Data urodzenia:
1923-06-29
Stopień:
bombardier z cenzusem
Miejsce urodzenia:
Wiesbaden
Imiona rodziców:
Stanisław - Anna z domu Horodyńska
Adres zamieszkania przed wojną:
Warszawa, Aleja 3 Maja 16 (1937 rok)
Wykształcenie do 1944 r.:
Wraz z bratem Zdzisławem w czasie wojny byli uczniami Technikum Samochodowego oraz tajnych kompletów w Gimnazjum Staszica w Warszawie. W 1942 roku zdał konspiracyjnie maturę.
Udział w konspiracji 1939-1944:
V Obwód (Mokotów) Warszawskiego Okręgu Armii Krajowej - 1. Dywizjon Artylerii Konnej im. Józefa Bema
Adres zamieszkania przed Powstaniem:
Warszawa, Al. Niepodległości 210.
Oddział:
V Obwód (Mokotów) Warszawskiego Okręgu Armii Krajowej - 1. Dywizjon Artylerii Konnej im. Józefa Bema
Szlak bojowy:
Mokotów do 2.08.1944 r. - wyszedł z miasta.
Losy po wojnie:
Profesor nauk technicznych w zakresie budowy i eksploatacji maszyn rolniczych, twórca dyscypliny inżynieria rolnicza w Polsce, profesor Akademii Rolniczej w Lublinie i SGGW-AR, członek rzeczywisty PAN.
Odznaczenia :
Krzyże Komandorski, Oficerski i Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski.
Informacje dodatkowe - losy rodziny:
Dziadek Edward Karol Haman (1856-1922) był właścicielem domów na Powiślu w Warszawie,jego żoną była Stanisława Teofila Lober (1865-1947). Rodzina po stronie matki, Anny Horodyńskiej z Horodnian h. Korczak (1896-1983), wywodziła się z polskiego ziemiaństwa. Od strony matki jego babcią była Olimpia Katarzyna Podleska h. Bogoria (1865-1957). Ojciec Stanisław Haman (1895-1936) ukończył Wyższą Szkołę gospodarstwa wiejskiego i po I wojnie światowej specjalizował się w hodowli koni, pracował też w polsko-niemieckiej Komisji Odszkodowań zajmując się restytucją koni z Niemiec. Współpracował z profesorem Romanem Prawocheńskim (1877-1926), znanym ekspertem w dziedzinie hipologii. Ojciec Stanisław był redaktorem czasopisma "Wiadomości Wyścigowe, organ urzędowy Towarzystwa Zachęty do Hodowli Koni w Polsce". Od 1927 do 1936 roku był Sekretarzem Generalnym tego Towarzystwa, które kupiło w 1925 roku tereny pod tor wyścigów konnych na Służewcu. Po I wojnie światowej, profesor Prawocheński wysłał Stanisława na misję rewindykacyjną do Wiesbaden w Niemczech, gdzie Stanisław spotkał swoją przyszłą małżonkę, które była jego współpracownicą.
