Data urodzenia:
1898-04-11
Miejsce urodzenia:
Domanowo (pow. Bielsk Podlaski)
Imiona rodziców :
Piotr - Maria z domu Stankiewicz
Harcerstwo:
Był członkiem Związku Harcerstwa Polskiego na Rusi, dowodził drużyną harcerską w Kursku i uczestniczył w tajnym Zjeździe Harcerstwa Polskiego w Charkowie w dniach 20-21.11.1916 r.
Wykształcenie i praca zawodowa do 1939 r. :
Naukę rozpoczął w Grodnie, następnie uczęszczał do gimnazjum w Kursku. Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości ukończył w Warszawie Szkołę Podchorążych i Wydział Lekarski Uniwersytetu Warszawskiego. Tytuł doktora medycyny uzyskał w 1929 r. Wykładał w Centrum Wyszkolenia Sanitarnego, a potem piastował wiele kierowniczych stanowisk w Szpitalu Okręgowym, Wydziale Szpitalnictwa, Departamencie Służby Zdrowia i Spraw Wojskowych.
Udział w konspiracji 1939-1944:
W konspiracji od jesieni 1939 roku. Przydział: Obszar Warszawski Armii Krajowej - sztab - Szefostwo sanitariatu
Oddział:
"Bakcyl" (Sanitariat Okręgu Warszawskiego Armii Krajowej) - początkowo pracował w punkcie sanitarnym przy ul. Elektoralnej 18/20 i w Szpitalu Maltańskim przy ul. Senatorskiej 42, na Starym Mieście: szpital Jana Bożego, Centralny Powstańczy Szpital Chirurgiczny nr 1 przy ul. Długiej 7
Szlak bojowy :
Śródmieście Północ - Stare Miasto
Rodzeństwo biorące udział w Powstaniu Warszawskim:
Losy po Powstaniu:
Niewola niemiecka - jeniec Stalagu 344 Lamsdorf (Łambinowice k. Opola), następnie osadzony w Oflagu II C Woldenberg
Losy po wojnie:
Po powrocie z niewoli w 1945 roku rozpoczął pracę na stanowisku dyrektora w Szpitalu Zakaźnym w Zbąszynku, jednak wkrótce zdecydował się na powrót do Warszawy, gdzie włączył się do odbudowy zniszczonej na skutek wojny służby zdrowia. Specjalista radiolog. Do 1948 r. był naczelnikiem wydziału w Ministerstwie Zdrowia, następnie kierował działem Stołecznej Stacji Krwiodawstwa, a od 1951 r. pracowniami radiologicznymi w szpitalach psychiatrycznych i w szpitalu chirurgii urazowej. Od 1955 roku żonaty z Katarzyną Piwnicką. W latach 1957-1963 kierował pracownią radiologiczną w Okręgowej Przychodni Lekarskiej. W 1963 r. przeszedł na emeryturę.
Odznaczenia:
Krzyż Walecznych, Medal Niepodległości, Krzyż Za Obronę Mienia Polskiego w Rosji 1915-1920, Złoty i Srebrny Krzyż Zasługi (II RP), Krzyż Partyzancki, Medal Zwycięstwa i Wolności, Medal 10-lecia Odzyskania Niepodległości (II RP), Medal za Długoletnią Służbę (odznaczenie cywilne, II RP), Odznaka 18. Pułku Artylerii Lekkiej (18 pal), Odznaka Honorowa za Ofiarą Pracę - 9 XII 1931 (II RP - II powszechny spis ludności) i inne.
Miejsce śmierci:
Warszawa
Miejsce pochówku:
Cmentarz Powązkowski w Warszawie (Stare Powązki), kwatera 189, rząd 2, grób 27.
Informacje dodatkowe:
Urodził się w 1898 r. w rodzinie inteligenckiej, jako pierwsze z dziesięciorga dzieci. Matka Maria ze Stankiewiczów była śpiewaczką, ojciec Piotr organistą (w 1920 r. Piotr Mockałło zmarł na tyfus). W czasie okupacji dr Mockałło ratował chorych, pomagał zdrowym, wydostawał z getta licznych Żydów.
Źródła:
Muzeum Powstania Warszawskiego, baza uczestników PW, Polski Czerwony Krzyż, archiwum rodzinne p. Witolda Mockałło, bratanka Powstańca w tym
zaświadczenie Jana Malewicza z dn. 20.12.1931 r. dotyczące udziału w działalności harcerskiej przed 1918 rokiem.
Publikacje :
Wielka ilustrowana encyklopedia Powstania Warszawskiego. T. 6, Wykaz uczestników-żołnierzy powstania warszawskiego Kr-Ż / red. nauk. Piotr Rozwadowski. Wyd. "Bellona", Fundacja " Warszawa Walczy 1939-1945", 2004 z przydziałem Komenda Główna Armii Krajowej - Szefostwo Służby Zdrowia. Artykuły:
Pro Memoria: dr med. Jan Cyryl Mockałło (1898-1979) w: „Miesięcznik OIL w Warszawie PULS” - biuletyn Okręgowej Izby Lekarskiej w Warszawie. Data wydania nieznana. Jolanta Zaręba-Wronkowska,
Jan Cyryl Mockałło. Wspomnienie w stulecie urodzin, Gazeta Stoleczna, 30.03.1998 , "Szkoła Podchorążych Sanitarnych" wyd. Instytut gen. Sikorskiego w Londynie - wymieniony na liście kawalerów VM.
Uwagi:
Spotykana kolejność imion zarówno Cyryl Jan Mockałło, jak też Jan Cyryl Mockałło. Na tablicy epitafijnej oraz w zapisach PCK - Jan Mockałło.
