Pseudonim:
"Siostra Inga"
Data urodzenia:
1909-08-29
Funkcja:
Sanitariuszka i łączniczka. Zakonnica
Miejsce urodzenia:
Warszawa
Imiona rodziców:
Ferdynand - Joanna
Wykształcenie i działalność do 1939 r.:
Siostra diakonisa w Diakonacie Warszawskim "Tabita"
Wojna obronna 1939 r.:
Wybuch II wojny światowej zastał ją w Domu Macierzystym sióstr diakonis „Tabita” w Skolimowie przy ul. Długiej 43. We wrześniu 1939 roku organizowała szpital polowy dla żołnierzy Wojska Polskiego w „Betanii" na terenie należącym do ”Tabity" oraz w sąsiadujących prywatnych willach. Opiekowała się rannymi i chorymi
Okres okupacji niemieckiej i udział w konspiracji 1939 -1944:
Po ustaniu walk prowadziła Kurs Sanitarny dla dziewcząt. Po zajęciu "Tabity" przez Niemców została przeniesiona do Szpitala Ewangelickiego w Warszawie przy ul. Karmelickiej 10, gdzie pełniła funkcję sanitariuszki i działała w konspiracji. Po likwidacji szpitala przez Niemców w maju 1943 roku pracowała jako pielęgniarka w utworzonym Polskim Szpitalu Ewangelickim przy ul. Królewskiej 35.
Oddział:
"Bakcyl" (Sanitariat Okręgu Warszawskiego Armii Krajowej) - Szpital Polowy (Szpital Ewangelicki) ul. Królewska 35, następne adresy: Szpitalna 5 i 8 oraz Mokotowska 12 (Dom Metodystów). Podczas Powstania od 1.08 do 2.10.1944 r. wraz z całym personelem szpitalnym opiekowała się rannymi powstańcami oraz ewakuowaną ludnością cywilną i dziećmi. Pełniła także funkcję łączniczki ks. Zygmunta Michelisa z Rejonową Delegaturą Rządu (dział sanitarny) mieszczącą się przy ul. Wareckiej. Przyjmowała rannych żołnierzy i cywilów ewakuowanych kanałami ze Starego Miasta, którzy wychodzili z kanałów przez właz przy ul. Wareckiej. Pod ostrzałem prowadzonym przez nieprzyjaciela transportowała chorych oraz przenosiła materiały opatrunkowe do sterylizacji. Swoje obowiązki wykonywała z ramienia Działu Sanitarnego Rejonowej Delegatury Rządu.
Dzielnica:
Śródmieście Północ
Rodzeństwo biorące udział w Powstaniu:
Jej siostra bliźniaczka
Nanny Henryka Uggla (1909-2005) także była siostrą diakonisą w Diakonacie Warszawskim "Tabita" i także pełniła służbę sanitarną w Szpitalu Polowym (Szpitalu Ewangelickim) przy ul. Królewskiej 35.
Losy po Powstaniu:
Po upadku Powstania wyszła z Warszawy z grupą diakonis i osób cywilnych pod przewodnictwem ks. Zygmunta Michelisa do obozu przejściowego w Pruszkowie (Dulag 121), skąd po zwolnieniu przedostała się do rodzinnego domu w Milanówku.
Odznaczenia:
Medal Wojska po raz 1, 2, 3 i 4 (1948), Warszawski Krzyż Powstańczy (1986), Krzyż Armii Krajowej (Londyn 22.04.1987)
Losy po wojnie:
Ostatnie lata życia spędziła jako pensjonariuszka Ewangelickiego Domu Opieki dla Dorosłych w Konstancinie - Jeziornej (ul. Długa 53)
Miejsce śmierci:
Konstancin
Miejsce pochówku:
Cmentarz ewangelicko-augsburski w Warszawie - kwatera Sióstr Diakonatu Warszawskiego, al. 7, rząd I, grób 41-43
Źródła:
MPW-baza uczestników PW. MPW-zbiory
Publikacje:
Wspomnienia s. Ingeborg Uggla w: "Jubileusz Parafii Ewangelicko-Augsburskiej Świętej Trójcy w Warszawie 1581-1781-1981", Wyd. Komisja Ochrony Pamiątek przy Parafii Ewangelicko-Augsburskiej Św. Trójcy w Warszawie, Warszawa 1982.
