Data urodzenia:
1924-01-02
Stopień:
starszy strzelec - kapral (08.1944)
Miejsce urodzenia:
Warszawa
Imiona rodziców:
Aleksander - Anastazja z domu Abramowicz
Wykształcenie:
Przed wojną uczeń Szkoły Powszechnej przy ul. Drewnianej 6/8. W latach nauki wstąpił do 24. Warszawskiej Drużyny Harcerzy działającej na terenie szkoły.
Udział w konspiracji 1939-1944:
W konspiracji od października 1939 r. Jesienią tego roku z bratem Benedyktem - ps. "As", drużynowym 30. Warszawskiej Drużyny Harcerzy działającej w szkole przy ul. Dobrej, uczestniczył w akcji zakopywania broni, amunicji i sprzętu wojskowego w rowach przeciwlotniczych na terenie szkoły - w tej akcji pomagali szkolni nauczyciele i dyrekcja. Od 1943 r. w plutonie saperów Armii Krajowej. Jesienią wraz z bratem wprowadzony przez pchor. "Lutego" (Wacław Dunin-Karwicki) do oddziału Kedywu Komendy Głównej Armii Krajowej "Agat" (późniejszy "Pegaz" - "Parasol"), w którym służył w III plutonie 3. kompanii. Wielokrotnie uczestniczył w akcjach zdobywania broni i samochodów. 23 kwietnia 1944 r. podczas kolejnej "akcji samochodowej" wykonywanej na ul. Moniuszki został ranny w obie ręce, a jego rannego brata ujęto i przewieziono do Szpitala Jana Bożego, z którego 30 kwietnia został odbity przez oddział "Pegaz" ("Kier" jako ranny nie brał udziału w tej akcji).
Oddział:
Armia Krajowa - zgrupowanie "Radosław" - batalion "Parasol" - 3 kompania - I pluton.
Szlak bojowy:
Powiśle - Stare Miasto - Wola - Stare Miasto - kanały - Śródmieście Północ - Śródmieście Południe - Górny Czerniaków. 1 sierpnia 1944 r. uczestniczył w rozbrajaniu komisariatu przy ul. Bednarskiej oraz w zdobywaniu Elektrowni Miejskiej. Następnie wraz z plutonem "Zabawy" (Jan Wróblewski) przeszedł na Stare Miasto i 2 sierpnia dotarł do Ewangelickiego Domu Starców przy ul. Żytniej 36 na Woli - miejsca koncentracji batalionu "Parasol". Uczestniczył w walkach na wolskich cmentarzach wyznaniowych, w ruinach getta, po przejściu batalionu na Stare Miasto brał udział w walkach w ruinach getta, na Nalewkach, w Ogrodzie Krasińskich i w obronie Ratusza przy pl. Teatralnym.
Odniesione rany:
Ranny w prawy bark podczas walk na Woli, ponownie ranny na Starym Mieście - odłamkami w ręce i nogi, Po raz trzeci ranny w nocy 30/31 sierpnia 1944 r. podczas akcji przebijania się do Śródmieścia - postrzał piersi z uszkodzeniem pachy; wyeliminowany z dalszej walki przeszedł z grupą rannych kanałami do Śródmieścia, niosąc broń i ciężko rannego kolegę strz. "Waleta" (Zenon Banaszkiewicz). Ponownie ranny we wrześniu, podczas walk na Górnym Czerniakowie.
Awanse - odznaczenia:
Krzyż Walecznych (08.1944). Awansowany do stopnia kaprala.
Losy po Powstaniu:
Po upadku Górnego Czerniakowa nie poszedł do niewoli - ukrywał się w ruinach przez 14 dni z łączniczką NN "Gruszką" (lub "Graszką"). Odkryty przez patrol niemiecki został przetransportowany w al. Szucha i przeznaczony do wywiezienia do obozu. Pomimo licznych ran i ogólnego wyczerpania udało mu się uciec z transportu. Do wkroczenia sowietów ukrywał się w Podkowie Leśnej.
Losy po wojnie:
We wrześniu 1945 r. powrócił do Warszawy. Ujawnił się przed "Komisją Likwidacyjną b. Armii Krajowej" kierowaną przez płk. Jana Mazurkiewicza "Radosława". W 1949 r. uzyskał status inwalidy wojennego II grupy. Wielokrotnie szykanowany przez UB i władze PRL.
Miejsce śmierci:
Warszawa.
