Data urodzenia:
1910-07-16
Miejsce urodzenia:
Mińsk Litewski
Imiona rodziców:
Władysław - Leonia
Nazwisko panieńskie:
Gieysztor
Wykształcenie:
Maturę zdała w liceum w Brześciu Litewskim, następnie ukończyła studia w Warszawie na SGGW. Związana z ss. Zmartwychwstankami, u których mieszkała w czasie studiów.
Udział w konspiracji 1939-1944:
W czasie wojny zaangażowana w konspirację, przeszła szkolenie sanitarne. Brak bliższych danych na temat przydziału.
Oddział:
II Obwód "Żywiciel" (Żoliborz) Warszawskiego Okręgu Armii Krajowej
Szlak bojowy:
Żoliborz - pełniła służbę sanitarną w rejonie pl. Wilsona, ul. Krasińskiego i dzisiejszej ul. Popiełuszki. Następnie przeniesiona do służby szpitalnej jako pielęgniarka w szpitalu powstańczym działającym w Forcie Sokolnickiego.
Rodzina walcząca w Powstaniu Warszawskim:
W konspirację, a następnie w Powstanie Warszawskie byli zaangażowani: jej rodzony brat Edward Gieysztor "Tor", "Nurt" (1905-1998)", cioteczny brat - Witold Kieżun ps. "Wypad", stryjeczny brat Aleksander Gieysztor "Borodzicz" oraz kuzyn Jerzy Żłobicki ps. "Witold".
Losy po Powstaniu:
Po Powstaniu ewakuowana wraz ze szpitalem i swoim ciężko rannym bratem Edwardem Gieysztorem ps. „Tor” do Pruszkowa (szpital), skąd udało jej się z Edwardem zbiec.
Losy po wojnie:
Po wojnie represjonowana przez władze komunistyczne. Zmarła w 1963 roku w wieku zaledwie 53 lat.
Informacje dodatkowe - losy rodziny:
Po ukończeniu studiów poślubiła - kapitana WP, również pochodzącego ze szlachty kresowej kapitana WP Artura Oborskiego. Zamieszkali w Warszawie. We wrześniu 1939 roku przebywała w rodzinnym majątku Magdulka koło Horodzieja. 17 września 1939 roku Magdulka została zajęta przez wojska sowieckie. Uniknęła wywózki w lutym 1940 roku, uciekając w ostatniej chwili do Warszawy gdzie zamieszkała na Żoliborzu u ciotki - matki Witolda Kieżuna ps. "Wypad”. W lecie 1940 roku dowiedziała się o śmierci męża, który zginął walcząc we Francji. Po wojnie, w1950 roku Janina wyszła za mąż za swojego szwagra, brata śp. kpt. Artura Oborskiego – płk. Mieczysława Oborskiego (byłego szefa sztabu II Dywizji Strzelców Pieszych walczącej we Francji i internowanej w Szwajcarii.) W 1952 roku płk. Mieczysław Oborski został aresztowany przez funkcjonariuszy Informacji Wojskowej pod zarzutem udziału w wojsku w strukturach konspiracyjnych. Zamordowany 6 lutego 1953 w więzieniu na ul. Rakowieckiej w Warszawie, pochowany w kwaterze „Ł” tzw. „Łączce” na Cmentarzu Powązkowskim. Janina Oborska została podana brutalnym represjom łącznie z pozbawieniem pracy i przepadkiem całego majątku, w tym kolekcji rodzinnej białej broni. W 1956 roku płk. Mieczysław Oborski został pośmiertnie zrehabilitowany.
Miejsce pochówku:
Warszawa, Cmentarz Powązkowski
Źródła:
Archiwum rodzinne, opracowania i wspomnienia rodzinne
Publikacje:
"Magdulka i cały świat. Rozmowa biograficzna z Witoldem Kieżunem".
