Pseudonim:
„Krystyna”, „Inka"
Data urodzenia:
1921-01-03
Miejsce urodzenia:
Warszawa
Imiona rodziców:
Konstanty - Janina z domu Bylina
Wykształcenie do 1944 roku :
Uczennica Gimnazjum im. Królowej Jadwigi w Warszawie. W czasie wojny przed dwa lata studiowała socjologię na tajnych wykładach Studium Pracy Społecznej w Wolnej Wszechnicy.
Praca w okresie okupacji niemieckiej:
W czasie wojny pracowała w Szpitalnej Służbie Zdrowia w szpitalach warszawskich.
Udział w konspiracji 1939 -1944:
W konspiracji od jesieni 1939 roku. Ukończyła oficerski kurs PKB
Oddział:
Delegatura Rządu na Kraj - Państwowy Korpus Bezpieczeństwa (PKB) m.st. Warszawy, następnie Armia Krajowa - Grupa "Północ" - odcinek "Kuba"-"Sosna" - batalion "Chrobry I"
Szlak bojowy:
Stare Miasto - kanały - Śródmieście Północ
Rodzina biorąca udział w Powstaniu Warszawskim:
Matka Hanny działała w NOW Kobiet i była referentką administracyjną WSK Okręgu AK Warszawa. W czasie Powstania Warszawskiego pełniła funkcję komendantki kobiet przy mjr. Stefanie Dołędze-Kamieńskim ps. Badacz, szefie intendentury. Młodsza siostra Hanna ps. „Hanka”, „143” (rocznik 1924) działała w Narodowej Organizacji Wojskowej (NOW), a w czasie Powstania Warszawskiego była sanitariuszką batalionu NOW-AK „Gustaw„ na Starym Mieście. Po przejściu do Śródmieścia pełniła przy matce funkcję łączniczki w kwatermistrzostwie Okręgu Warszawskiego AK.
Losy po Powstaniu:
Niewola niemiecka - jeniec Stalagu 344 Lamsdorf (Łambinowice k. Opola), Stalagu IV B Mühlberg, Stalagu IV E Altenburg w Turyngii oraz Stalagu VI C Oberlangen.
Losy po wyzwoleniu:
Po wyzwoleniu z obozu w kwietniu 1945 roku zorganizowała w Lingen Sekcję Społeczną w celu otoczenia opieką Polaków wywiezionych na przymusowe roboty do Niemiec. Mianowana komendantką I Kompanii w Batalionie Kobiecym przy 1. Polskiej Dywizji Pancernej kontynuowała pracę społeczną. Dzięki stypendium rządu polskiego w Londynie ukończyła studia na Wydziale Nauk Politycznych i Społecznych na Uniwersytecie w Louvain.
Losy po wojnie:
Absolwentka Wydziału Nauk Politycznych i Społecznych Uniwersytetu w Louvain, profesor wykładowca w Wyższej Szkole Nauk Społecznych w Liège. Sekretarz Stowarzyszenia Kombatantów Polskich oraz Koła Armii Krajowej w Belgii. Pracowała jako tłumacz przysięgły w Sądach w Liège oraz prowadziła audycje w Radiu Liège. Była czynnie zaangażowana w życie Stowarzyszenia Polskich Kombatantów oraz Koła Byłych Żołnierzy Armii Krajowej w Belgii. Autorka wspomnień "Pamiętnik Inki 1939-1945, okupacja - Powstanie - niewola." wydanych w Londynie w 1986 roku.
Odznaczenia :
Krzyż Walecznych, Krzyż Kawalerski i Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (Polonia Restituta), Krzyż Armii Krajowej
Nazwisko po wojnie:
Janina Pierre - Skrzyńska, mąż Leopold Pierre
Miejsce śmierci :
Seraing (Belgia)
Miejsce pochówku:
Seraing - Belgia
Informacje dodatkowe:
Ojciec Janiny, Konstanty Skrzyński był dyrektorem filii firmy „Silemin” w Radomiu i konspiracyjnym vice-Delegatem Rządu z ramienia Stronnictwa Narodowego (SN) na Okręg Radomski.
Publikacje:
Janina Pierre-Skrzyńska, "Pamiętnik Inki 1939-1945: okupacja, powstanie, niewola". Londyn, Polska Fundacja Kulturalna, 1986. Wstępem opatrzył Klemens Rudnicki.
