 roku. W czasie wojny uczęszczał na tajne kursy Gimnazjum im. Jana Zamoyskiego w Warszawie. 13.10.1943 roku został aresztowany przez Niemców podczas łapanki i osadzony na Pawiaku.
Adres przed Powstaniem:
W 1941 zamieszkał we Włochach pod Warszawą.
Oddział:
Komenda Główna Armii Krajowej - pułk "Baszta" - batalion "Bałtyk" - kompania B-3 - IV pluton
Losy po Powstaniu:
Po kapitulacji znalazł się w przejściowym obozie jenieckim w Skierniewicach, a następnie wywieziony został do obozów na terenie Rzeszy (Stalag X B Sandbostel). Od 20-05 do 01-06-1945 pobyt w szpitalu w Niebüll - Südtondern. Do Polski powrócił tuż po wyzwoleniu w 1945 roku i ponownie zamieszkał we Włochach.
Losy po wojnie:
Poeta, eseista, autor tekstów piosenek, prozaik, tłumacz z języka hiszpańskiego, cygańskiego, rosyjskiego, niemieckiego, włoskiego, francuskiego oraz rumuńskiego. W 1946 rozpoczął studia na Uniwersytecie Warszawskim i do 1950 studiował tam socjologię i filozofię. Debiutował w roku 1948 tomikiem "Ołowiani żołnierze". W latach 1948-1950 wędrował razem z taborem cygańskim, był członkiem angielskiego stowarzyszenia Gypsy Lore Society. Przełożył i opublikował pieśni cygańskiej poetki Papuszy. Był wybitnym znawcą ludowej poezji żydowskiej (opublikowanej w tomie "Rodzynki z migdałami" 1964) oraz miłośnikiem i specjalistą od twórczości Brunona Schulza, specjalizował się także w poezji i tłumaczeniach Federico Garcii Lorki. Przetłumaczył wiersze młodego Leśmiana z rosyjskiego na polski oraz "Pieśń o zamordowanym narodzie" Icchaka Kacenelsona. Członek Stowarzyszenia Pisarzy Polskich i polskiego PEN Clubu. Od 1960 roku pisał też teksty piosenek, które śpiewali m. in. Anna German, Kalina Jędrusik, Stanisław Jopek, Halina Kunicka, Jerzy Michotek, Sława Przybylska, Randia, Maryla Rodowicz, Irena Santor i inni. W 1977 dostał nagrodę polskiego Pen Clubu. W 1986 roku otrzymał nagrodę literacką „Kacetnika” za twórczość „poświęconą ratowaniu pamięci Żydów”. W grudniu 1975 Jerzy Ficowski podpisał słynny "Memoriał 59" w proteście przeciwko proponowanym zmianom w Konstytucji. Był to początek jego działalności opozycyjnej. W roku następnym jego twórczość objęto zakazem druku, który utrzymano aż do 1980. Objęty zakazem druku publikował w drugim obiegu. Członek Komitetu Obrony Robotników i KSS KOR. Jako członek KOR-u jeździł na procesy radomskie.
Autor m. in. "Po polsku" (1955), "Pismo obrazkowe" (1962), "Śmierć jednorożca" (1981), utworów pisanych prozą poetycką: "Wspominki starowarszawskie" (1959), "Czekanie na sen psa" (1970)
Odznaczenia:
W 2004 r. został odznaczony Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski
Miejsce śmierci:
Warszawa
Miejsce pochówku:
Warszawa, Cmentarz Wojskowy na Powązkach.
Informacje dodatkowe:
Jego ojciec Tadeusz, był prawnikiem, matka Halina z domu Średnicka była urzędniczką. Nękany po wojnie przez UB przez dwa lata ukrywał się w taborach cygańskich. To dzięki Ficowskiemu mamy dziś duży zbiór listów Brunona Schulza. Ficowski odnalazł wiele rysunków Schulza - wydał jego cykl "Xięga bałwochwalcza", wszystkie znalazły się w tomie "Księga obrazów" (wznowionej niedawno przez Słowo/Obraz Terytoria). Jego zainteresowanie drohobyckim pisarzem zaowocowało także dwiema książkami monograficznymi: "Regiony wielkiej herezji" (1967) i "Okolice sklepów cynamonowych" (1986) oraz wieloma innymi, których był wydawcą.