Data urodzenia:
1904-05-21
Miejsce urodzenia:
Czarnomin - Podole
Imiona rodziców:
Alfred - Amelia z domu Pawlikowska
Wykształcenie i działalność do 1939 r. :
Inżynier lotnictwa. Po uzyskaniu świadectwa dojrzałości w 1921 roku rozpoczął studia na Wydziale Mechanicznym Politechniki Warszawskiej. W 1925 roku wyjechał na praktyki do Francji, do zakładów lotniczych Lorraine i Hispano-Suiza. Po ukończeniu praktyk rozpoczął pracę dyplomową, uzyskując dyplom inżyniera mechanika w 1926 roku. Po uzyskaniu dyplomu zapisał się na studia uzupełniające na Uniwersytecie Paryskim. W 1927 roku powrócił do Polski i rozpoczął pracę w Podlaskiej Wytwórni Samolotów, najpierw jako kierownik narzędziowni, potem jako konstruktor samolotów, a później jako kierownik grupy konstruktorów. Zaczął wówczas pracować nad nowymi samolotami, takimi jak: PWS-Stemal-VII, PWS-5, PWS-8, PWS-21 i PWS-24. W 1930 roku powołano go do służby wojskowej w Centrum Wyszkolenia Oficerów Lotnictwa w Dęblinie, najpierw w grupie pilotażowej, a następnie w technicznej. W tym czasie wraz z Adamem Nowotnym zaprojektował dwa szybowce wyczynowy NN-1 oraz szkolno-treningowy NN-2. Oba zostały zbudowane w Klubie Szybowcowym, pod kierownictwem Jana Cichockiego. W lecie 1931 roku wyprodukowano pierwszy egzemplarz NN-2. Jarosław Naleszkiewicz był również konstruktorem pierwszego w Polsce szybowca bezogonowego JN-1 Żabuś II. Od 1 maja 1933 roku Jarosław Naleszkiewicz pracował w Instytucie Badań Technicznych Lotnictwa. W tym okresie był także kierownikiem Referatu Kontroli Konstrukcji w stopniu radcy Ministerstwa Spraw Wojskowych. W 1934 roku ukazała się jego praca doktorska pt. Wytrzymałość zginanych dźwigarów sosnowych, a w 1935 roku otrzymał dyplom doktora nauk technicznych na Wydziale Mechanicznym Politechniki Warszawskiej. W latach 1936–1937 był zatrudniony w Lubelskiej Wytwórni Samolotów. Potem przeniósł się do Wytwórni Silników nr 1 Państwowych Zakładów Lotniczych w Warszawie, cały czas pracując naukowo jako kierownik grupy obliczeniowej. W roku 1939 uczestniczył w Międzynarodowej Konferencji CINA w Paryżu jako przedstawiciel Polski. Uczestniczył także w Międzynarodowym Kongresie Badań Materiałów w Londynie. Był jedynym Polakiem, który ukończył kurs elastooptyki na Politechnice Monachijskiej. Wybuch II wojny światowej przerwał przewód habilitacyjny Naleszkiewicza.
Pseudonimy:
"Jarosław", "1269"
Udział w konspiracji 1939-1944:
W okresie okupacji nie chcąc pracować dla przemysłu niemieckiego zataił swoje umiejętności zawodowe i naukowe. Uczestniczył w rozpracowaniu lotniska Okęcie i podziemnych magazynów paliwa należących do Luftwaffe, pracował w wywiadzie lotniczym Komendy Głównej Armii Krajowej. Do końca wojny wygłaszał wykłady dla studentów tajnego Uniwersytetu i Politechniki Warszawskiej. Pracował także w produkcji uzbrojenia oraz Delegaturze Rządu na Kraj - Departament Spraw Zagranicznych "Moc" jako pracownik wydziału wschodniego Sekcji Politycznej Departamentu.
Oddział:
Delegatura Rządu na Kraj - Departament Spraw Zagranicznych "Moc"
Losy po Powstaniu:
Niewola niemiecka - przebywał w Stalagu XI B/Z w Bergen, barak 198
Miejsce śmierci:
Warszawa
Miejsce pochówku :
Warszawa, Cmentarz Wojskowy na Powązkach, kw. B19, rząd 8, grób 5
Informacje dodatkowe:
W 1944 roku osadzony był na Pawiaku. Źródło informacji: straty.pl/ Muzeum Więzienia Pawiak
Źródła:
Muzeum Powstania Warszawskiego, Baza ewidencyjna uczestników Powstania Warszawskiego, Waldemar Grabowski, Polska Tajna Administracja Cywilna 1940–1945, Warszawa 2003, Muzeum Więzienia Pawiak. Ilustracje: zdjęcie z okresu pobytu w niewoli autorstwa Wiesława Chrzanowskiego ze zbiorów Muzeum Powstania Warszawskiego, sygn. MPW-IN/3373. Zdjęcie mogiły na Powązkach Wojskowych udostępniła p. Beata Trzcińska
Literatura:
Waldemar Grabowski, Polska Tajna Administracja Cywilna 1940–1945, Warszawa 2003
