Data urodzenia:
1916-12-06
Pseudonimy:
"Wacek", "Kuna"
Numer legitymacji AK:
360/187
Miejsce urodzenia:
Warszawa
Imiona rodziców:
Wacław - Helena z domu Eberlein
Wykształcenie i harcerstwo do 1939 r.:
Absolwent Państwowego Gimnazjum im. Adama Mickiewicza. Członek drużyny, a następnie drużynowy 3 WDH im. Księcia Józefa Poniatowskiego*. Mianowany podharcmistrzem, a następnie harcmistrzem w 1938 roku. W 1935 r. rozpoczął studia na na Wydziale Inżynierii Lądowej i Wodnej Politechniki Warszawskiej.
Udział w konspiracji 1939-1944:
"Pasieka" - Kwatera Głowna Szarych Szeregów. Od początku w Pasiece (Głównej Kwaterze Szarych Szeregów). Od jesieni 1941 do lutego 1942 roku komendant Okręgu „Północ” Chorągwi Warszawskiej w skład której wchodziły hufce: Bielany, Żoliborz, Marymont, Wola i Powązki.O d 1942 kierownik Wydziału Kształcenia Starszyzny, potem wizytator Chorągwi Warszawskiej, miał decydujący wpływ na kształtowanie ideowe wojennego harcerstwa – Szarych Szeregów.
Adres przed Powstaniem Warszawskim:
Warszawa ul. Sułkowskiego 45
Oddział:
Armia Krajowa - zgrupowanie "Radosław" - pułk "Broda 53" - batalion "Zośka" - poczet dowódcy, następnie oddział łączności specjalnej (kanały) II Obwodu "Żywiciel" Warszawskiego Okręgu Armii Krajowej.
Odniesione rany:
Ranny 11.08.1944 r. w szkole przy ul. Okopowej 55a.
Szlak bojowy:
Wola - Stare Miasto - kanały - Żoliborz - kanały - Śródmieście Północ
Rodzina walcząca w Powstaniu Warszawskim:
W Powstaniu walczyła jego żona
Danuta Rossman z d. Zdanowicz ps. "Danka" - w czasie okupacji w Szarych Szeregach.
W Powstaniu Warszawskim komendantka kobiet w batalionie "Iwo"
Losy po Powstaniu:
Niewola niemiecka - jeniec Stalagu XI B Fallingbostel, od stycznia 1945 umieszczony w Oflagu II D Gross Born, następnie w Stalagu X B Sandbostel. Wyzwolony 29 kwietnia 1945.
Losy po wojnie:
Po wyzwoleniu współtworzył ZHP w Niemczech. W marcu 1946 powrócił do kraju (z żoną - adiutantką Tadeusza Zawadzkiego, harcerką
Danutą ) i podjął przerwane studia na Politechnice Warszawskiej uzyskując w 1947 dyplom magistra inżyniera budownictwa, a następnie tytuł doktora nauk technicznych.
Zaczyna imponującą drogę wybitnego inżyniera od budowy Trasy W-Z, wykładowcy Politechniki Warszawskiej, Łódzkiej i Uniwersytetu Narodowego w Kinszasie (Afryka). Był czołowym inżynierem Urbanistyki Podziemnej i Techniki Robót Podziemnych w Warszawie.
W październiku 1956 wraz z Aleksandrem Kamińskim i instruktorami z Szarych Szeregów uczestniczył w działaniach na rzecz odbudowy ZHP. Aktywnie uczestniczył też w przemianach harcerstwa w roku 1989.
Miejsce śmierci:
Warszawa.
Miejsce pochówku:
Pochowany na Cmentarzu ewangelicko-reformowanym w Warszawie
Informacje dodatkowe:
Jego dom na Żoliborzu był centrum konspiracji, tam spotykał się Aleksander Kamiński z bohaterami "Kamieni na szaniec". 10 stycznia 1935 r., mianowany podharcmistrzem, 10 lutego 1938 r. harcmistrzem . Był najmłodszym hm w Organizacji Harcerzy do 1939 r. Na początku 1939 r. był równocześnie kierownikiem Wydziału Kształcenia Starszyzny w Warszawskiej Komendzie Harcerzy, a także jedynym współpracownikiem A. Kamińskiego w Wydziale Kształcenia Starszyzny Głównej Kwatery Harcerzy oraz członkiem Komisji Osobowej i Komisji prób na stopień podharcmistrza i działacza. Od końca 1939 r. współpracownik "Biuletynu Informacyjnego". Od początku 1940 r. kierownik "Kratki" służby łączności zewnętrznej z więźniami - jego łącznikami byli chłopcy z "Pomarańczarni", szczególnie Alek Dawidowski. W czerwcu - lipcu 1940 r. przekazał swoje funkcje hm. Kazimierzowi Gorzkowskiemu, ale do września 1941r. był współpracownikiem tej komórki. Od marca 1942 kierownik Wydziału Kształcenia Starszyzny "Ula Wisła". Opracował autorski program kształcenia podharcmistrzów - "Szkoła za lasem". Do lipca 1942 r. osobiście przeprowadził osiem kursów, w których wzięło udział 40 uczestników; łącznie w Szarych Szeregach mianowano 321 phm, którzy ukończyli "Szkoły za lasem". Od marca do połowy lipca 1942 zredagował i wydał 10 listów metodyczno-propgramowych "Wigry". W listopadzie 1942 został kierownikiem Wydziału Kształcenia Starszyzny Głównej Kwatery Harcerzy ("Pasieki). Doprowadził do wydania "Kamieni na szaniec". W okresie maj 1943-czerwiec 1944 przeprowadził cztery kursy harcmistrzowskie ("kursy charyzmatyczne"), w wyniku których Naczelni Harcerzy mianował 56 hm.
Od września 1943 członek ścisłej "Pasieki"; równocześnie obejmuje dwie dodatkowe funkcje: kierownika Wydziału Wydawnictw oraz wizytatora Warszawskiej Chorągwi Harcerzy. W 1944 redagował "Bądź Gotów. Pismo Zawiszaków" oraz "Bądź Gotów. Pismo Młodych" (dla Grup Szturmowych). Od 15 marca do 6 czerwca 1944 był komendantem "Ula Wisła".
Uwagi:
*Nazwa 3 WDH wg. tradycji pisana była jako 3 WDH im. x (nie księcia) Józefa Poniatowskiego
Publikacje:
Marian Miszczuk: "Jan Rossman pseudonim "Wacek", Wydawnictwo Tomiko, Warszawa 2009
