Data urodzenia:
1928-04-07
Dzieciństwo i nauka:
Pierwsze lata życia spędził w rodzinnej Łomży. W 1935 roku wraz z rodzicami i rodzeństwem przeniósł się do Warszawy, gdzie kontynuował naukę w szkole powszechnej, a w czasie okupacji niemieckiej na tajnych kompletach gimnazjalnych. Należał do harcerstwa.
Harcerstwo i udział w konspiracji 1939 -1944:
Harcerz 4 WDH. Wraz z kolegami z harcerstwa chodził na podwarszawskie forty zbierać porzuconą i ukrytą broń. W 1942 roku drużyna weszła w skład Kompanii Harcerskiej w batalionie NOW-AK "Gustaw" oraz została włączona w działania konspiracyjne, m.in. łączność z Kampinosem, zrzuty węgla i żywności z przejeżdżających transportów, kolportaż prasy oraz dożywianie dzieci żydowskich z getta. Raz w tygodniu chłopcy odbywali szkolenia wojskowe.
Adres przed Powstaniem Warszawskim:
Warszawa ul. Słupecka 5
Oddział:
Armia Krajowa - Grupa "Północ" - zgrupowanie "Róg" - batalion NOW-AK "Gustaw" - 4. kompania "Harcerska"
Szlak bojowy:
Wola - Stare Miasto - kanały - Śródmieście Północ (szpital).
W dniu 1 sierpnia stawił się na punkt zbiórki na ul. Senatorskiej w kompanii Harcerskiej Batalionu NOW-AK „Gustaw”. Przywieziona broń starczyła jedynie dla 3. plutonu szturmowego. Następnie kompania przeszła na ul. Ogrodową. Pierwsze dni walki w różnych akcjach dały możliwość zaopatrzenia plutonów w broń od nieprzyjaciela. W nocy z 7 na 8 sierpnia kompania przeszła na Stare Miasto. W czasie Powstania Janusz Leydo zajmował się przenoszeniem żywności z Hal Mirowskich na ul. Kilińskiego, podczas nalotów i bombardowań obroną pozycji i ratowaniem zasypanych.
Odniesione rany:
Ranny na Starym Mieście, 13 sierpnia w czasie eksplozji zdobycznego niemieckiego "ciężkiego nosiciela ładunków" (Sd.Kfz. 301 Ausf. C - Schwere Ladungsträger B-IV Borgward) na ul. Kilińskiego (został ciężko potłuczony), po dwóch dniach pobytu w szpitalu brał udział we wsparciu oddziału 104 kompanii Syndykalistów broniącego skarpy i został drugi raz ranny. 26 sierpnia przeżył bombardowanie szpitala, ponownie ciężko ranny. Ze Starego Miasta został ewakuowany kanałami do Śródmieścia. Tam leczony w szpitalu na Kopernika, szpitalu Oftalmicznym oraz w szpitalu Maltańskim.
Losy po Powstaniu:
Wyjechał z Warszawy z rannymi. Wraz z matką i ludnością cywilną został przewieziony z Dworca Zachodniego do obozu przejściowego w Pruszkowie (Dulag 121). Z Pruszkowa przedostał się do Rudnika.
Losy po wojnie :
W 1946 roku zdał maturę w Toruniu. Po maturze studiował medycynę. W 1953 ukończył studia w Szczecinie uzyskując dyplom lekarz za specjalnością chorób wewnętrznych. Mieszkał w Toruniu.
Odznaczenia i awanse:
Po wojnie awansowany do stopnia porucznika WP w stanie spoczynku. Odznaczony Krzyżem Armii Krajowej, Warszawskim Krzyżem Powstańczym, Krzyżem Partyzanckim, Medalem za Warszawę a także Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski i Złotym Krzyżem Zasługi.
Informacje dodatkowe - losy rodziny :
Cała rodzina Janusza zaangażowana była w działalność konspiracyjną. Ojciec na linii Kampinos - Warszawa- Laski, matka ratowała Żydów z getta. Pomagała jej córka Hanna. Najstarsza siostra Janusza - Krystyna pracowała w drukarni.
Źródła:
MPW-baza uczestników PW. Informację o śmierci przekazała p. Alina Lenartowicz ze środowiska żołnierzy "Gustaw" - "Harnaś". Zdjęcie legitymacyjne z lat 30-tych XX w. pochodzi ze zbiorów rodzinnych p. Janusza Leydo, udostępniła p. Alina Lenartowicz.
Archiwum Historii Mówionej:
