Data urodzenia:
1913-01-12
Stopień:
Oficer służby stałej saperów Wojska Polskiego: porucznik (1939), kapitan (11 XI 1942), major (28 VIII 1944), podpułkownik (pośmiertnie - wrzesień 1944).
Miejsce urodzenia:
Villmanstrand (obecnie Lappeenranta) w Finlandii
Imiona rodziców:
Jan - Malwina Backlund
Wykształcenie (w tym wojskowe):
Od 1915 r. przebywał wraz z rodzicami w Petersburgu, a od 1922 r. w Polsce. Uczył się od 1923 r. w Gimnazjum w Mołodecznie, a od 1926 r. w Państwowym Gimnazjum im. Joachima Lelewela w Wilnie, gdzie w czerwcu 1931 r. otrzymał świadectwo dojrzałości. Po ukończeniu Szkoły Podchorążych Piechoty w Ostrowi-Komorowie (1932-1933) i Szkoły Podchorążych Inżynierii w Warszawie (1933-1936) oficer służby stałej WP: kolejno dowódca plutonu, adiutant dowódcy 1. batalionu saperów i instruktor w Centrum Wyszkolenia Saperów w Modlinie.
Udział w wojnie obronnej 1939 r.:
We wrześniu 1939 r. dowódca plutonu w 3. samodzielnej zmotoryzowanej kompanii 60. batalionu saperów, dowodzonego przez mjr. Franciszka Niepokólczyckiego, w składzie Armii "Modlin", potem Armii "Warszawa". Uczestniczył w obronie stolicy.
Nazwisko w konspiracji:
Jan Zawada
Udział w konspiracji 1939-1944:
W konspiracji od listopada 1939 r.; początkowo wchodził do tzw. sztabu dywersji (Referatu IIIc Dowództwa Głównego Służby Zwycięstwu Polski), kierowanego przez mjr. "Teodora" (Franciszek Niepokólczycki). Po utworzeniu Związku Odwetu (ZO) w kwietniu 1940 r. został dowódcą jednego z dwóch pierwszych patroli ZO w Warszawie. Jego kadrowy kilkuosobowy zespół rozrósł się z czasem do kilkudziesięcioosobowej grupy dywersyjnej, która pod nazwą Oddział Specjalny "Jana" (kryptonim "Osjan") od połowy 1942 r. wchodziła w skład jednostki dyspozycyjnej ZO (pod kryptonimami kolejno: "Motor-30", "Sztuka-90", "Deska-81", "Broda-53"), od końca tego roku podległej Kedywowi Komendy Głównej Armii Krajowej. Rozkazem L.65/BP z 11.XI.1942 r. mianowany kapitanem służby stałej. W nocy z 16/17.XI.1942 r. w ramach akcji "Odwet kolejowy" dowodził patrolem saperskim, który wysadził pociąg pod Dęblinem. Od grudnia 1943 r. zastępca
kpt. "Mietka", dowódcy "Sztuki"-"Deski", a od 22 maja 1944 r. dowódca "Deski 81" - "Brody 53" - brygady dywersyjnej, w skład której wchodził m.in. harcerski batalion "Zośka". W tym czasie kapitan Andrzejewski należał do Rady Wychowawczej Warszawskich Grup Szturmowych "Szarych Szeregów". Planował, organizował i kierował wieloma akcjami dywersyjnymi Kedywu KG AK, a osobiście jako obserwator uczestniczył m.in. w akcjach "Wieniec" (7/8 X 1942), "Polowanie" (I 1943) i "Bielany" (3/4 V 1944). W lipcu 1944 r. dowodzone przez niego zespoły "Brody 53" brały udział w przygotowaniach do odwołanej w ostatniej chwili akcji "Pawiak" (19/20 VII 1944).
Oddział:
Kedyw KG AK - zgrupowanie "Radosław" - pułk "Broda 53" - dowódca pułku
Szlak bojowy:
Wola - Stare Miasto
Odznaczenia:
Krzyż Walecznych - trzykrotnie, Srebrny Krzyż Orderu Virtuti Militari V klasy (11 VIII 1944)
Miejsce (okoliczności) śmierci:
Major "Jan" Andrzejewski poległ 31.VIII.1944 r. w ruinach domów tzw. "rygla", pomiędzy ul. Bielańską a Senatorską, podczas nieudanej próby przebicia ze Starówki do Śródmieścia, dowodząc oddziałami lewego skrzydła.
