Data urodzenia:
1910-04-20
Stopień:
rotmistrz rezerwy kawalerii
Miejsce urodzenia:
Warszawa
Imiona rodziców:
Ludwik - Waleria z domu Markiewicz
Wykształcenie do 1939 r.:
Uczeń Gimnazjum im. św. Stanisława Kostki w Warszawie, następnie Gimnazjum im. Joachima Lelewela i Gimnazjum im. Adama Mickiewicza, gdzie w 1928 zdał maturę. Po maturze studiował prawo na Uniwersytecie Warszawskim, po roku przeniósł się do Wyższej Szkoły Handlowej, którą ukończył w 1932 r. W czasie studiów związał się z chrześcijańską organizacją studencką Juventus Christiana i jej czasopismem "Juventus Christiana", w którym debiutował w 1934 r. i z którym związany był przez kolejne dwa lata.
Praca zawodowa i działalność do 1939 r.:
Po studiach zatrudnił się na krótko jako urzędnik Wydziału Opieki Społecznej Urzędu Miejskiego, w 1935 przeniósł się jednak do Lublina, gdzie pracował w Międzykomunalnym Związku Opieki Społecznej. W tym samym roku ożenił się z Danutą Kotowicz. W czasie pobytu w Lublinie prowadził wykłady zlecone dla Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego. Współpracował też z wydawanym na KUL-u miesięcznikiem "Prąd". W okresie tym związał się z ruchem narodowym, był członkiem Stronnictwa Narodowego. Został członkiem Zrzeszenia Pisarzy Katolickich. Pisał wtedy dla prasy katolickiej i narodowej, w kojarzonym z ONR ABC piśmie kulturalnym "Prosto z Mostu" (w latach 1936-1939), w "Myśli Narodowej" (w latach 1936-1939) i poznańskiej "Kulturze" (w latach 1937-1939). W 1938 powrócił do Warszawy, gdzie objął posadę referenta w Stowarzyszeniu Kupców Polskich.
Udział w wojnie obronnej 1939:
Walczył w szeregach 2. Pułku Strzelców Konnych. Po zakończeniu kampanii uniknął niewoli i powrócił do Warszawy.
Udział w konspiracji 1939-1944:
Od grudnia 1939 był współredaktorem pisma "Walka", organu prasowego Narodowej Organizacji Wojskowej (NOW) i Zarządu Głównego Stronnictwa Narodowego (którego był członkiem) oraz dodatku do "Walki" - "Żołnierz Wielkiej Polski". "Walkę" założył w grudniu 1939 razem ze Stanisławem Piaseckim. Inne czasopisma, które redagował w czasie okupacji, to "Sprawy Narodu" - jako kierownik Działu Kulturalnego (1943-1944), "Głos Ojczyzny" - pismo skierowane do Polaków wywiezionych do Niemiec. Współpracował też z czasopismami "Prawda" i "Prawda Młodych" (1942-1944). Był współpracownikiem "Żegoty" - organizacji niosącej pomoc Żydom.
Oddział:
Armia Krajowa - Grupa "Północ" - kierownik oddziału BiP (Biuro Informacji i Propagandy Komendy Głównej AK). Po rozwiązaniu Grupy "Północ" od 6 września kierował BiP-em V Obwodu Mokotów. Redagował "Komunikat informacyjny" BiP.
Szlak bojowy:
Stare Miasto - kanały - Śródmieście - kanały - Mokotów
Rodzeństwo walczące w Powstaniu:
Losy po Powstaniu:
Po kapitulacji przebywał w niemieckich obozach jenieckich w Bergen-Belsen, a następnie w Oflagu II D Gross-Born i Sandbostel.
Losy po wojnie:
Po wyzwoleniu z obozu jenieckiego powrócił do Polski w maju 1945 r. W tym samym roku został członkiem Związku Literatów Polskich. W latach 1945-46 był redaktorem związanego z narodowo-katolickim Stowarzyszeniem "Pax" tygodnika "Dziś i Jutro". W latach 1953-56, po przejęciu pisma przez prokomunistycznych dziennikarzy katolickich związanych z "Pax"-em, przewodniczył komitetowi rady redakcyjnej "Tygodnika Powszechnego". W latach 1952-56 był posłem na Sejm z ramienia Stowarzyszenia "Pax". Po przemianach politycznych w PRL, od 1956 r. współredagował czasopisma "Słowo Powszechne", "Kierunki", i "Wrocławski Tygodnik Katolicki" (WTK) - w tym ostatnim prowadził stały cykl felietonów "Z tygodnia na tydzień". Działał w wielu organizacjach i stowarzyszeniach: od 1958 r. należał do Polskiego PEN Clubu, w latach 1966-70 był członkiem Zarządu Głównego Związku Literatów Polskich, od 1968 był przewodniczącym Rady Stowarzyszenia ZAiKS, od 1980 r. wiceprezesem Rady Naczelnej Zarządu Głównego ZBoWiDu. Należał do Stowarzyszenia Kultury Europejskiej (SEC) - od 1977 był członkiem jego Rady Wykonawczej, a od 1981 r. wiceprezesem Oddziału Polskiego. Przez cały okres istnienia PRL wspierał władze komunistyczne. Jednym z ważniejszych elementów jego działalności społeczno-politycznej była funkcja członka prezydium Frontu Jedności Narodu, którą pełnił w latach 1970-83. W 1982 r. został przewodniczącym Tymczasowej Rady Krajowej Patriotycznego Ruchu Odrodzenia Narodowego (PRON), powołanej w związku w wprowadzeniem stanu wojennego. W latach 1983-89 był przewodniczącym Rady Krajowej tej organizacji. W latach 1985-89 ponownie został posłem na Sejm, także z ramienia "Pax". W październiku 1988 r. awansowany do stopnia generała brygady w stanie spoczynku. Nominację wręczył w Belwederze przewodniczący Rady Państwa PRL, I sekretarz KC PZPR gen. armii Wojciech Jaruzelski. Po roku 1989 nie angażował się w działalność polityczną.
Miejsce śmierci:
Warszawa
