Data urodzenia:
1900-05-06
Miejsce urodzenia:
Warszawa
Imiona rodziców:
Stanisław - Zofia Bower de Saint Clair
Wykształcenie i praca zawodowa do 1939 r.:
Studiował na Wydziale Lekarskim Uniwersytetu Warszawskiego, gdzie w 1928 r. uzyskał tytuł doktora wszech nauk lekarskich.
W 1928 pracował w Szpitalu Wolskim na Oddziale Gruźliczym, a w latach 1928-1930 był asystentem II Kliniki Chirurgicznej UW w Szpitalu Świętego Ducha, kierowanej przez prof. Z. Radlińskiego. Jednocześnie pracował w Zakładzie Chirurgii Operacyjnej i Anatomii Topograficznej. W latach 1930-1937 pracował na Oddziale Chirurgicznym Warszawskiego Szpitala dla Dzieci przy ul. Kopernika, a w 1937 r. został kierownikiem Oddziału Chirurgicznego Kliniki Pediatrycznej przy ul. Litewskiej.
Praca w latach 1939-1944:
We wrześniu 1939 r. został wzięty do niewoli sowieckiej, skąd przez obóz w Małaszewiczach trafił do więzienia na Pawiaku. Po odzyskaniu wolności powrócił do pracy na Oddziale Chirurgicznym Kliniki Pediatrycznej.
Oddział:
"Bakcyl" (Sanitariat Okręgu Warszawskiego Armii Krajowej) - zgrupowanie "Chrobry II" - Szpital Polowy ul. Śliska 51
Dzielnica:
Śródmieście Północ
Losy po Powstaniu:
Wyszedł z Warszawy z ludnością cywilną.
Losy po wojnie:
W 1947 r. habilitowany na podstawie pracy "Wskazania do zabiegów chirurgicznych u noworodków i niemowląt w świetle spostrzeżeń własnych”. W 1950 r. został kierownikiem Kliniki Chirurgii Dziecięcej w Szpitalu przy ul. Litewskiej, był także Krajowym specjalistą ds. chirurgii dziecięcej. Opracował program specjalizacji i szkolenia podyplomowego w chirurgii dziecięcej. W swojej klinice zapoczątkował i rozwinął nowoczesną chirurgię klatki piersiowej u dzieci, zwłaszcza wad wrodzonych serca. Opracował m.in. metodę zespalania dużych naczyń krwionośnych. Wprowadził w Polsce zabiegi na otwartym sercu w warunkach średniej hipotermii i w krążeniu pozaustrojowym u dzieci. Ogłosił 138 prac, w tym 5 podręczników chirurgii dziecięcej. W 1965 r. z jego inicjatywy powstało Polskie Towarzystwo Chirurgii Dziecięcej, którego honorowym prezesem został dożywotnio. Ceniony grafik, rzeźbiarz, malarz, fotografik. Zachorował w 1966 r.
Miejsce śmierci:
Warszawa, pochowany na cmentarzu leśnym w Laskach pod Warszawą, gdzie spoczywa również jego żona, także chirurg dziecięcy, Stanisława z Rynkowskich Kossakowa (zm. w 1981 r.).
